Danıştay 2. Daire Başkanlığı 2021/13853 E. , 2023/1782 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
İKİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/13853
Karar No : 2023/1782
TEMYİZ EDEN (DAVALI): … Belediye Başkanlığı
VEKİLİ: Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI): …
VEKİLİ: Av. …
İSTEMİN KONUSU: … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararın, dilekçede yazılı nedenlerle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması isteminden ibarettir.
YARGILAMA SÜRECİ:
Dava Konusu İstem : Dava; Muğla ili, Marmaris ilçesi, … Mahallesi, … Sokak No:… adresinde, … günlü, … sayılı işyeri açma ve çalışma ruhsatıyla faaliyette bulunan, … unvanlı işyerinin dosyasında yapılan incelemede, mülk sahibi ile imzalanmış kira sözleşmesinin bulunmadığının tespit edildiğinden bahisle, anılan eksikliğin giderilmesi için 15 gün süre verilmesine ilişkin … günlü, … sayılı işlemin iptali istemiyle açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti : … İdare Mahkemesinin temyize konu kararıyla; davacının, söz konusu işletmeyi, mülk sahibi tarafından kendisine devir hakkı verilen kiracısından, devir sözleşmesiyle devraldığı ve bu nedenle mülk sahibi ile aralarında imzalanmış bir kira sözleşmesine gerek olmadığı; devir sözleşmesi ile meşru olarak söz konusu işletmeyi devralan davacı ile mülk sahibinin arasında kira sözleşmesi bulunmadığı gerekçesiyle tesis edilen dava konusu işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle iptaline hükmedilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davalı idare tarafından; mülk sahibi ile davacı arasında tahliye ve Mahkeme kararında da belirtilen devir yetkisi içeren protokolün geçerliliğine ilişkin davalar bulunduğu, taraflar arasında her türlü tereddütten ari bir kira akdinin varlığından söz edilemeyeceği belirtilerek dava konusu işlemin mevzuata uygun olduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenilmiştir.
KARŞI TARAFIN CEVABI: İstemin reddi gerektiği yolundadır.
DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ: …
DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İkinci Dairesince; Danıştay Onuncu Dairesi tarafından, Danıştay Başkanlık Kurulunun 18/12/2020 günlü, K:2020/62 sayılı kararının “Ortak Hükümler” kısmının 6. fıkrası uyarınca, ayrıca bir gönderme kararı verilmeksizin Dairemize iletilen dosyada, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve Vergi Mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. DAVALI İDARENİN TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2. … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararın ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan davalı idare üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren (15) onbeş gün içinde Danıştay’da karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 04/04/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.