Danıştay 2. Daire Başkanlığı 2021/10031 E. , 2023/2046 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
İKİNCİ DAİRE
Esas No : 2021/10031
Karar No : 2023/2046
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Genel Müdürlüğü
VEKİLİ : Hukuk Müşaviri …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararın, dilekçede yazılı nedenlerle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması isteminden ibarettir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava Konusu İstem : Dava; Antalya İl Emniyet Müdürlüğü emrinde polis memuru olarak görev yapan davacının, Emniyet Teşkilatı Disiplin Tüzüğü’nün 8/23. maddesi uyarınca meslekten çıkarma cezası ile cezalandırılmasına ilişkin Emniyet Genel Müdürlüğü Yüksek Disiplin Kurulunun … tarihli ve … sayılı kararının iptali ile işlem nedeniyle yoksun kaldığı maaşların hakediş tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte tazmini istemiyle açılmıştır.
… İdare Mahkemesinin … günlü, E:…, K:… sayılı kararı ile, dava konusu işlemin iptaline ve mali hakların yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmiş olup; anılan iptal – kabul kararı, davalı idarenin temyiz başvurusu üzerine Danıştay Onikinci Dairesinin 27/11/2014 günlü, E:2014/303, K:2014/7997 sayılı kararıyla bozulmuştur.
Davacı tarafın karar düzeltme yoluna başvurması üzerine ise; Danıştay Beşinci Dairesinin 09/04/2018 günlü, E:2016/19732, K:2018/13230 sayılı kararı ile; Danıştay Onikinci Dairesinin 27/11/2014 günlü, E:2014/303, K:2014/7997 sayılı kararı kaldırılarak uyuşmazlığın yeniden incelenmesinde; dava konusu uyuşmazlıkta, davacıya isnat edilen fiilin sabit olduğu anlaşılmakta ise de, İdare Mahkemesince, disiplin cezası verilmesini gerektiren fiilin işlendiği tarihte yürürlükte olan Tüzük hükümleri ile 7068 sayılı Kanun hükümlerinin “lehe olan normun uygulanması ilkesi” çerçevesinde değerlendirilmek suretiyle incelenip çözümlenmesi gerektiğinden, öncelikle davacı lehine olan hüküm değerlendirilerek İdare Mahkemesince uyuşmazlık hakkında yeniden bir karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle, anılan İdare Mahkemesi kararı bozulmuştur.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti : … İdare Mahkemesince bozma kararına uyulmak suretiyle verilen temyize konu karar ile; dava konusu uyuşmazlıkta, davacıya isnat edilen fiilin sabit olduğu anlaşılmakta ise de, disiplin cezası verilmesini gerektiren fiilin işlendiği tarihte yürürlükte olan Tüzük hükümleri ile 7068 sayılı Kanun hükümlerinin “lehe olan normun uygulanması ilkesi” çerçevesinde değerlendirilmek suretiyle incelenip çözümlenmesi gerektiğinden, 8.3.2018 tarih ve 30354 (Mükerrer) sayılı Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren ve emniyet teşkilatı mensuplarına ilişkin disiplin kurallarını yeniden düzenleyen Genel Kolluk Disiplin Hükümleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararname’nin Kabul Edilmesine Dair Kanun’un 8. maddesinin 5. fıkrasının (ç) bendinin 3. alt bendinde ise; “meskûn yerlerde, binalarda, herkesin dolaşıp gezebileceği veya oturabileceği yerlerde silah atmak,” eyleminin 24 ay uzun süreli durdurma disiplin cezasını gerektirdiği görüldüğünden ve davacının eyleminin anılan yasal düzenlemenin 8. maddesinin 5. fıkrasının (ç) bendinin 3. alt bendine göre cezalandırılması gerektiği anlaşıldığından dava konusu işlemde hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle; dava konusu işlemin iptaline, tazminat isteminin kabulü ile davacının işlem nedeniyle yoksun kaldığı maaşlarına ilişkin parasal haklarının dava tarihi olan 18/02/2013 tarihinden itibaren hesaplanacak yasal faizi ile birlikte davalı idareden alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından; 657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 131. maddesi uyarınca, memurun ceza kanununa göre mahkûm olması veya olmaması hallerinin, ayrıca disiplin cezasının uygulanmasına engel olmayacağı, disiplin soruşturmasına göre davacıya isnat edilen kusurlu fiillerin tespit edildiği, dava konusu işlemin usule ve hukuka uygun olarak tesis edildiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN CEVABI : Temyiz isteminin reddi gerektiği yolundadır.
DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İkinci Dairesince, Danıştay Beşinci Dairesi tarafından, Danıştay Başkanlık Kurulunun 18/12/2020 günlü, K:2020/62 sayılı kararının “Ortak Hükümler” kısmının 6. fıkrası uyarınca, ayrıca bir gönderme kararı verilmeksizin Dairemize iletilen dosyada, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, dosyanın tekemmül ettiği görüldüğünden davalı idarenin yürütmenin durdurulması istemi hakkında karar verilmeksizin işin gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. DAVALI İDARENİN TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2. … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E:…, K:… sayılı kararın ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan davalı idare üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren (15) onbeş gün içinde Danıştay’da karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 13/04/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.