Danıştay Kararı 2. Daire 2021/10737 E. 2023/1481 K. 23.03.2023 T.

Danıştay 2. Daire Başkanlığı         2021/10737 E.  ,  2023/1481 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
İKİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/10737
Karar No : 2023/1481

TEMYİZ EDEN (DAVACI): …
VEKİLİ: Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI): … Belediye Başkanlığı
VEKİLİ: Av. …

İSTEMİN KONUSU: … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararın, dilekçede yazılı nedenlerle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması isteminden ibarettir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava Konusu İstem: Dava; Kayseri ili, Kocasinan ilçesi, … Mahallesi, … ada … nolu parselde bulunan depolu dükkan niteliğindeki bağımsız bölüme fırın ruhsatı verilmesi yönündeki başvurunun reddine ilişkin … günlü, … sayılı işlemin iptali istemiyle açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti : … İdare Mahkemesinin temyize konu kararıyla; uyuşmazlık konusu taşınmaz 11/05/2010 tarihinde düzenlenen yapı ruhsatında fırın olarak belirtilmiş ise de, daha sonradan yapı sahibinin başvurusu üzerine niteliğinin dükkan olarak değiştirildiği ve tapuya da “depolu dükkan” olarak tescil edildiği göz önüne alındığında, fırın ruhsatı verilebilmesi için gerekli şartları taşımadığı anlaşılan dava konusu taşınmaza fırın ruhsatı verilmesi yönündeki başvurunun reddi yönünde tesis edilen dava konusu işlemde herhangi bir hukuka aykırılık görülmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı tarafından; her ne kadar tapuda dava konusu dükkanı 15/07/2013 tarihinde satın almış görünse de aslında bu dükkanı kat karşılığı inşaat sözleşmesi gereği aldığı, dolayısıyla sözleşmenin yapıldığı tarihten itibaren kendisine ait olduğu, kazanılmış hakkının olduğu; dava konusu taşınmazın ilk yapı ruhsatında ekmek fırını olarak ruhsatlandırıldığı, sonradan Yönetmelik değişikliği gerekçe gösterilerek fırına yapı kullanım izin belgesi verilmediği, daha sonra mecburiyetten, davalı belediyenin isteği doğrultusunda depolu dükkan olarak kabul edildiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN CEVABI: Temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ: …
DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İkinci Dairesince; Danıştay (Kapatılan) Onyedinci Dairesi tarafından Danıştay Onuncu Dairesine ve Danıştay Onuncu Dairesi tarafından ise, Danıştay Başkanlık Kurulunun 18/12/2020 günlü, K:2020/62 sayılı kararının “Ortak Hükümler” kısmının 6. fıkrası uyarınca, ayrıca bir gönderme kararı verilmeksizin Dairemize iletilen dosyada, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. DAVACININ TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2. … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararın ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan davacı üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren (15) onbeş gün içinde Danıştay’da karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 23/03/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.