Danıştay Kararı 2. Daire 2020/1423 E. 2020/3086 K. 21.10.2020 T.

Danıştay 2. Daire Başkanlığı         2020/1423 E.  ,  2020/3086 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
İKİNCİ DAİRE
Esas No : 2020/1423
Karar No : 2020/3086

TEMYİZ EDEN (DAVALI): … Büyükşehir Belediye Başkanlığı
VEKİLİ: …
KARŞI TARAF (DAVACI): …
VEKİLİ: …

İSTEMİN KONUSU: … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E: …, K: … sayılı kararın, dilekçede yazılı nedenlerle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesi uyarınca temyizen incelenerek bozulması isteminden ibarettir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava Konusu İstem : Dava; … Büyükşehir Belediye Başkanlığı Denetim Zabıta Şube Müdürlüğünde zabıta memuru olarak görev yapan davacının, Toptancı Haller Şube Müdürlüğü … (… ) Şubesine atanmasına ilişkin 09/06/2015 günlü, 2607-2840 sayılı işlem ile bu işlemin dayanağı olan … Büyükşehir Belediyesi Memur Kadrolarının Tahsisi Hakkında Yönetmeliğin iptali istemiyle açılmıştır.
… İdare Mahkemesince verilen … günlü, E: …, K: … sayılı kararla, davanın reddine hükmedilmiş; Danıştay İkinci Dairesinin 12/03/2018 günlü, E:2016/14240, K:2018/1559 sayılı kararıyla; anılan kararın, dava konusu Yönetmeliğin 5. maddesinin 2. fıkrasının, 6. maddesinin 2. fıkrasının 2. cümlesinin, 8. maddesi ile 9. maddesinin iptali isteminin reddine ilişkin kısmı yönünden bozulmasına; Yönetmeliğin diğer maddeleri ile dava konusu atama işlemi yönünden davanın reddine ilişkin kısımlarının ise onanmasına karar verilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti : … İdare Mahkemesinin, Danıştay İkinci Dairesinin bozma kararına uyularak verilen temyize konu kararıyla; dava konusu Yönetmeliğin 6. maddesinin 2. fıkrasının 2. cümlesi ile 9. maddesi yönünden; … İdare Mahkemesince dava konusu Yönetmeliğin 6. maddenin 2. fıkrasının 2. cümlesi ile 9. maddesinin iptali yolunda verilen … günlü, E: …, K: … sayılı kararın Danıştay 2. Dairesinin 12/03/2018 günlü, E:2016/13388, K:2018/1561 sayılı kararı ile onandığı; dava konusu Yönetmeliğin “Mevzuat gereği şart olan veya önceden tahmin edilemeyen hizmetlerin ifası için ihtiyaç duyulan kadroları ilçeler arasında tahsis etmeye Büyükşehir Belediye Encümeni yetkilidir.” hükmünün düzenlendiği 5. maddesinin 2. fıkrası yönünden; anılan maddenin 1. fıkrasında kadroların ilçelere tahsisinin Büyükşehir Belediye Meclisi tarafından yapılacağının belirtildiği, 5393 sayılı Belediye Kanununun 18. maddesinde de; norm kadro çerçevesinde belediyenin ve bağlı kuruluşların kadrolarının ihdas, iptal ve değiştirilmesine karar vermek belediye meclisinin görev ve yetkileri arasında sayıldığı; buna göre, hükümde yer alan “Mevzuat gereği şart olan ve önceden tahmin edilemeyen hizmetler” ifadesinin belirlilik taşımadığı, öte yandan belediye encümeninin görevleri gözönüne alındığında; kadro tahsislerinde Büyükşehir Belediye Encümenin yetkili kılındığı 5. maddenin 2. fıkrasının hukuka uygun olmadığı; dava konusu Yönetmeliğin “(1) İnsan Kaynakları ve Eğitim Dairesi Başkanlığı afet veya acil durum hallerinde personeli diğer ilçelerde geçici olarak görevlendirebilir. (2) İnsan Kaynakları ve Eğitim Dairesi Başkanlığı önceden geçici görevlendirme yapacağı yeri duyurmak suretiyle talepte bulunan personeli geçici olarak görevlendirebileceği gibi ihtiyaç halinde resen de geçici görevlendirme yapabilir. Bu şekilde görevlendirmelerde süre resen yapılanlar için bir takvim yılında iki ayı, personelin