Danıştay 15. Daire Başkanlığı         2016/10031 E.  ,  2017/2976 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONBEŞİNCİ DAİRE
Esas No : 2016/10031
Karar No : 2017/2976

İstemin Özeti : … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…; K:… sayılı kararının taraflarca aleyhlerine olan kısımlarının hukuka uygun olmadığı ileri sürülerek temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
Savunmaların Özeti : Davacılar, davalının temyiz başvurusunun reddedilerek, kararın kendi temyiz sebepleri doğrultusunda bozulması gerektiğini savunmuşlar, davalı tarafından savunma verilmemiştir.
Danıştay Tetkik Hakimi :
Düşüncesi : Kararda, reddedilen manevi tazminat miktarı için davalı lehine hükmedilen vekalet ücretinin, davacı lehine hükmedilen vekalet ücretini geçmesi ve karar harcının yargılama giderlerine eklenerek haklılık oranında paylaştırılması kısımlarının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onbeşinci Dairesi’nce; tetkik hakiminin açıklamaları dinlenip dosyadaki belgeler incelenerek gereği görüşüldü:
Dava; davacılardan ‘nın sevk ve idaresindeki … plakalı aracın, 27.03.2011 tarihinde Amasya – Turhal karayolunda seyir halinde iken genişliği 2.80 metre, boyu 2.40 metre ve derinliği 10 cm olan çukura düşmemek için sağa manevra yapılması sırasında direksiyon hakimiyetinin kaybedilip, takla atarak durması sonucu meydana gelen yaralamalı trafik kazasında, yoldaki çukurun kazaya sebebiyet verdiği, gerekli bakım işlerinin yapılmaması nedeniyle idarenin hizmet kusurunun bulunduğundan bahisle uğranıldığı ileri sürülen için 75.000,00-TL, için 95.000,00-TL olmak üzere toplam 170.000,00-TL maddi, için 60.000,00-TL, için 30.000,00-TL, için 15.000,00-TL, için 15.000,00TL olmak üzere toplam 120.000,00-TL manevi zararın, olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte tazminine karar verilmesi istemiyle açılmıştır.
…. İdare Mahkemesince; … Asliye Hukuk Mahkemesinin E:…. D iş sayılı dava dosyasında yaptırılan bilirkişi incelemesi ve…. Asliye Ceza Mahkemesinin E:… sayılı dosyasında alınan bilirkişi raporunun birlikte değerlendirilmesi sonucunda kazanın meydana gelmesinde davalı idarenin %50 oranında kusurlu olduğunun anlaşıldığı, …. Üniversitesi Eğitim Hastanesi raporuna göre de ‘nın %15, ‘nin %11 maluliyetine sebebiyet verildiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulüyle ‘ya 30.841,95-TL maddi 5.000,00-TL manevi, ‘ye 34.325,25-TL maddi 5.000,00-TL manevi, ‘a 2.500,00-TL ve ‘ye 2.500,00- TL olmak üzere toplam 65.167,47- TL maddi, 15.000,00-TL manevi tazminatın 08.10.2012 tarihinden itibaren işletilecek yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmiştir.
Taraflarca, anılan mahkeme kararının aleyhlerine olan kısımlarının hukuka aykırı olduğu ileri sürülerek, temyizen incelenip bozulması istenilmektedir.
Temyize konu mahkeme kararının, maddi ve manevi tazminat taleplerinin kısmen kabul, kısmen reddine ilişkin kısımlarında 2577 sayılı kanunun 49. maddesinde belirtilen bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından tarafların anılan kısma yönelik temyiz istemleri yerinde görülmemiştir.
