Danıştay Kararı 15. Daire 2015/5859 E. 2016/2048 K. 25.03.2016 T.

Danıştay 15. Daire Başkanlığı         2015/5859 E.  ,  2016/2048 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ON BEŞİNCİ DAİRE
Esas No : 2015/5859
Karar No : 2016/2048

Davacı :
Vekili :
Davalı :
Vekilleri :

Davanın Özeti : … nun yayınladığı 19/02/2013 tarih ve 2013/1 Sayılı “Diş Protez Teknisyenlerinin Günlük İş Miktarları” konulu Genelgenin; diş protez teknisyenlerinin iş yükünün 2003 yılından itibaren yapılan düzenlemelerle sürekli olarak arttırıldığı, son on yıldaki teknolojik gelişmelerin, diş protez teknisyenlerinin iş yükünü yaklaşık üç kat artıracak düzeyde olmadığı, diş protez teknisyenlerinin robot kullanmadığı, her türlü iş riskine maruz kalarak diş tozları, çeşitli kimyasallar ve bunların yarattığı tozlu ve gazlı ortamda çalışmalarını sürdürdükleri, yaptıkları işle ilgili sürekli prova almak ve provaya göre ellerindeki malzemeyi yeniden işlemek durumunda oldukları, bütün bu hususlar gözetilmeden sanki robot çalıştırır gibi kararlar alınmasının performans sisteminin geldiği kötü aşamayı gösterdiği, sağlıkta önemli olanın nitelikli iş üretmek ve nitelikli hizmet vermek olduğu, hasta memnuniyeti göz önüne alınmadan, sadece yapılan iş üzerinden değerlendirme yapılmasının hasta hakları bakımından da açıkça hukuka aykırı olduğu iddialarıyla iptali talep edilmektedir.
Savunmanın Özeti : 08/12/2003- 07/09/2006 ve 25/06/2010 tarihli genel yazılarda diş protez teknisyenlerinin yapmaları gereken asgari iş miktarları ve bu işlerin hangi sürelerde yapılması gerektiğinin belirlendiği, fakat ağız ve diş sağlığı sunan sağlık tesislerinde yapılan işlemlerin çeşitlilik arz etmesi, teknolojinin tüm alanlarda olduğu gibi sağlık alanında da gelişmeler göstermesi, bununla birlikte diş protez teknisyenliği alanında teknolojik cihazların yaygınlaşması ve kamu hastanelerine ait birimlerde de kullanılmaya başlanması sebepleriyle söz konusu işlemlerin tamamlanma sürelerinin kısaldığı, kurumlardan alınan bilgiler ışığında bu işlem sürelerinin olması gereken sürelere göre çok daha uzun olduğunun görüldüğü, bu gibi nedenlerle diş protez işlerinin hastaya teslim sürelerinin uzadığı, hasta mağduriyetlerinin yaşandığı, bunu önlemek için hizmet birimlerinin hizmet alımı yoluyla konuya çözüm bulmaya çalıştıkları anlaşıldığından, söz konusu sürelerin yeniden belirlenmesi gereğinin hasıl olduğu, bu amaçla 25/12/2012 tarihli ve 108/4604 sayılı makam onayı ile Diş Protez Teknisyenliği Hizmet Sunumu Değerlendirme Komisyonu’nun kurulduğu, Komisyon tarafından Türkiye Kamu Hastanelerine bağlı sağlık tesisleri ile özel diş protez laboratuvarlarından gelen veriler ve dökümanlar doğrultusunda değerlendirme yapılarak diş protez teknisyenlerinin günlük iş miktarlarının belirlendiği, dava konusu düzenleyici işlemin hukuka uygun olduğu, istemin reddedilmesi gerektiği savunulmaktadır.

Düşüncesi : Davanın reddedilmesi gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı :
Düşüncesi : Dava; nun yayınladığı 19.2.2013 tarih ve 2013/1 Sayılı “Diş Protez Teknisyenlerinin Günlük İş Miktarları” konulu Genelgenin iptali istemine ilişkindir.
