Danıştay 2. Daire Başkanlığı 2021/13718 E. , 2023/1969 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
İKİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/13718
Karar No : 2023/1969
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Telekominikasyon Hiz. A. Ş.
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Valiliği
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararın, dilekçede yazılı nedenlerle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması isteminden ibarettir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava Konusu İstem : Dava; Ankara ili, Kalecik ilçesi, … Mahallesi, … mevkiinde bulunan taşınmazın 20,00 m²’si üzerinde baz istasyonu kurulmak suretiyle işgal edildiğinden bahisle 01/01/2004 – 23/05/2006 tarihleri arasındaki dönem için davacı şirket adına 26.535,00-TL ecrimisil bedeli tahakkuk ettirilmesine yönelik davalı idarenin … günlü, … sayılı ecrimisil düzeltme ihbarnamesinin iptali istemiyle açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti : Danıştay Onyedinci Dairesinin 21/04/2016 günlü, E:2015/2744,K:2016/3148 sayılı bozma kararına uyularak verilen … İdare Mahkemesinin temyize konu kararıyla; davalı idarece kira bedeli esas alınarak tahakkuk ettirilen ecrimisil bedelinde hukuka aykırılık bulunmadığı, öte yandan, dava konusu ecrimisil alacağının 6009 sayılı Kanun uyarınca 12.996,00-TL’lik kısmının davalı idare tarafından terkin edildiği dikkate alınarak dava konusu ihbarnamenin 13.539,00 TL’lik kısmı yönünden davanın reddine, davalı idare tarafından terkin edilen 12.996,00 TL’lik kısmı yönünden karar verilmesine yer olmadığına hükmedilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, ecrimisil istenen dönemden çok sonraki bir döneme ait olan kira sözleşmesinin emsal alınmasının hukuka ve mevzuata aykırı olduğu ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN CEVABI : Temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.
DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İkinci Dairesince, Danıştay Onuncu Dairesi tarafından, Danıştay Başkanlık Kurulunun 18/12/2020 günlü, K:2020/62 sayılı kararının “Ortak Hükümler” kısmının 6. fıkrası uyarınca, ayrıca bir gönderme kararı verilmeksizin Dairemize iletilen dosyada, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. DAVACININ TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2. … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararın ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan davacı üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren (15) onbeş gün içinde Danıştay’da karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 11/04/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.