Davacının nispi karar harcı nedeniyle yargılama giderleri bakımından temyiz istemi incelendiğinde;
492 sayılı Harçlar Kanunu’nun 2. maddesinde, yargı işlemlerinden bu kanuna bağlı (1) sayılı tarifede yazılı olanların yargı harçlarına tabi bulunduğu; 11. maddesinde, genel olarak yargı harçlarını davayı açan veya harca konu işlemin yapılmasını isteyen kişilerin ödemekle mükellef olduğu; 15. maddesinde yargı harçlarının (1) sayılı tarifede yazılı işlemlerden değer ölçüsüne göre nispi esas üzerinden, işlemin nev’i ve mahiyetine göre maktu esas üzerinden alınacağı; 16. Maddesinde, değer ölçüsüne göre harca tabi işlemlerde (1) sayılı tarifede yazılı nispetler üzerinden alınması gerektiği kurala bağlanmıştır.
Anılan Kanun’un, yargı harçlarının gösterildiği (1) sayılı tarifesinde, konusu belli bir değerle ilgili bulunan davalarda esas hakkında karar verilmesi halinde hüküm altına alınan anlaşmazlık konusu değer üzerinden nispi karar harcı alınacağı belirtilmiştir.
Aktarılan kanun hükümlerinden de anlaşılacağı üzere; konusu belli bir miktarı içeren davalarda, yargılama gideri içinde yer alan kalemlerden nispi karar harcı dışındaki harç ve posta giderinin, haklılık oranına göre davanın taraflarına yükletilmesi; hüküm altına alınan anlaşmazlık konusu değer üzerinden hesaplanacak nispi karar harcının ise, tümüyle haksız çıkan tarafa, başka bir deyişle davalı idareye yükletilmesi gerekmektedir.
Bu nedenle, İdare Mahkemesi’nce nispi harç dahil tüm yargılama giderlerine haklılık oranı uygulanması suretiyle hüküm kurulmasında yasal isabet görülmemiştir.
Davacılar vekilinin mahkeme kararının manevi tazminata ilişkin avukatlık ücreti yönünden temyiz istemine gelince;
Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin ” Manevi tazminat davalarında ücret ” başlıklı 10/2. maddesinde, ” Davanın kısmen reddi durumunda, karşı taraf vekili yararına tarifenin üçüncü kısmına göre hükmedilecek ücret, davacı vekili lehine belirlenen ücreti geçemez.” kuralına yer verilmiştir.
Mahkeme kararında, manevi tazminat istemlerinin kısmen kabul edilen 15.000,00-TL’ sı için 1.800,00-TL vekalet ücretinin davalı idarece davacılara ödenmesine, kısmen reddedilen 105.000,00-TL manevi tazminat istemleri için ise 11.150,00-TL vekalet ücretinin davacılar tarafından davalı idareye ödenmesine karar verilmiştir. Manevi tazminat istemlerinin mahkemece kısmen kabul kısmen reddedilmesi nedeniyle, davalı idare lehine hükmedilen vekalet ücretinin davacılar lehine hükmedilen vekalet ücretini geçtiği görülmüştür.
Bu durumda, mahkemece yukarıda aktarılan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 10/2. maddesine aykırı olarak, davalı idare lehine hükmedilen vekalet ücretinin davacı lehine hükmedilen vekalet ücretini geçmesinde hukuka uygunluk görülmemiştir.
Açıklanan nedenlerle, davacıların temyiz istemlerinin kısmen kabulü ile….İdare Mahkemesi’nin …. tarih ve E:…; K:….sayılı kararının, nispi karar harcının yargılama giderlerine eklenmesi ile reddedilen manevi tazminat talebi üzerinden davacılar vekili için hükmedilen vekalet ücretini aşacak şekilde vekalet ücretine hükmedilmesine ilişkin kısımlarının BOZULMASINA, davacıların temyiz istemlerinin kısmen, davalının temyiz isteminin tamamen reddi ile kararın diğer kısımlarının ONANMASINA, bozulan kısım için yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine, 2577 sayılı Kanunun 18.06.2014 gün ve 6545 sayılı Kanunla eklenen Geçici 8. maddesinin 1. fıkrası ve 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 24/05/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.