Danıştay 15. Daire Başkanlığı 2013/8811 E. , 2016/2042 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ON BEŞİNCİ DAİRE
Esas No : 2013/8811
Karar No : 2016/2042
Davacı :
Vekilleri : –
Davalılar : 1-
Vekilleri :
2-
Vekili :
Davanın Özeti : nun yayınladığı 19/02/2013 tarih ve 2013/1 Sayılı “Diş Protez Teknisyenlerinin Günlük İş Miktarları” konulu Genelgenin; söz konusu genelgeyle diş protez teknisyenlerinin günlük iş miktarlarının neredeyse iki katına çıkarıldığı, bu alandaki teknolojik gelişmelerin verilen hizmetin hızlandırılmasına yönelik değil, çalışma ortamının sıhhat şartları ve asgari standartların sağlanmasına yönelik olduğu, genelgenin T.C. Anayasası’nın “Zorla Çalıştırma Yasağı” başlıklı 18. maddesinde öngörülen angarya yasağı ile, 50. maddesinde düzenlenen “Çalışma Şartları ve Dinlenme Hakkı” hükümlerine aykırı olduğu iddiasıyla iptali istenilmektedir.
Davalı İdarelerin Savunmalarının Özeti : 08/12/2003- 07/09/2006 ve 25/06/2010 tarihli genel yazılarda diş protez teknisyenlerinin yapmaları gereken asgari iş miktarları ve bu işlerin hangi sürelerde yapılması gerektiğinin belirlendiği, fakat ağız ve diş sağlığı sunan sağlık tesislerinde yapılan işlemlerin çeşitlilik arz etmesi, teknolojinin tüm alanlarda olduğu gibi sağlık alanında da gelişmeler göstermesi, bununla birlikte diş protez teknisyenliği alanında teknolojik cihazların yaygınlaşması ve kamu hastanelerine ait birimlerde de kullanılmaya başlanması sebepleriyle söz konusu işlemlerin tamamlanma sürelerinin kısaldığı, kurumlardan alınan bilgiler ışığında bu işlem sürelerinin olması gereken sürelere göre çok daha uzun olduğunun görüldüğü, bu gibi nedenlerle diş protez işlerinin hastaya teslim sürelerinin uzadığı, hasta mağduriyetlerinin yaşandığı, bunu önlemek için hizmet birimlerinin hizmet alımı yoluyla konuya çözüm bulmaya çalıştıkları anlaşıldığından, söz konusu sürelerin yeniden belirlenmesi gereğinin hasıl olduğu, bu amaçla 25/12/2012 tarihli ve 108/4604 sayılı makam onayı ile Diş Protez Teknisyenliği Hizmet Sunumu Değerlendirme Komisyonu’nun kurulduğu, Komisyon tarafından Türkiye Kamu Hastanelerine bağlı sağlık tesisleri ile özel diş protez laboratuvarlarından gelen veriler ve dökümanlar doğrultusunda değerlendirme yapılarak diş protez teknisyenlerinin günlük iş miktarlarının belirlendiği, dava konusu düzenleyici işlemin hukuka uygun olduğu, istemin reddedilmesi gerektiği savunulmaktadır.
Düşüncesi : Davanın reddedilmesi gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı :
Düşüncesi : Dava; nun yayınladığı 19.2.2013 tarih ve 2013/1 Sayılı “Diş Protez Teknisyenlerinin Günlük İş Miktarları” konulu Genelgenin iptal istemiyle açılmıştır.
663 sayılı KHK nin 29. Maddesinin 1. Fıkrasında, “Bakanlık politika ve hedeflerine uygun olarak, ikinci ve üçüncü basamak sağlık hizmetlerini vermek üzere hastanelerin, ağız ve diş sağlığı merkezlerinin ve benzeri sağlık kuruluşlarının açılması, işletilmesi, faaliyetlerininizlenmesi, değerlendirilmesi ve denetlenmesi, bu hastanelerde her türlü koruyucu, teşhis, tedavi ve rehabilite edici sağlık hizmetlerinin verilmesini sağlamakla görevli, Bakanlığa bağlı kurulmuştur.” hükmü yeralmıştır.
Davacı; söz konusu genelgeyle diş protez teknisyenlerinin günlük iş miktarlarının neredeyse iki katına çıkarıldığı, bu alandaki teknolojik gelişmelerin verilen hizmetin hızlandırılmasına yönelik değil, çalışma ortamının sıhhat şartları ve asgari standartların sağlanmasına yönelik olduğu, genelgenin T.C. Anayasası’nın “Zorla Çalıştırma Yasağı” başlıklı 18. maddesinde öngörülen angarya yasağı ile, 50. maddesinde düzenlenen “Çalışma Şartları ve Dinlenme Hakkı” hükümlerine aykırı olduğu iddia etmektedir.
