Danıştay 13. Daire Başkanlığı 2020/3369 E. , 2020/3996 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2020/3369
Karar No:2020/3996
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … FM Radyo A.Ş.
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI ) :…Kurulu
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: “… FM” çağrı işareti ile Malatya ili merkezine yönelik MHz 88,4 frekansından izinsiz yayın yapıldığından bahisle 6112 sayılı Kanun’un 33. maddesi uyarınca izinsiz yayının durdurulması ve neticeden 15 gün içinde bilgi verilmesi hususunda davacı şirketin uyarılmasına, uyarıya rağmen izinsiz yayına devam edildiğinin tespit edilmesi hâlinde yasal işlem yapılmasına ve verici sistemlerinin mühürlenerek kapatılmasına ilişkin 11/06/2012 tarih ve 6116 sayılı yazıyla tebliğ edilen Radyo ve Televizyon Üst Kurulu’nun (Kurul) … tarih ve … sayılı kararının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesi’nce Dairemizin … tarih ve E:…, K:… sayılı bozma kararına uyularak verilen kararda; davacı şirketin 1995 yılında karasal ortamda ulusal (R1) yayın lisans müracaatında bulunduğu, bunun üzerine davacı şirkete 6112 sayılı Kanun’un Geçici 4. maddesi kapsamında yıllık kanal/frekans kullanım bedeli kapsamında yayın yapılabilecek yerleşim yerlerinin bildirildiği, bilahare dava konusu Kurul kararıyla, kendisine bildirilen yerleşim birimleri arasında bulunmadığı ileri sürülen Malatya iline yönelik yayın faaliyetini durdurması gerektiğine karar verilmesi üzerine bakılan davanın açıldığı; davacı kuruluşun bu kapsamda geçici yayın hakkı bulunup bulunmadığının belirlenebilmesi için Danıştay Onüçüncü Dairesi’nin 13/03/2019 tarihli ara kararı ile istenilen bilgi ve belgelere ve sorulan hususlara yönelik olarak ilgili idareler tarafından verilen cevaplar ile dosya kapsamında yer alan bilgi ve belgeler birlikte değerlendirildiğinde, Üst Kurul tarafından sıralama ihalesine katılarak yayın lisansı almak isteyenlere yönelik olarak 22/06/1995 tarihli Resmî Gazete’de yayımlanan Lisans ve Yayın İzni Almak İsteyen Radyo Yayın Kuruluşlarına Genel Duyuru üzerine davacı tarafından davalı idareye verilen radyo lisans başvurusuna ek çizelgede “radyo yayın hizmeti verilmek istenen yerleşim yerleri” arasında Malatya il merkezinin yer aldığı, ancak, yayıncı kuruluşun 10/03/1995 tarihinden itibaren fiilen yayın yaptığı yerleşim yerlerine ilişkin Üst Kurul tarafından yapılan bir tespitin bulunmadığı ve davacı tarafından da 10/03/1995 tarihinde fiilen yayında olduğunu kanıtlayan delil sunulamadığı, 1995 yılından sonra faaliyette olup daha sonra yayınına ara verdiği bir yerleşim yerinin bulunmadığı, Radyo ve Televizyon Kuruluşlarına Kanal veya Frekans Tahsisi Şartları ve Bunlara İlişkin İhale Usulleri ile Yayın Lisansı ve İzni Yönetmeliği’nin 22/01/2003 tarih ve 25001 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Yönetmelik ile değiştirilmesiyle birlikte yayıncı kuruluşların yayın alanlarını genişletebilmesine imkân tanındığı, davacı yayıncı kuruluşun başvuruda bulunduğu ve başvuruda dava konusu yerin yayın genişletilmesi kapsamında listede yer aldığı, ancak anılan Yönetmeliğin Danıştay Onüçüncü Dairesi’nin 24/05/2005 tarih ve E:2005/5054, K:2005/2729 sayılı kararı ile iptal edildiğinden bahisle Üst Kurulca hiçbir işlem tesis edilemediği hususunun davalı idarece bildirildiği;
