Danıştay 15. Daire Başkanlığı 2016/906 E. , 2017/27 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ON BEŞİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/906
Karar No : 2017/27
Davacı :
Davalı :
Vekili : Hukuk Müşaviri – Aynı Yerde
Davanın Özeti : Özel Öğretim Kurumları Genel Müdürlüğü’nün 02.03.2011 gün ve 1521 sayılı Makam oluru ile yürürlüğe giren Özel Motorlu Taşıt Sürücü Kurslarındaki Uygulamalar ile Sınav Kurulları ve Sınav Esasları’nın ‘ Özel Motorlu Taşıt Sürücü Kurslarındaki Uygulamalar’ kısmının ‘Direksiyon Eğitim Araçları’ başlıklı 2. maddesinin 8. fıkrasının; 2918 sayılı Kanun veya başka bir kanunda on yaşından büyük bu araçların trafiğe çıkmasının engellenmediği, on yaşından büyük olsa da bu araçların muayeneleri yapılmış ise trafiğe çıkabildikleri, dava konusu düzenlemenin kursların mali yükünü arttıracağı ileri sürülerek iptali istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Sertifika sınıfına göre farklılık gösterse de direksiyon eğitim araçlarının günde 20-45 saat arası kullanıldığı, kursiyerler araç kullanmayı yeni öğrendiklerinden araçların çabuk yıprandığı, Özel Sürücü Kursları Konfederasyonu’nun da bu araçların 0-12 yaş aralığında olması gerektiği önerisinde bulunduğu, ayrıca dava konusu Esaslar’ın Geçici 2. maddesinde; “(1)Bu Esaslar yürürlüğe girdiği tarihten önce kurum açma izni alan kurumlardan direksiyon eğitim araçları, bu Yönergede direksiyon eğitim araçları için belirtilen yaştan büyük olan araçlarını 31/12/2011 tarihine kadar şartlara uygun olan araçlarla değiştirirler. ” ifadesiyle geçiş süreci öngörüldüğü, dava konusu düzenlemede hukuka aykırılık bulunmadığı, davanın reddi gerektiği savunulmaktadır.
Düşüncesi : Dava konusu Motorlu Taşıt Sürücü Kurslarındaki Uygulamalar ile Sınav Kurulları ve Sınav Esasları’nın 11.09.2013 tarihinde yürürlükten kaldırıldığı, davacı hakkında da tesis edilen herhangi bir bireysel işlem olmadığı görüldüğünden konusu kalmayan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı :
Düşüncesi : Dava, Özel Öğretim Kurumları Genel Müdürlüğünün 2.3.2011 gün ve 1521 sayılı makam oluru ile yürürlüğe giren Özel Motorlu Taşıt Sürücü Kurslarındaki Uygulamalar ile Sınav Kurulları ve Sınav Esaslarının , Motorlu Taşıt Sürücü Kurslarındaki Uygulamalar kısmının 2. maddesinin 8. fıkrasının iptali istemiyle açılmıştır.
2918 sayılı Trafik Kanunun 123. maddesinde; “Motorlu taşıt sürücüsü yetiştirmek, yetişmiş olanlara sınav sonucu sertifika vermek, trafik ile ilgili öğretim ve eğitim yaptırmak üzere kamu kurumları ile diğer hakiki ve hükmi şahıslara Milli Eğitim Gençlik ve Spor Bakanlığınca ilgili mevzuatlarına göre sürücü kursları açma izni verilir.
Sürücü kurslarının sürücü belgesi cinslerine göre sınıflandırılması , hangi sınıf kursun kimler tarafından açılabileceği; öğretim ve eğitim konuları ile metodu, kurs süreleri , kurslar için eğitim ve öğretimde kullanılacak bina araç, gereç ve teçhizatın nitelik ve niceliği; teminat miktarları, sertifika aranmayacak sürücü belgeleri sınıfları ve bunların sınavları İçişleri Bakanlığının uygun görüşü üzerine Milli Eğitim Gençlik ve Spor Bakanlığınca çıkartılan yönetmelikle belirlenir…..” hükümlerine yer verilmiştir.
Dava konusu 2.3.2011 gün ve 1521 sayılı Makam oluru ile yürürlüğe giren Motorlu Taşıt Sürücü Kurslarının Sınav Kurulları ve Sınav Esaslarının “Direksiyon Eğitim Araçları ” başlıklı 2. maddesinin 8. fıkrasında; “A1”, “A2″sınıfı direksiyon eğitim aracı olarak kullanılacak taşıtların on yaşından büyük olamıyacağı hükmüne yer verilmiştir.