663 sayılı KHK nin 29 uncu maddesinin 1 inci fıkrasında, “Bakanlık politika ve hedeflerine uygun olarak, ikinci ve üçüncü basamak sağlık hizmetlerini vermek üzere hastanelerin, ağız ve diş sağlığı merkezlerinin ve benzeri sağlık kuruluşlarının açılması, işletilmesi, faaliyetlerinin izlenmesi, değerlendirilmesi ve denetlenmesi, bu hastanelerde her türlü koruyucu, teşhis, tedavi ve rehabilite edici sağlık hizmetlerinin verilmesini sağlamakla görevli, Bakanlığa bağlı Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumu kurulmuştur.” hükmü yeralmıştır.
Davacı; söz konusu genelgeyle diş protez teknisyenlerinin günlük iş miktarlarının neredeyse iki katına çıkarıldığı, bu alandaki teknolojik gelişmelerin verilen hizmetin hızlandırılmasına yönelik değil, çalışma ortamının sıhhat şartları ve asgari standartların sağlanmasına yönelik olduğu, genelgenin T.C. Anayasası’nın “Zorla Çalıştırma Yasağı” başlıklı 18 inci maddesinde öngörülen angarya yasağı ile, 50 nci maddesinde düzenlenen “Çalışma Şartları ve Dinlenme Hakkı” hükümlerine aykırı olduğu iddia etmektedir.
Davalı idarenin savunmasının incelenmesinden, 08.12.2003- 07.09.2006 ve 25.06.2010 tarihli genel yazılarda diş protez teknisyenlerinin yapmaları gereken asgari iş miktarları ve bu işlerin hangi sürelerde yapılması gerektiğinin belirlendiği, fakat ağız ve diş sağlığı sunan sağlık tesislerinde yapılan işlemlerin çeşitlilik arz etmesi, teknolojinin tüm alanlarda olduğu gibi sağlık alanında da gelişmeler göstermesi, bununla birlikte diş protez teknisyenliği alanında teknolojik cihazların yaygınlaşması ve kamu hastanelerine ait birimlerde de kullanılmaya başlanması sebepleriyle söz konusu işlemlerin tamamlanma sürelerinin kısaldığı, kurumlardan alınan bilgiler ışığında bu işlem sürelerinin olması gereken sürelere göre çok daha uzun olduğunun görüldüğü, bu gibi nedenlerle diş protez işlerinin hastaya teslim sürelerinin uzadığı, hasta mağduriyetlerinin yaşandığı, bunu önlemek için hizmet birimlerinin hizmet alımı yoluyla konuya çözüm bulmaya çalıştıkları anlaşıldığından, söz konusu sürelerin yeniden belirlenmesi gereğinin hasıl olduğu, bu amaçla 25.12.2012 tarihli ve 108/4604 sayılı makam onayı ile Diş Protez Teknisyenliği Hizmet Sunumu Değerlendirme Komisyonu’nun kurulduğu, Komisyon tarafından Türkiye Kamu Hastanelerine bağlı sağlık tesisleri ile özel diş protez laboratuvarlarından gelen veriler ve dökümanlar doğrultusunda değerlendirme yapılarak diş protez teknisyenlerinin günlük iş miktarlarının belirlendiği, anlaşılmaktadır.
Dava konusu genelgenin, kamu yararı amacını gerçekleştirmeye yönelik olduğu, detaylı ve yeterli incelemeye dayandığı ve hukuka aykırı bir yönünün bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır.
Açıklanan nedenlerle, davanın reddi gerektiği, düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onbeşinci Daire’since gereği görüşüldü:
Dava; ‘nun yayınladığı 19/02/2013 tarih ve 2013/1 Sayılı “Diş Protez Teknisyenlerinin Günlük İş Miktarları” konulu Genelgenin iptal istemiyle açılmıştır.
