Danıştay 15. Daire Başkanlığı 2015/4905 E. , 2015/7581 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONBEŞİNCİ DAİRE
Esas No : 2015/4905
Karar No : 2015/7581
Temyiz Eden (Davacı) :
Karşı Taraf (Davalı) :
Vekili :
İstemin Özeti : …. İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…; K:… sayılı kararının hukuka uygun olmadığı ileri sürülerek temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Düşüncesi :Temyize konu İdare Mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onbeşinci Dairesi’nce gereği görüşüldü:
Dava; davacıya ait … plakalı aracın 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun EK 2/3. maddesi uyarınca altmış gün süreyle trafikten men edilmesine ve idari para cezası verilmesine ilişkin 22.04.2014 tarih ve 386425, 111615 sayılı işlemlerin iptali istemiyle açılmıştır.
… İdare Mahkemesince; davacıya ait araçla, ilgili belediyeden izin ya da ruhsat alınmaksızın ticari amaçla yolcu taşımacılığı yapıldığı hususu tutanak ile sabit olduğundan, dava konusu işlemlerde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı tarafından, hukuka aykırı olduğu ileri sürülen anılan İdare Mahkemesi kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun “Araçların tescil edildikleri amacın dışında kullanılması” başlıklı Ek 2. maddesinde; araçlarını motorlu araç tescil ve trafik belgesinde gösterilen maksadın dışında kullananlar ile sürülmesine izin veren araç sahiplerinin 14.400.000 lira para cezası ile cezalandırılacağı, ayrıca, aracın onbeş gün süre ile trafikten men edileceği, ilgili belediyeden izin veya ruhsat almaksızın, belediye sınırları dahilinde ticari amaçlı yolcu taşıyan kişiye, araç sahibine, bağlı bulunduğu durak, işyeri ve işletmelerin sorumlularına birinci fıkrada gösterilen idari para cezasının üç kat olarak, fiilin işlendiği tarihten itibaren bir yıl içinde tekerrürü halinde ise beş kat olarak uygulanacağı, ayrıca, aracın her defasında altmış gün süre ile trafikten men edileceği hükmüne yer verilmiştir.
Anılan maddenin ilk halinde aracın üretim amacı dışında yolcu veya yük taşımacılığında kullanılması hali için ceza öngörülmüşken, maddeye 31.05.2012 tarihinde kabul edilen 6321 sayılı Kanunla eklenen üçüncü fıkrayla, “korsan” olarak tabir edilen şehiriçinde ticari amaçlı kayıt dışı yolcu taşımacılığının engellenerek, hem taşımacılık hizmetlerinin düzene sokulması hem de kurallara bağlı olarak yolcu taşımacılığı yapan esnafın haklarının korunmasının amaçlandığı görülmektedir.
Dosyadaki belgelerin incelenmesinden; görevli polis memurlarınca 22.04.2014 günü saat 09:20’de Sabiha Gökçen Havalimanı mevkiinde yapılan denetimde davacıya ait araçla belediyeden izin alınmaksızın ticari amaçlı yolcu taşımacığı yapıldığı gerekçesiyle dava konusu işlemlerin tesis edildiği, davacı tarafından aynı apartmanda oturan komşusunun havalimanından evine götürülmek üzere yardım amaçlı olarak taşındığı, alınan ücretin yakıt parası olarak alındığı, yapılan taşımacılığın ticari taşımacılık olarak nitelenemeyeceği iddialarıyla bakılmakta olan davanın açıldığı anlaşılmaktadır.
Yukarıda da bahsedildiği üzere; 2918 sayılı Kanun’un Ek 2. maddesine 31.05.2012 tarihli değişiklikle eklenen üçüncü fıkranın düzenlenme amacı, korsan taşımacılığın engellenmesidir.
Olayda, görevli polis memurlarınca dava konusu işlemlere dayanak olmak üzere düzenlenen tespit tutanağında; sürücü tarafından, yolcuyu almak için Tuzla İlçesinden havalimanına geldiğinin, tekrar Tuzlaya döneceğinin ve taşıma karşılığında 50,00 TL aldığının beyan edildiği, tutanakta yolcu beyanına yer verilmediği, yalnızca yolcunun kimlik bilgilerine yer verildiği, dosya içerisinde mevcut doğalgaz fatura örneğinin incelenmesinden; araç sürücüsü olan davacının ve yolcunun Tuzla ilçesinde aynı apartmanda oturdukları anlaşılmaktadır.
Dava konusu işlemde, ilgili belediyeden izin alınmaksızın ticari amaçlı yolcu taşımacılığı yapıldığı belirtilmekle birlikte, aracın yolcuyla aynı apartmanda oturan komşusu tarafından kullanılması ve yapılan taşıma karşılığında alınan ücretin yakıt parası niteliğinde makul düzeyde olması karşısında, hayatın olağan akışı içerisinde komşuluk ilişkileri çerçevesinde bu tür yardımlaşmanın yaygın olması da gözetilerek yapılan taşımacılığın Kanun’un EK 2/3. maddesi kapsamında ticari bir taşımacılık olmadığı kanaatine ulaşılmıştır.
Bu durumda, uyuşmalığa konu taşımacılık 2918 sayılı Kanun’un EK 2/3. maddesi kapsamına girmediğinden, tesis edilen işlemlerde hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle işlemlerin iptali yolunda karar verilmesi gerekirken davanın reddi yolunda verilen İdare Mahkemesi kararında hukuki isabet bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesi uyarınca davacının temyiz isteminin kabulü ile… İdare Mahkemesi’nin 22/10/2014 tarih ve E:…; K:… sayılı kararının BOZULMASINA, yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine, 2577 sayılı Kanunun 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 13/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.