Danıştay 15. Daire Başkanlığı 2014/529 E. , 2017/994 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONBEŞİNCİ DAİRE
Esas No : 2014/529
Karar No : 2017/994
Temyiz Eden ve Karşı Taraf (Davalı) :
Vekili : – Aynı Adreste
Temyiz Eden ve Karşı Taraf (Davacılar) :
Vekilleri :
İstemin Özeti :Davacılar tarafından, 30.04.2007 günü sürücü ……… yönetimindeki ………plakalı kamyonetin, … istikametinden … istikametine seyir halinde iken karşı yönden gelen …….. plakalı kamyonla çarpışması suretiyle meydana gelen ve … yönetimindeki kamyonetin içinde bulunan davacıların murisi ……….’nın vefat etmesi sebebiyle davacıların uğradıklarını ileri sürdükleri zararlara karşılık olarak …………..nın annesi Hanım için 15.000 TL. maddi, 25.000 TL. manevi, babası ………….için 15.000 TL. maddi, 25.000 TL. manevi, kardeşi…….. için 10.000 TL. manevi, kardeşi ………..için 10.000 TL. manevi, kardeşi………….için 10.000 TL. manevi, kardeşi ……… için 10.000 TL. manevi, kardeşi ………. için 7.000 TL. manevi, kardeşi ………..için 7.000 TL. manevi ve kardeşi ………..için 6.000 TL. manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmesi istemiyle açılan dava sonucunda; … 1. İdare Mahkemesi’nce; … ili, … Karayolu’nda meydana gelen trafik kazasında ……….. yönetimindeki kamyonetin … istikametine seyir halinde iken karşı yönden gelen kamyonetle çarpışması sonucu davacılar yakını ………….’un vefat ettiği, … Adli Tıp Kurumu Trafik İhtisas Dairesi’nce düzenlenen ve ”…….. plakalı araç sürücüsü ……….. ile yol yapım ve bakımından sorumlu kuruluşun eşit derecede sorumlu olduğu” yönünde kanaat belirten 05.09.2007 tarihli raporu hükme esas alınarak davalı idarenin olayda hizmet kusuru bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile ………için 8.182,25 TL. ve ………… için 10.860,67 TL. olmak üzere toplam 19.042,92 TL. maddi, ……..ı için 8.000,00 TL., ……… için 8.000,00 TL, ………ı için 3.000,00 TL., …….. için 3.000,00 TL., için 3.000,00 TL., ……. için 3.000,00 TL., ………..için 3.000,00 TL., ……..için 3.000,00 TL. ve …… için 3.000,00 TL. olmak üzere toplam 37.000,00 TL. manevi tazminatın idareye başvurulduğu 11.03.2008 tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalı idareden alınarak davacılara ödenmesi, davacıların fazlaya ilişkin maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddi yolunda verilen kararın, taraflarca aleyhlerine olan kısımlarının hukuka uygun olmadığı ileri sürülerek temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
Savunmaların Özeti : Taraflarca savunma verilmemiştir.
Düşüncesi :Davacıların temyiz istemlerinin süre aşımı nedeniyle reddi ve davalı idarenin temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onbeşinci Dairesi’nce, tetkik hakiminin açıklamaları dinlenip, dosyadaki belgeler incelenerek gereği görüşüldü:
2577 sayılı Kanunun 46. maddesinin 2. fıkrasında özel kanunlarında ayrı süre gösterilmeyen hallerde, Danıştay dava daireleri ile idare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarına karşı tebliğ tarihini izleyen otuz gün içinde Danıştay’da temyiz yoluna başvurulabileceği; 48. maddesinin altıncı fıkrasında, temyizin kanuni süre geçtikten sonra yapılması halinde kararı veren mahkemenin, ilk derece mahkemesi olarak davaya bakan Danıştay dairesinin, temyiz isteminin reddine karar vereceği; mahkemenin veya Danıştay dairesinin bu kararlarına karşı, tebliğ tarihini izleyen günden itibaren yedi gün içinde temyiz yoluna başvurulabileceği; aynı maddenin yedinci fıkrasında, temyizin kanuni süre geçtikten sonra yapıldığı hususlarının, dosyanın gönderildiği Danıştayın ilgili dairesi ve kurulunca saptanması hallerinde de altıncı fıkrasında sözü edilen kararın daire ve kurulca verileceği kuralına yer verilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden, temyize konu mahkeme kararının davacı vekilinin cezaevinde tutuklu bulunması nedeniyle yetki belgesi ile yetkilendirmiş olduğu vekile, dava dilekçesinde gösterilen adreste 17.01.2012 tarihinde tebliğ edilmesine karşın, yetki veren vekilin 30 günlük temyiz süresi geçirildikten sonra 23.03.2012 tarihinde kayda giren dilekçe ile temyiz isteminde bulunduğu anlaşılmaktadır.
Öte yandan davalı idarenin temyiz isteminin değerlendirilmesine gelince; 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun “Kararın Bozulması” başlıklı 49. maddesinin 2. fıkrasında; temyiz incelemesi sonucu Danıştayın; a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması, b) Hukuka aykırı karar verilmesi, c) Usul hükümlerinin uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte hata veya eksikliklerin bulunması sebeplerinden dolayı incelenen kararı bozacağı hükme bağlanmıştır.
Dosyadaki belgeler ile davalı idarenin temyiz dilekçesindeki iddiaların incelenmesinden, temyiz istemine konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu, kararın bozulmasını gerektirecek yasal bir sebebin bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Açıklanan nedenlerle; davacıların temyiz istemlerinin süre aşımı nedeniyle reddine, davalı idarenin temyiz isteminin reddine,… 1. İdare Mahkemesi’nin … tarih ve … sayılı kararının davanın kabule ilişkin kısmının ONANMASINA, dosyanın Mahkemesine gönderilmesine, 2577 sayılı Kanunun 18.06.2014 gün ve 6545 sayılı Kanunla eklenen Geçici 8. maddesinin 1. fıkrası ve 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 01/03/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.