Danıştay Kararı 15. Daire 2016/2888 E. 2017/1884 K. 20.04.2017 T.

Danıştay 15. Daire Başkanlığı         2016/2888 E.  ,  2017/1884 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONBEŞİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/2888
Karar No : 2017/1884

Temyiz Eden ve
Karşı Taraf (Davacı) :
Vekili : –
Temyiz Edenler ve
Karşı Taraf (Davalılar) :1-

İstemin Özeti :Davacı tarafından, 17.04.1998 gün ve 1998/2 sayılı, 15.03.2002 gün ve 2002/1 sayılı İlçe Trafik Komisyonu kararları ile (M) tahditli plaka hakkının kendisine verildiği ve … Köyü … arasında ……. plaka sayılı aracı ile yolcu taşımacılığı yaptığı, ancak idarelerce … İdare Mahkemesinin… gün ve … sayılı kararı yanlış yorumlanarak (M) plaka hakkının iptal edildiği, daha sonra sadece kendi köyüne taşımacılık yapmak için çalışma izni verilmesi talebinin reddine ilişkin . … İlçe Emniyet Müdürlüğü’nün 23.05.2012 tarih ve 741 sayılı işleminin … İdare Mahkemesinin … gün ve … sayılı kararı ile iptal edilmesi üzerine bu hakkını geri aldığı ve 13.03.2014 tarihinden itibaren yeniden çalışmaya başladığı iddialarıyla çalışma hakkının engellenmesi nedeniyle uğradığını ileri sürdüğü 152.500,00-TL maddi ve 120.000,00-TL manevi olmak üzere toplam 272.500,00-TL tazminatın ödenmesine karar verilmesi istemiyle açılan dava sonucunda; … İdare Mahkemesi’nce; hukuka aykırı bulunduğu gerekçesiyle iptal edilen işlem nedeniyle davacının gerçekleşmiş bir zararının olduğu, zarar ile idarenin işlemi arasında nedensellik bağının bulunduğu; bu nedenle davacının kendi köyüne taşıma hakkı verilmesi istemiyle başvuruda bulunduğu 21.05.2012 tarihi ile yeniden çalışmaya başladığı 13.03.2014 tarihleri arasında meydana gelen zararının idare hukuku ilkeleri ve yargı kararları uyarınca davalı idarece tazmini gerekeceği gerekçesiyle; … Şoförler ve Otomobilciler Odası Başkanlığı’nca bildirilen 23.12.2015 tarihli emsal bir hatta yolcu taşımacılığı yapan bir aracın 2012-2013-2014 yılı dönem karları emsal kabul edilerek, maddi tazminat isteminin kısmen kabulü ile davacının zararının hesaplanarak 2012 yılı Mayıs-Aralık ayları için 1.420,68 TL., 2013 yılı için 2.453,90 TL. ve 2014 yılı Ocak ve Şubat ayları için 408,64 TL. olmak üzere toplamda 4.283,22 TL. nin davalı idarelerce davacıya ödenmesi ve fazlaya ilişkin maddi tazminat ile manevi tazminat istemlerinin reddi yönünde verilen kararın hukuka uygun olmadığı ileri sürülerek taraflarca aleyhlerine olan kısımlarının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
Savunmaların Özeti : Davacı tarafından Mahkeme kararının hukuka uygun olduğu, temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır. Davalı idare tarafından savunma verilmemiştir.
Düşüncesi : Temyiz istemlerinin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onbeşinci Dairesi’nce, dosyanın tekemmül ettiği anlaşılmakla yürütmenin durdurulması istemi hakkında ayrıca bir karar verilmeksizin tetkik hakiminin açıklamaları dinlenip, dosyadaki belgeler incelenerek gereği görüşüldü:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun “Kararın Bozulması” başlıklı 49. maddesinin 2. fıkrasında; temyiz incelemesi sonucu Danıştayın; a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması, b) Hukuka aykırı karar verilmesi, c) Usul hükümlerinin uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte hata veya eksikliklerin bulunması sebeplerinden dolayı incelenen kararı bozacağı kuralına yer verilmiştir.
Dosyadaki belgeler ile temyiz dilekçelerindeki iddiaların incelenmesinden, temyiz istemlerine konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu, kararın bozulmasını gerektirecek yasal bir sebebin bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Açıklanan nedenlerle; temyiz istemlerinin reddine, … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve … sayılı kararının ONANMASINA, dosyanın Mahkemesine gönderilmesine, 2577 sayılı Kanunun 18.06.2014 gün ve 6545 sayılı Kanunla eklenen Geçici 8. maddesinin 1. fıkrası ve 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 20/04/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.