Danıştay 2. Daire Başkanlığı 2021/10830 E. , 2023/2090 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
İKİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/10830
Karar No : 2023/2090
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Büyükşehir Belediye Başkanlığı / …
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararın, dilekçede yazılı nedenlerle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması isteminden ibarettir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava Konusu İstem : Dava; davacının, maliki olduğu İstanbul İli, Sultanbeyli İlçesi, … Mahallesi, … Caddesi, No:… adresinde bulunan akaryakıt istasyon için ruhsat verilmesi talebiyle yaptığı başvurunun reddine ilişkin … günlü, … sayılı işlemin iptali istemiyle açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti : … İdare Mahkemesinin temyize konu kararıyla; davacıya ait akaryakıt istasyonu faaliyetinde bulunulmak istenilen yerin, meri 09/10/2009 tasdik tarihli 1/5000 ölçekli Sultanbeyli Nazım İmar Planında ”Dere Mutlak Koruma Alanı”nda, meri 15/10/2012 tasdik tarihli 1/1000 ölçekli Uygulama imar planın da “dere yapı yaklaşma sınırı” içinde “yeşil alan” lejantında, 21/10/2013 tasdik tarihli 1/5000 ölçekli Nazım İmar Planı değişikliğinde ise plan onama sınırı dışında kaldığı, taşınmazın akaryakıt istasyonu lejantında bulunmaması nedeniyle 5393 sayılı Belediye Kanunu’nun 80. maddesi uyarınca tesis edilen işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle dava reddedilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından; ruhsat talebinde bulunduğu akaryakıt istasyonunu 1994 yılınan İSKİ tarafından faaliyetinin durdurulduğu tarihe kadar fiilen işlettiği, fiili kullanım nedeniyle kazanılmış hakkının bulunduğu, kazanılmış hakkı nedeniyle imar planı ve mesafe şartına ilişkin kuralların ruhsat başvurusu hakkında uygulanmaması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN CEVABI : Temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.
DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İkinci Dairesince, Danıştay (Kapatılan) Onyedinci Dairesi tarafından, Danıştay Başkanlık Kurulunun 01/08/2016 günlü, K:2016/32 sayılı kararı uyarınca Danıştay Onuncu Dairesine; Danıştay Onuncu Dairesi tarafından ise, Danıştay Başkanlık Kurulunun 18/12/2020 günlü, K:2020/62 sayılı kararının “Ortak Hükümler” kısmının 6. fıkrası uyarınca, ayrıca bir gönderme kararı verilmeksizin Dairemize iletilen davada, davacının duruşma talebi 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 17/2. maddesi uyarınca yerinde görülmeyerek Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. DAVACININ TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2. … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararın ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan davacı üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren (15) onbeş gün içinde Danıştay’da karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 13/04/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.