663 sayılı KHK nin 29. maddesinin 1. fıkrasında, “Bakanlık politika ve hedeflerine uygun olarak, ikinci ve üçüncü basamak sağlık hizmetlerini vermek üzere hastanelerin, ağız ve diş sağlığı merkezlerinin ve benzeri sağlık kuruluşlarının açılması, işletilmesi, faaliyetlerinin izlenmesi, değerlendirilmesi ve denetlenmesi, bu hastanelerde her türlü koruyucu, teşhis, tedavi ve rehabilite edici sağlıkhizmetlerinin verilmesini sağlamakla görevli, Bakanlığa bağlı Türkiye Kamu Hastaneleri Kurumu kurulmuştur.” hükmü yeralmıştır.
Davacı tarafından, diş protez teknisyenlerinin iş yükünün 2003 yılından itibaren yapılan düzenlemelerle sürekli olarak arttırıldığı, son on yıldaki teknolojik gelişmelerin, diş protez teknisyenlerinin iş yükünü yaklaşık üç kat artıracak düzeyde olmadığı, diş protez teknisyenlerinin robot kullanmadığı, her türlü iş riskine maruz kalarak diş tozları, çeşitli kimyasallar ve bunların yarattığı tozlu ve gazlı ortamda çalışmalarını sürdürdükleri, yaptıkları işle ilgili sürekli prova almak ve provaya göre ellerindeki malzemeyi yeniden işlemek durumunda oldukları, bütün bu husualar gözetilmeden sanki robot çalıştırır gibi kararlar alınmasının performans sisteminin geldiği kötü aşamayı gösterdiği, sağlıkta önemli olanın nitelikli iş üretmek ve nitelikli hizmet vermek olduğu, hasta memnuniyeti göz önüne alınmadan, sadece yapılan iş üzerinden değerlendirme yapılmasının hasta hakları bakımından da açıkça hukuka aykırı olduğu iddialarıyla iddia edilmektedir.
Dosyanın incelenmesinden, dava konusu genelgeden önce, Sağlık Bakanlığı’nın 08/12/2003- 07/09/2006 ve 25/06/2010 tarihli genel yazılarında diş protez teknisyenlerince yapılması gereken asgari iş miktarları ve bu işlerin hangi sürelerde yapılması gerektiği belirlenmiş iken, davalı idarece, diş protez teknisyenliği alanında teknolojik cihazların yaygınlaşması ve kamu hastanelerine ait birimlerde kullanılmaya başlanması gibi hususlar dikkate alınarak, ilgili kurumlardan bu işlemlerin tamamlanma sürelerine ait bilgiler alınmış, bu bilgilere göre, işlem sürelerinin olması gereken sürelere göre çok daha uzun olduğunun görülmesi üzerine hasta mağduriyetlerinin yaşanmaması için söz konusu sürelerin yeniden belirlenmesi gerektiğine karar verildiği görülmektedir. Bu amaçla Diş Protez Teknisyenliği Hizmet Sunumu Değerlendirme Komisyonu kurulmuş, bahse konu Komisyon tarafından Türkiye Kamu Hastanelerine bağlı sağlık tesisleri ile özel diş protez laboratuvarlarından gelen veriler ve dökümanlar doğrultusunda değerlendirme yapılarak diş protez teknisyenlerinin günlük iş miktarlarının belirlendiği anlaşılmaktadır.
Tüm bu hususlar birlikte değerlendirildiğinde, dava konusu genelgenin, kamu yararı amacını gerçekleştirmeye yönelik olduğu, detaylı ve yeterli incelemeye dayandığı ve hukuka aykırı bir yönünün bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır.
Açıklanan nedenlerle, yasal dayanaktan yoksun bulunan DAVANIN REDDİNE, aşağıda dökümü yapılan …. TL yargılama giderinin davacı üzerinde bırakılmasına, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca belirlenen … TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, artan posta ücretinin istemi halinde davacıya iadesine, bu karara karşı tebliğ tarihini izleyen otuz (30) gün içinde Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu nezdinde temyiz yolu açık olmak üzere, 25/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.