Danıştay 13. Daire Başkanlığı 2020/2284 E. , 2023/578 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2020/2284
Karar No:2023/578
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Kurumu
VEKİLLERİ : Av. …, Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … A.Ş.
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının vekâlet ücreti yönünden temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Kurumu yanıltıcı bilgi verildiğinden bahisle davacı şirket hakkında idari para cezası uygulanmasına ilişkin Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurulu’nun … tarih ve … sayılı kararının 3. maddesinin ve bu karara dayanılarak düzenlenen 746.300,46-TL tutarındaki idari para cezası karar tutanağının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesi’nce, Dairemizin 25/12/2019 tarih ve E:2019/2665, K:2019/4599 sayılı bozma kararına uyularak verilen kararda; karar düzeltme istemi sonrasında davacı vekili tarafından verilen ve 18/06/2019 tarihinde Mahkeme kaydına giren dilekçe ile davadan feragat edildiğinin bildirildiği, davacının açık feragat beyanı nedeniyle, konusu kalmayan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle, konusu kalmayan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına, yeniden avukatlık ücreti takdirine yer olmadığına karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, Mahkemece feragat nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına kararı verildiğinden, lehe vekâlet ücretine hükmedilmesi gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı tarafından savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile Mahkeme kararının düzeltilerek onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
USUL YÖNÜNDEN :
İLGİLİ MEVZUAT:
2577 sayılı İdarî Yargılama Usûlü Kanunu’nun 24. maddesinin (f) bendinde, kararlarda yargılama giderleri ve hangi tarafa yükletildiğinin belirtileceği; 31. maddesinde, yargılama giderleri hususunda Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu hükümlerinin uygulanacağı; anılan madde ile atıfta bulunulan Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 312. maddesinde, feragat beyanında bulunan tarafın, davada aleyhine hüküm verilmiş gibi yargılama giderlerini ödemeye mahkum edileceği kurala bağlanmış; “Yargılama giderlerinin kapsamı” başlıklı 323. maddesinin (ğ) bendinde, “vekille takip edilen davalarda kanun gereğince takdir olunacak vekâlet ücreti” yargılama giderleri arasında sayılmış; 326. maddesinin (1) numaralı fıkrasında, yargılama giderlerinin aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verileceği; 330. maddesinde, vekil ile takip edilen davalarda mahkemece kanuna göre takdir olunacak vekâlet ücretinin taraf lehine hükmedileceği; 332. maddesinde ise, yargılama giderlerine mahkemece re’sen hükmedileceği belirtilmiştir.
2577 sayılı Kanun’un 49. maddesinin birinci fıkrasında, “Temyiz incelemesi sonunda Danıştay; a) Kararı hukuka uygun bulursa onar. Kararın sonucu hukuka uygun olmakla birlikte gösterilen gerekçeyi doğru bulmaz veya eksik bulursa, kararı, gerekçesini değiştirerek onar. b) Kararda yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan maddi hatalar ile düzeltilmesi mümkün eksiklik veya yanlışlıklar varsa kararı düzelterek onar.” kuralı yer almıştır.
Temyize konu Mahkeme kararının verildiği tarihte yürürlükte bulunan Avukatlık Asgarî Ücret Tarifesi’nin 15. maddesinin 1. fıkrasında, ”(1) Danıştayda ilk derecede veya duruşmalı olarak temyiz yoluyla görülen dava ve işlerde, idari ve vergi dava daireleri genel kurulları ile dava dairelerinde, bölge idare, idare ve vergi mahkemelerinde birinci savunma dilekçesi süresinin bitimine kadar anlaşmazlığın feragat ya da kabul nedenleriyle ortadan kalkması veya bu nedenlerle davanın reddine karar verilmesi durumunda Tarifede yazılı ücretin yarısına, diğer durumlarda tamamına hükmedilir.” kuralına yer verilmiştir.
