Danıştay 15. Daire Başkanlığı 2015/264 E. , / K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONBEŞİNCİ DAİRE
Esas No : 2015/264
Karar No : 2015/7574
Temyiz Eden (Davacı) :
Karşı Taraf (Davalı) :
İstemin Özeti : … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…; K:…sayılı kararının hukuka uygun olmadığı ileri sürülerek temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti :Savunma verilmemiştir.
Düşüncesi :Temyize konu İdare Mahkemesi kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onbeşinci Dairesi’nce gereği görüşüldü:
Dava; davacıya ait … plakalı aracın 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’ nun Ek 2/3. maddesi uyarınca geçici olarak trafikten men edilmesine ve davacıya idari para cezası verilmesine ilişkin 02.11.2012 tarih ve 327642, 509818 sayılı işlemlerin iptali istemiyle açılmıştır.
… İdare Mahkemesince; davacıya ait araçla, ilgili belediyeden izin ya da ruhsat alınmaksızın ticari amaçla yolcu taşımacılığı yapıldığı hususu tutanak ile sabit olduğundan, dava konusu işlemlerde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Davacı tarafından, hukuka aykırı olduğu ileri sürülerek anılan İdare Mahkemesi kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun “Araçların tescil edildikleri amacın dışında kullanılması” başlıklı Ek 2. maddesinde; araçlarını motorlu araç tescil ve trafik belgesinde gösterilen maksadın dışında kullananlar ile sürülmesine izin veren araç sahiplerinin 14.400.000 lira para cezası ile cezalandırılacağı, ayrıca, aracın onbeş gün süre ile trafikten men edileceği, ilgili belediyeden izin veya ruhsat almaksızın, belediye sınırları dahilinde ticari amaçlı yolcu taşıyan kişiye, araç sahibine, bağlı bulunduğu durak, işyeri ve işletmelerin sorumlularına birinci fıkrada gösterilen idari para cezasının üç kat olarak, fiilin işlendiği tarihten itibaren bir yıl içinde tekerrürü halinde ise beş kat olarak uygulanacağı, ayrıca, aracın her defasında altmış gün süre ile trafikten men edileceği hükmüne yer verilmiştir.
Anılan maddenin ilk halinde aracın üretim amacı dışında yolcu veya yük taşımacılığında kullanılması hali için ceza öngörülmüşken, maddeye 31.05.2012 tarihinde kabul edilen 6321 sayılı Kanunla eklenen üçüncü fıkrayla, “korsan” olarak tabir edilen şehiriçinde ticari amaçlı kayıt dışı yolcu taşımacılığının engellenerek, hem taşımacılık hizmetlerinin düzene sokulması hem de kurallara bağlı olarak yolcu taşımacılığı yapan esnafın haklarının korunmasının amaçlandığı görülmektedir.
Dava dosyasının incelenmesinden; ilgili belediyeden izin alınmaksızın ticari amaçlı yolcu taşımacılığı yapıldığından bahisle dava konusu işlemler tesis edilmiş ise de davacı tarafından, yapılan taşımacılığın ticari maksatla yapılmadığı, araçtaki kişilerle yakın iş yerlerinde çalıştıkları için bazı zamanlarda işe birlikte gelip gittiklerini ve bu taşıma karşılığında yakıt parası olarak alınan cüzi miktardaki paranın taşımacılığın ticari maksatla yapıldığını ispata yeterli olmadığının ileri sürüldüğü, görevli polis memurlarınca düzenlenen 02.11.2012 tarihli tutanakta yolcular tarafından, araca Esenler’den binildiği, Seyrantepe Mahallesi’ne gidildiği ve araç sürücüsüne iki haftada bir benzin ücreti olarak 30,00 TL verildiğinin beyan edildiği, bu tespit dışında taşımacılığın ticari amaçla yapıldığını ispatlar mahiyette dosyada başka bir bilgi ve belgenin bulunmadığı, söz konusu tutanağa dayanılarak dava konusu işlemlerin tesis edildiği anlaşılmaktadır.
Yukarıda da bahsedildiği üzere; 2918 sayılı Kanun’un Ek 2. maddesine 31.05.2012 tarihli değişiklikle eklenen üçüncü fıkranın düzenlenme amacı, korsan taşımacılığın engellenmesidir.
Dava konusu işlemler ve olay tespit tutanağında, ilgili belediyeden izin alınmaksızın ticari amaçlı yolcu taşımacılığı yapıldığı belirtilmiş ise de dosya içerisinde mevcut yolcu beyanları ve davacının yolculardan aldığı bedel dikkate alındığında söz konusu taşımacılığın ‘ticari amaçlı’ olmadığı kanaatine varılmıştır.
Uyuşmazlıkta, davacıya ait araçla ilgili belediyeden izin veya ruhsat alınmaksızın yapıldığı iddia edilen yolcu taşımacılığı faaliyetinin ticari maksatla yapılmadığı, bu durumun aksini ortaya koyan dosya içerisinde mevcut herhangi bir delil de olmadığı görüldüğünden, uyuşmazlık konusu taşımacılığın Kanunun Ek 2/3. maddesi kapsamında olduğundan bahisle tesis edilen dava konusu işlemlerde hukuka uyarlık görülmemiştir.
Bu durumda; dava konusu işlemlerin iptaline karar verilmesi gerekirken, davanın reddi yolundaki İdare Mahkemesi kararında hukuki isabet bulunmamaktadır.
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesi uyarınca davacının temyiz isteminin kabulü ile …. İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…; K:… sayılı kararının BOZULMASINA, yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın adı geçen mahkemeye gönderilmesine, 2577 sayılı Kanunun 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 13/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.