Danıştay Kararı 2. Daire 2021/10841 E. 2023/1295 K. 16.03.2023 T.

Danıştay 2. Daire Başkanlığı         2021/10841 E.  ,  2023/1295 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
İKİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/10841
Karar No : 2023/1295

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Belediye Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararın, dilekçede yazılı nedenlerle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması isteminden ibarettir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava Konusu İstem : Dava; davacının Kırklareli İli, … Mahaallesi, … Sokak, … Apt, No:…. K:…, D:… adresinde faaliyet gösteren … Bayan Kuaförü isimli işyeri için aldığı işyeri açma ve çalışma ruhsatının iptal edilmesine ilişkin … Belediye Başkanlığı’nın … günlü, … sayılı işleminin iptali istemiyle açılmıştır.

İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti : … İdare Mahkemesinin temyize konu kararıyla; davacının kuaför olarak işlettiği işyeri için işyeri açma ve çalıştırma ruhsatının verildiği, yapılan kontrolde işyerinin mesken olarak kayıtlı olduğunun belirlendiği, mesken niteliğinde olan taşınmazda ruhsat alınabilmesi için 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu ve İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatları Hakkında Yönetmelik hükümleri uyarınca kat maliklerinin oybirliği ile karar alması gerektiğinden bu eksikliğin tamamlanabilmesi için davacıya 15 gün süre verildiği, davacının verilen bu sürede eksikliği tamamlayamadığı, kat maliklerinden alınması gereken muvafakatnamenin ibraz edilmemesi nedeniyle işyeri açma ve çalışma ruhsatının iptal edilmesine ilişkin işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından; İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatları Hakkındaki Yönetmelikte hangi işyerleri için kat maliklerinden muvafakat alınacağının tahdidi olarak sayıldığı, kuaförlerin bu kapsamda olmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN CEVABI : Cevap verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay İkinci Dairesince, Danıştay (Kapatılan) Onyedinci Dairesi tarafından, Danıştay Başkanlık Kurulu’nun 01/08/2016 günlü, K:2016/32 sayılı kararının “Ortak Hükümler” kısmının 1. fıkrası uyarınca, ayrıca bir gönderme kararı verilmeksizin Danıştay Onuncu Dairesine gönderilen, daha sonra anılan Daire tarafından, Danıştay Başkanlık Kurulunun 18/12/2020 günlü, K:2020/62 sayılı kararının “Ortak Hükümler” kısmının 6. fıkrası uyarınca, ayrıca bir gönderme kararı verilmeksizin Dairemize iletilen dosyada, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. DAVACININ TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2. … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararın ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan davacı üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren (15) onbeş gün içinde Danıştay’da karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 16/03/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.