Ülkemizde son yıllarda artış gösteren trafik kazaları nedeniyle meydana gelen maddi ve manevi olumsuzlukların giderilmesi ve Avrupa Birliği müzakereleri nedeniyle de karayolları trafiği alanında yeni düzenlemelere gidilmesi zorunluluğu doğduğu ve trafik kazalarının temel nedeninin sürücü kurslarından kaynaklandığı görüldüğünden, sürücü kurslarına ilişkin mevuzatta gerekli düzenlemeler yapılmıştır.
Davacı, direksiyon eğitimi dersi araçlarına yaş sınırlaması getirilmesi ile kazanılmış haklarının gözetilmediğini, düzenlemenin dayanaksız olduğunu iddia etmekte ise de ; direksiyon eğitim aracı olarak kıllanılan araçların kullanılması ve bu kursiyerlerin ilk defa araç kullanmaları nedeniyle, direksiyon eğitim araçlarının diğer araçlardan fazla yıpranması, Okul Servis araçları Hizmet Yönetmeliğinde de servis araçlarına yaş sınırı konulması gibi sebeplerin yanı sıra . Özel Sürücü Kursları Konfederasyonunun bu doğrultudaki talepleri de göz önüne alınarak yapıldığı sonucuna varılan düzenlemede hukuka ve hizmet gereklerine aykırılık bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle davanın reddi gerekeceği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onbeşinci Dairesi’nce, tetkik hakiminin açıklamaları dinlenildikten sonra gereği görüşüldü:
Dava, Özel Öğretim Kurumları Genel Müdürlüğü’nün 02.03.2011 gün ve 1521 sayılı Makam oluru ile yürürlüğe giren Özel Motorlu Taşıt Sürücü Kurslarındaki Uygulamalar ile Sınav Kurulları ve Sınav Esasları’nın ‘ Özel Motorlu Taşıt Sürücü Kurslarındaki Uygulamalar’ kısmının ‘Direksiyon Eğitim Araçları’ başlıklı 2. maddesinin “A1”, “A2” ve “B” sınıfı direksiyon eğitim aracı olarak kullanılacak taşıtların on yaşından büyük olamayacağını düzenleyen 8. fıkrasının iptali istemiyle açılmıştır.
Dava konusu Özel Motorlu Taşıt Sürücü Kurslarındaki Uygulamalar ile Sınav Kurulları ve Sınav Esasları 08.07.2002 tarih ve 55812 sayılı Makam Olur’u ile yürürlüğe girmiş, 02.03.2011 tarih ve 1521 sayılı Makam Olur’u ile de dava konusu değişiklikler yapılmış; 11.06.2013 tarih ve 1314557 sayılı Makam Olur’u ile yürürlüğe giren Özel Motorlu Taşıt Sürücü Kursu Direksiyon Eğitimi Dersi Sınav Yönergesi’nin ‘Yürürlükten Kaldırılan Mevzuat’ başlıklı 12. maddesinde yer alan “Bu Yönergenin yürürlüğe girdiği tarihten itibaren 08/07/2002 tarihli ve 55812 sayılı Makam Oluru ile yürürlüğe giren Özel Motorlu Taşıt Sürücü Kurslarındaki Uygulamalar ile Sınav Kurulları ve Sınav Esasları,… ile bu hususlarda yazılmış yazılar yürürlükten kaldırılmıştır.” düzenleme ile dava konusu Esaslar yürürlükten kaldırılmıştır.
Bu durumda, dava konusu Esasların yürürlükten kalkması nedeniyle uygulanma olanağı kalmadığından ve herhangi bir uygulama işlemi de dava konusu edilmediğinden davanın konusunun kalmadığı sonucuna ulaşılmaktadır.
Açıklanan nedenlerle, konusu kalmayan dava hakkında KARAR VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, davanın açılmasına sebebiyet vermiş olması nedeniyle aşağıda dökümü gösterilen … TL yargılama giderinin davalı idareden alınarak davacıya verilmesine, artan posta ücretinin istemi halinde davacıya iadesine, bu karara karşı tebliğ tarihini izleyen otuz (30) gün içerisinde Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu’na temyiz yolu açık olmak üzere, 09/01/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.