Davalı idarenin savunmasının incelenmesinden, 08.12.2003- 07.09.2006 ve 25.06.2010 tarihli genel yazılarda diş protez teknisyenlerinin yapmaları gereken asgari iş miktarları ve bu işlerin hangi sürelerde yapılması gerektiğinin belirlendiği, fakat ağız ve diş sağlığı sunan sağlık tesislerinde yapılan işlemlerin çeşitlilik arz etmesi, teknolojinin tüm alanlarda olduğu gibi sağlık alanında da gelişmeler göstermesi, bununla birlikte diş protez teknisyenliği alanında teknolojik cihazların yaygınlaşması ve kamu hastanelerine ait birimlerde de kullanılmaya başlanması sebepleriyle söz konusu işlemlerin tamamlanma sürelerinin kısaldığı, kurumlardan alınan bilgiler ışığında bu işlem sürelerinin olması gereken sürelere göre çok daha uzun olduğunun görüldüğü, bu gibi nedenlerle diş protez işlerinin hastaya teslim sürelerinin uzadığı, hasta mağduriyetlerinin yaşandığı, bunu önlemek için hizmet birimlerinin hizmet alımı yoluyla konuya çözüm bulmaya çalıştıkları anlaşıldığından, söz konusu sürelerin yeniden belirlenmesi gereğinin hasıl olduğu, bu amaçla 25/12/2012 tarihli ve 108/4604 sayılı makam onayı ile Diş Protez Teknisyenliği Hizmet Sunumu Değerlendirme Komisyonu’nun kurulduğu, Komisyon tarafından Türkiye Kamu Hastanelerine bağlı sağlık tesisleri ile özel diş protez laboratuvarlarından gelen veriler ve dökümanlar doğrultusunda değerlendirme yapılarak diş protez teknisyenlerinin günlük iş miktarlarının belirlendiği, anlaşılmaktadır.
Dava konusu genelgenin, kamu yararı amacını gerçekleştirmeye yönelik olduğu, detaylı ve yeterli incelemeye dayandığı ve hukuka aykırı bir yönünün bulunmadığı sonucuna ulaşımıştır.
Açıklanan nedenlerle, davanın reddi gerektiği, düşünülmektedir
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Onbeşinci Daire’since gereği görüşüldü:
Dava; …’nun yayınladığı 19/02/2013 tarih ve 2013/1 Sayılı “Diş Protez Teknisyenlerinin Günlük İş Miktarları” konulu Genelgenin iptal istemiyle açılmıştır.
663 sayılı KHK nin 29. maddesinin 1. fıkrasında, “Bakanlık politika ve hedeflerine uygun olarak, ikinci ve üçüncü basamak sağlık hizmetlerini vermek üzere hastanelerin, ağız ve diş sağlığı merkezlerinin ve benzeri sağlık kuruluşlarının açılması, işletilmesi, faaliyetlerinin izlenmesi, değerlendirilmesi ve denetlenmesi, bu hastanelerde her türlü koruyucu, teşhis, tedavi ve rehabilite edici sağlıkhizmetlerinin verilmesini sağlamakla görevli, Bakanlığa bağlı kurulmuştur.” hükmü yeralmıştır.
Davacı; söz konusu genelgeyle diş protez teknisyenlerinin günlük iş miktarlarının neredeyse iki katına çıkarıldığı, bu alandaki teknolojik gelişmelerin verilen hizmetin hızlandırılmasına yönelik değil, çalışma ortamının sıhhat şartları ve asgari standartların sağlanmasına yönelik olduğu, genelgenin T.C. Anayasası’nın “Zorla Çalıştırma Yasağı” başlıklı 18. maddesinde öngörülen angarya yasağı ile, 50. maddesinde düzenlenen “Çalışma Şartları ve Dinlenme Hakkı” hükümlerine aykırı olduğu iddia etmektedir.
Dosyanın incelenmesinden, dava konusu genelgeden önce, ‘nın 08/12/2003- 07/09/2006 ve 25/06/2010 tarihli genel yazılarında diş protez teknisyenlerince yapılması gereken asgari iş miktarları ve bu işlerin hangi sürelerde yapılması gerektiği belirlenmiş iken, davalı idarece, diş protez teknisyenliği alanında teknolojik cihazların yaygınlaşması ve kamu hastanelerine ait birimlerde kullanılmaya başlanması gibi hususlar dikkate alınarak, ilgili kurumlardan bu işlemlerin tamamlanma sürelerine ait bilgiler alınmış, bu bilgilere göre, işlem sürelerinin olması gereken sürelere göre çok daha uzun olduğunun görülmesi üzerine hasta mağduriyetlerinin yaşanmaması için söz konusu sürelerin yeniden belirlenmesi gerektiğine karar verildiği görülmektedir. Bu amaçla Diş Protez Teknisyenliği Hizmet Sunumu Değerlendirme Komisyonu kurulmuş, bahse konu Komisyon tarafından Türkiye Kamu Hastanelerine bağlı sağlık tesisleri ile özel diş protez laboratuvarlarından gelen veriler ve dökümanlar doğrultusunda değerlendirme yapılarak diş protez teknisyenlerinin günlük iş miktarlarının belirlendiği anlaşılmaktadır.
Tüm bu hususlar birlikte değerlendirildiğinde, dava konusu genelgenin, kamu yararı amacını gerçekleştirmeye yönelik olduğu, detaylı ve yeterli incelemeye dayandığı ve hukuka aykırı bir yönünün bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır.
Açıklanan nedenlerle, yasal dayanaktan yoksun bulunan DAVANIN REDDİNE, aşağıda dökümü yapılan … TL yargılama giderinin davacı üzerinde bırakılmasına, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca belirlenen … TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalı idareler vekillerine verilmesine, artan posta ücretinin istemi halinde davacıya iadesine, bu karara karşı tebliğ tarihini izleyen otuz (30) gün içinde Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu nezdinde temyiz yolu açık olmak üzere, 25/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.