Danıştay Kararı 15. Daire 2013/247 E. 2018/2241 K. 06.03.2018 T.

Danıştay 15. Daire Başkanlığı         2013/247 E.  ,  2018/2241 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONBEŞİNCİ DAİRE
Esas No : 2013/247
Karar No : 2018/2241

Temyiz Eden (Davalı) :
Vekili :
Karşı Taraf (Davacı) :
Vekili :

İstemin Özeti : Davacıya, 5510 sayılı Yasa’nın 102. maddesi uyarınca verilen idari para cezasına yapılan itirazın reddine dair … Sosyal Güvenlik Merkezi’nin 24.11.2010 tarihli, 2010/148 sayılı Komisyon kararının iptali istemiyle açılan dava sonucunda, … 9. İdare Mahkemesi’nce; Emniyet Müdürlüğünce tutulan tutanaktaki mevcut bilgiler, garsonluk yapan iki kişi yönünden ceza verilmesi için yeterli kabul edilebilir, ise de diğer kişiler yönünden geçerli ve yeterli bir tesbit içermediğinden ve davalı kurumca tutanakta sözü edilen bu tesbitlerin doğruluğunun tesbit ve teyidi amacıyla başkaca bir inceleme ve araştırma da yapılmadığından bu kişiler nedeniyle ceza tayin ve takdirinde mevzuata uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin 25.531,00 TL’lik kısmının iptali, 10.212,50 TL’ye yönelik kısmının ise reddi yolunda verilen kararın, iptale ilişkin kısmının hukuka uygun olmadığı ileri sürülerek davalı idarece temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Düşüncesi : Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onbeşinci Dairesi’nce, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlenip, dosyadaki belgeler incelenerek gereği görüşüldü:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun “Kararın Bozulması” başlıklı 49. maddesinin 2. fıkrasında; temyiz incelemesi sonucu Danıştayın; a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması, b) Hukuka aykırı karar verilmesi, c) Usul hükümlerinin uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte hata veya eksikliklerin bulunması sebeplerinden dolayı incelenen kararı bozacağı kuralına yer verilmiştir.
Dosyadaki belgeler ile temyiz dilekçesindeki iddiaların incelenmesinden, temyiz istemine konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu, kararın bozulmasını gerektirecek yasal bir sebebin bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Açıklanan nedenlerle; temyiz isteminin reddine, … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve … sayılı kararının iptale ilişkin kısmının ONANMASINA, dosyanın Mahkemesine gönderilmesine, 2577 sayılı Kanunun 18.06.2014 gün ve 6545 sayılı Kanunla eklenen Geçici 8. maddesinin 1. fıkrası ve 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 06/03/2018 tarihinde esasta oybirliğiyle, gerekçede oyçokluğuyla karar verildi.

GEREKÇEDE KARŞI OY (X):

657 sayılı Devlet Memurları Kanunu’nun 36. maddesinde memurların, hizmet sınıfı bakımından ayrıma tabi tutulduğu, polis memurlarının emniyet hizmetleri sınıfı içerisinde sayıldığı, denetim elemanlarının ise genel idare hizmetleri sınıfında yer aldığı ve müfettiş, kontrolör, denetmen, denetçi, kontrol memuru gibi ünvanlarla görev yaptığı, bu nedenle polis memurlarının kamu kurum ve kuruluşlarının denetim elemanları arasında yer almadığı, 5510 sayılı Kanun’un 59/7 maddesinde ise kamu kurum ve kuruluşlarının denetim elemanlarınca yapılan denetimlerde elde edilen tespitlere göre davalı idareye yapılan bildirimlerin esas alınarak işlem yapılacağı açık şekilde belirtilmiş olduğundan, davalı idarece destekleyici herhangi bir denetim yapılmaksızın, emniyet görevlilerince yapılan denetimlerde elde edilen tespitlere göre doğrudan idari para cezası verilmesi mümkün değildir.
Açıklanan nedenlerle dava konusu işlem hukuka aykırı olduğundan, Mahkeme kararının; bu gerekçeyle onanması gerektiği düşüncesiyle çoğunluk kararına gerekçe yönünden katılmıyorum.