Danıştay Kararı 2. Daire 2021/10446 E. 2023/1248 K. 15.03.2023 T.

Danıştay 2. Daire Başkanlığı         2021/10446 E.  ,  2023/1248 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
İKİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/10446
Karar No : 2023/1248

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Malmüdürlüğü
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararın iptale ilişkin kısmının, davalı idare tarafından dilekçede yazılı nedenlerle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması isteminden ibarettir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava Konusu İstem : Dava; Balıkesir ili, Bandırma ilçesi, … Mahallesinde bulunan devletin hüküm ve tasarrufu altındaki 58.796,59 m² yüzölçümlü taşınmazın 684,00 m²’lik kısmının çay bahçesi yapılmak suretiyle fuzulen işgal edildiğinden bahisle 04/01/2012-14/09/2012 tarihleri arasındaki dönemde 171.684,00-TL ecrimisil tahakkuk ettirilmesine ilişkin … günlü, … sayılı ecrimisil ihbarnamesi ile bu ecrimisil ihbarnamesine yapılan itirazın reddine dair … günlü, … sayılı ecrimisil düzeltme ihbarnamesinin iptali istemiyle açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti : Danıştay (Kapatılan) Onyedinci Dairesinin 29/04/2015 günlü, E:2015/5034, K:2015/1576 sayılı davada süre aşımı bulunmadığından, uyuşmazlığın esası hakkında karar verilmesine dair bozma kararı üzerine verilen … İdare Mahkemesinin temyize konu kararıyla; Mahkemelerinin E:… esasında kayıtlı dava dosyasında yaptırılan bilirkişi incelemesi neticesinde, 15/04/2016 günlü bilirkişi raporunun tanzim edildiği, bu raporda, sabit işgal edilen 684,00 m²’lik saha için dava konusu dönem olan 04/01/2012-14/09/2012 tarihlerinde 42.916,30-TL’lik ecrimisil istenilmesi gerektiği kanaatiyle söz konusu raporun Mahkemelerinin takdirlerine sunulduğu, dava konusu taşımazla aynı muhitte olan ve aynı şekilde işgal edilen taşınmaza ilişkin bilirkişi raporunda yapılan tespitler ışığında, dava konusu taşınmaz için 04/01/2012-14/09/2012 tarihleri arasındaki dönemde 42.916,30-TL ecrimisil istenilmesine gerektiği kanaatine ulaşılmış olduğundan, dava konusu işlemin; 42.916,30-TL’lik kısmının iptali isteminin reddine, 128.767,70 TL’lik kısmının ise iptaline hükmedilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, aynı alanlar üzerinde, ancak farklı faaliyet ve özelliklere sahip işletmeler için muhtelif zamanlarda hazırlanan raporlara ait bedellerin, gelir getirdiği açık olan bir işletmeye emsal alınmaması gerektiği ileri sürülerek, İdare Mahkemesi kararının iptale ilişkin kısmının bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN CEVABI : Cevap verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının iptale ilişkin kısmının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay İkinci Dairesince, Danıştay Onuncu Dairesi tarafından, Danıştay Başkanlık Kurulunun 18/12/2020 günlü, K:2020/62 sayılı kararının “Ortak Hükümler” kısmının 6. fıkrası uyarınca, ayrıca bir gönderme kararı verilmeksizin Dairemize iletilen dosyada, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. DAVALI İDARENİN TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2. … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararın iptale ilişkin kısmının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan davalı idare üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren (15) onbeş gün içinde Danıştayda karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 15/03/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.