talebi halinde yapılanlar için bir takvim yılında her seferinde üç ayı, toplamda altı ayı geçemez. (3) Bir projenin mahallinde uygulanması veya önemli görülen bir faaliyetin acil sonuçlandırılması veya inceleme, tespit ve eğitim amacıyla teknik uzman veya proje koordinatörü gibi görevleri yürüten personel ile gerekli olan diğer teknik ve idari personelin geçici olarak görevlendirilmesi ihtiyacının ortaya çıkması durumlarında ihtiyaç süresince ilgili daire başkanlığı tarafından resen geçici görevlendirme yapılabilir. Resen yapılacak geçici görevlendirmelerde süre bir takvim yılında iki ayı geçemez. (4) Bitki ve hayvan hastalıkları ve zararlılarıyla mücadele ve kontrol hizmetleri ile benzer çalışmalarda ihtiyaç duyulan nitelik, süre ve sayıda personel süresince ilgili daire başkanlığı tarafından resen geçici olarak görevlendirilebilir. Resen yapılacak geçici görevlendirmelerde süre bir takvim yılında iki ayı geçemez.” düzenlemesinin bulunduğu 8. maddesi yönünden ise; 657 sayılı Devlet Memurları Kanununda aynı kurum içinde geçici görevlendirme konusu düzenlenmemiş olmakla birlikte, bir kamu kurumunun mevzuatla belirlenmiş olan görev alanı içinde yer alan “geçici” nitelikteki bir hizmeti ya da değişen ve gelişen sosyal, ekonomik ve kültürel koşulların sonucu olarak ortaya çıkan, henüz örgütsel altyapısı oluşturulmamış ve bir kadro ile ilgilendirilmemiş olan “yeni bir kamu hizmetini” yürütmek amacı ile durumu uygun olan kamu görevlilerinin, “kadroları ile hukuki bağlarını sürdürmek ve belli bir süre ile sınırlı olmak üzere” atamaya yetkili amir tarafından geçici olarak görevlendirilmelerinin olanaklı olduğu; belediye personelini atama yetkisinin Kanun ile Belediye Başkanına verildiği açık olup, dava konusu Yönetmeliğin ilgili maddesinde İnsan Kaynakları ve Eğitim Dairesi Başkanlığına tanınan diğer ilçelere geçici görevlendirme yetkisinde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle, dava konusu Yönetmeliğin 6. maddesinin 2. fıkrasının 2. cümlesi ile 9. maddesi yönünden karar verilmesine yer olmadığına, dava konusu Yönetmeliğin 5. maddesinin 2. fıkrasının ve 8. maddesinin ise iptaline hükmedilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacının 21/02/2020 tarihinde yaş haddinden emekliye ayrıldığı, bu nedenle davanın konusuz kaldığı; ilçeler arasında merkez ilçe – merkez dışı ilçe ayrımı yapmadan, tüm ilçelerde yaşayan vatandaşlar için etkin, verimli, eşit ve daha ekonomik hizmet sunumu sağlamak amacıyla belediye il sınırları ile il mülki sınırlarının örtüştürüldüğü; 6360 sayılı Kanun kapsamında … il sınırları içinde ihtiyaç nerede hasıl olursa oraya hizmet götürmek amacıyla gerekli atamaların her daim yapıldığı ve yapılmaya devam ettiği; dava konusu Yönetmeliğin merkez ilçelere diğer ilçelere oranla daha fazla personel tahsisini öngördüğü ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN CEVABI: Cevap verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ: …
DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay İkinci Dairesince, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. DAVALI İDARENİN TEMYİZ İSTEMİNİN REDDİNE,
2. … İdare Mahkemesince verilen … günlü, E: …, K: … sayılı kararın ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan davalı idare üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren (15) onbeş gün içinde Danıştay’da karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 21/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.