Danıştay 15. Daire Başkanlığı 2016/6530 E. , 2018/3757 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONBEŞİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/6530
Karar No : 2018/3757
Temyiz Eden (Davalı) :
Vekili :
Karşı Taraf(Davacılar) : 1-
2-
3-
4-
Vekilleri :
İstemin Özeti : Davacılar tarafından murisleri olan ‘ın 10/08/2004 tarihinde İstanbul İli, Beyazıt Bölgesi’nde faaliyet gösteren bir otelde meydana gelen bomba patlaması sonucunda vefat etmesi nedeniyle, terör eylemine bağlı olarak zararın ortaya çıktığı ve kusursuz sorumluluk ilkesi uyarınca davalı idarece tazmin edilmesi gerektiği ileri sürülerek 110.000,00TL maddi ve 40.000,00TL manevi zararın yasal faiziyle birlikte tazminine karar verilmesi istemiyle açılan dava sonucunda, … İdare Mahkemesi’nce; Dairemizin … tarih ve E:.., K:… sayılı kısmen bozma kararına uyularak, bozulan kısım yönünden, davacıların manevi tazminat taleplerinin kabulü ile, her bir davacı için 10.000,00-TL olmak üzere toplam 40,000,00-TL tutarındaki manevi tazminatın ve Danıştay tarafından onanarak kesinleşen 14.035,00-TL tutarındaki maddi tazminat tutarının zarar tespit komisyonu karar tarihi olan 06.05.2005 tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte davacılara ödenmesi yolunda verilen kararın, hukuka uygun olmadığı ileri sürülerek temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
Savunmaların Özeti : Savunma verilmemiştir.
Düşüncesi : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onbeşinci Dairesi’nce, tetkik hakiminin açıklamaları dinlenip, dosyadaki belgeler incelenerek gereği görüşüldü:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun “Kararın Bozulması” başlıklı 49. maddesinin 2. fıkrasında; temyiz incelemesi sonucu Danıştayın; a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması, b) Hukuka aykırı karar verilmesi, c) Usul hükümlerinin uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte hata veya eksikliklerin bulunması sebeplerinden dolayı incelenen kararı bozacağı kuralına yer verilmiştir.
Dosyadaki belgeler ile temyiz dilekçesindeki iddiaların incelenmesinden, temyiz istemine konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu, kararın bozulmasını gerektirecek yasal bir sebebin bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Açıklanan nedenlerle; temyiz isteminin reddine, …. İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:.., K:… sayılı kararının ONANMASINA, dosyanın Mahkemesine gönderilmesine, 2577 sayılı Kanunun 18.06.2014 gün ve 6545 sayılı Kanunla eklenen Geçici 8. maddesinin 1. fıkrası ve 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 10/04/2018 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY :
5233 sayılı Kanun, yargısal ve bilimsel içtihatlarla kabul edilen “sosyal risk” ilkesinin yasalaşmış halidir. Bu nedenle, “sosyal risk ilkesi” uyarınca tazmini gereken uyuşmazlıklarda adı geçen Kanunun uygulanması zorunlu bulunmaktadır. Başka bir ifadeyle; 5233 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten sonra açılan davalarda, zarar ile idari eylem arasında nedensellik bağının bulunmadığı, fakat kişilerin salt toplumun bir bireyi olmaları nedeniyle zarar gördükleri ve bu nedenle ortaya çıkan bu zararın paylaştırılması gerektiği hallerde, idari yargı yerince 5233 sayılı Kanunun uygulanması suretiyle bir karar verilmesi gerekmektedir.
Buna göre; 5233 sayılı Kanunun, terör eylemleri veya terörle mücadele kapsamında yürütülen faaliyetler sonucu uğranılan maddi zararların tazminini öngörmesi, diğer bir deyişle, manevi zararların tazminini kapsamaması karşısında; 5233 sayılı Kanun kapsamında çözümlenmesi gereken uyuşmazlıkta, İdare Mahkemesince 5233 sayılı Kanun uyarınca manevi tazminat isteminin reddine karar verilmesi gerekirken, manevi tazminat isteminin kabulüne dair verilen mahkeme kararının bozulması gerektiği görüşüyle çoğunluk kararına katılmıyorum.