6112 sayılı Kanun’un yürürlüğe girdiği 03/03/2011 tarihinde Üst Kurul kayıtlarına göre yayın hakkı olan kuruluşların Kurul tarafından izin verilen yerleşim yerleri ile sınırlı olmak kaydıyla bu tarihten itibaren yayınlarına devam ettiği ve frekans kullanım ücretlerinin de bu kayıtlar doğrultusunda tahsil edildiği, davacı yayıncı kuruluşun Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu’na güvenlik sertifikası için Malatya iline yönelik olarak 19/09/2006 tarihinde müracaat ettiğinin görüldüğü, 1995 başvurularının dayanağı olan mülga Radyo ve Televizyon Kuruluşlarına Kanal veya Frekans Tahsisi Şartları ve Bunlara İlişkin İhale Usulleri ile Yayın Lisansı ve İzni Yönetmeliği’nin Geçici 1. maddesinde yer alan, ”Bu Yönetmeliğin yürürlüğe girdiği tarihte yayında bulunan radyo ve televizyon istasyonlarının yeri, kullandığı frekans kanalı, en yüksek yayın gücü (erp) ve yayın saatleri bir ay içinde Üst Kurula bildirilir.” kuralı doğrultusunda yapılan başvuruların madde metninde yer alan teknik bilgileri içermesinin zorunlu olduğu, yayıncı kuruluş tarafından 1995 yılında yapılan başvurunun ise yayın yapılmak istenen yerleşim yerleri ve yayının kapsayacağı nüfus dışında herhangi bir teknik bilgiyi içermediği, bu nedenle söz konusu başvurunun anılan Yönetmelik uyarınca fiilen yayın yapılan yerlere ilişkin bir başvuru olmadığı; bütün bu hususlar birlikte değerlendirildiğinde, davacının Malatya il merkezinde 3984 sayılı Kanun’un Geçici 6. maddesi uyarınca yayın yapma hakkının bulunmadığı, bu nedenle davacı şirketin yayın izni olmaksızın Malatya il merkezine yönelik FM bandı 88.4 MHz frekansından “… FM” çağrı işareti ile yaptığı radyo yayınını durdurması yönünde uyarılmasına ilişkin dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle dava konusu işlem hukuka uygun bulunarak davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, 1995 yılı başvurusunun o dönemde faaliyette olan tüm yayıncı kuruluşlar tarafından aynı içerikte olmak üzere davalı idareye ibraz olunduğu, 1995 yılında dava konusu yerde yayında bulunulduğunun kanıtlanmasının istenmesinin hakkaniyet ilkeleriyle bağdaşmadığı, 2011 yılı kanal/frekans yıllık kullanım ücretine ilişkin verici bildirim listesi kayıtlarının Üst Kurul tarafından hazırlanarak internet ortamından gönderildiği ve buna müdahale etme şansının olmadığı, söz konusu listede dava konusu yerin yer almamasının yayın izninin bulunmadığı anlamına gelmeyeceği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, radyo ve televizyon yayın hizmeti vermek isteyen yayıncı kuruluşların 10/03/1995 tarih ve 22223 sayılı Resmî Gazete yayımlanan mülga Radyo ve Televizyon Kuruluşları Kanal veya Frekans Tahsisi Şartları ve Bunlara İlişkin İhale Usulleri ile Yayın Lisansı ve İzin Yönetmeliği’nin Geçici 1. maddesi uyarınca kullanılan frekansları bildirmelerinin gerektiği, davacı tarafından 1995 yılında yapılan başvurunun bu kapsamda değerlendirilmesinin mümkün olmadığı, 6112 sayılı Kanun’un Geçici 4. maddesinin 1. fıkrası uyarınca davacı yayın kuruluşunun Malatya İlinde yeni verici açmasının söz konusu olmadığı, Mahkeme kararının hukuka uygun olduğu ve temyiz talebinin reddi gerektiği savunulmuştur.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NIN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkeme’ye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un Geçici 8. maddesi uyarınca, bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (on beş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 29/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.