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
2577 sayılı Kanun’un 49. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca, Danıştay’ın, temyize konu kararda yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan maddi hatalar ile düzeltilmesi mümkün eksiklik veya yanlışlıklar varsa kararı düzelterek onayabileceği kuşkusuzdur.
İdarî Yargılama Usûlü Kanunu ve Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun yargılama giderlerine ilişkin hükümlerine göre, vekille takip edilen davalarda kanun gereğince takdir olunacak vekâlet ücreti yargılama giderlerinden olup, vekâlet ücretinin tutarı ve hangi tarafa yükletildiğinin kararda gösterilmesi gerekmektedir.
Feragat beyanında bulunan taraf, davada aleyhine hüküm verilmiş gibi yargılama giderlerini ödemeye mahkûm edileceğinden, yargılama giderlerinin bir unsuru olan vekâlet ücretinin de feragat beyanında bulunandan alınması gerekir.
Takdir olunacak vekâlet ücretinin tutarı ise, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi esas alınmak suretiyle tespit edilmelidir.
Dosyanın incelenmesinden, davalı idarenin vekil aracılığıyla temsil edildiği, vekili tarafından savunma dilekçesinin verildiği ve 14/06/2013 tarihinde yapılan duruşmaya davalı idare vekilinin geldiği, Mahkemenin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararında da davanın reddi ile Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca 1.320,00-TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalı idareye verilmesine karar verildiği, anılan Mahkeme kararının Dairemizin 12/03/2019 tarih ve E:2013/3670, K:2019/742 sayılı kararıyla onandığı, davacı vekilinin karar düzeltme istemi sonrasında davacı vekili tarafından verilen ve 18/06/2019 tarihinde Mahkeme kaydına giren dilekçe ile davadan feragat edildiğinin bildirildiği, davacı tarafından feragat dilekçesi verilmesi üzerine, Dairemizin 25/12/2019 tarih ve E:2019/2665, K:2019/4599 sayılı kararıyla, feragat başvurusu hakkında karar verilebilmesini teminen karar düzeltme isteminin kabulüyle Dairemizin onama kararının kaldırılmasına, davacının bu yoldaki isteminin karara bağlanabilmesi için Mahkemenin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının 2577 sayılı Kanun’un 49. maddesi uyarınca bozulmasına, yeniden bir karar verilmek üzere dosyanın anılan Mahkeme’ye gönderilmesine karar verildiği, akabinde Dairemizin bozma kararına uyulduğu belirtilerek, Mahkemenin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararıyla, konusu kalmayan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına, yeniden avukatlık ücreti takdirine yer olmadığına karar verildiği anlaşılmıştır.
Bu itibarla, her ne kadar Mahkemenin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararında Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca 1.320,00-TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalı idareye verilmesine karar verilmiş ise de, anılan karar bozularak yeniden bir karar verilmek üzere mahkemesine gönderildiğinden, bozma kararı üzerine Mahkemece, karar tarihinde yürürlükte olan 2020 yılı Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nde belirtilen vekâlet ücretine hükmedilmesi gerekmekte olup, Mahkeme kararının “yeniden avukatlık ücreti takdirine yer olmadığına” ilişkin kısmında usûl hükümlerine uygunluk bulunmamaktadır.
Ancak, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 2577 sayılı Kanun’un 49. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca temyize konu İdare Mahkemesi kararının verildiği tarihte yürürlükte bulunan Avukatlık Asgarî Ücret Tarifesi uyarınca duruşmalı işler için belirlenen 2.590,00-TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalı idareye verilmesi suretiyle kararın düzeltilerek onanması gerekmektedir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalının temyiz isteminin reddine,
2. Davadan feragat nedeniyle konusu kalmayan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına ilişkin … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının “yeniden avukatlık ücreti takdirine yer olmadığına” dair kısmının “Avukatlık Asgarî Ücret Tarifesi uyarınca 2.590,00-TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalı idareye verilmesine” şeklinde DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkeme’ye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un Geçici 8. maddesi uyarınca, bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (on beş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 15/02/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.