Danıştay 13. Daire Başkanlığı 2019/3947 E. , 2020/47 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2019/3947
Karar No:2020/47
TEMYİZ EDEN (DAVALI): …
VEKİLİ: …
KARŞI TARAF (DAVACI): …
VEKİLİ: …
İSTEMİN_KONUSU: … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacının bütçe içi işletme olarak faaliyet gösteren Sosyal Tesisler İşletmesi’nin faaliyetleri için ihtiyaç duyulan mal ve hizmet alımlarının 4734 sayılı Kamu İhale Kanunu’nun 3. maddesinin 1. fıkrasının (g) bendi kapsamında değerlendirilerek anılan Kanun’dan muaf tutulması maksadıyla yapılan başvuru üzerine alınan ve 16/05/2014 tarih ve 2901-9245 sayılı işlem ile bildirilen 07/05/2014 tarih ve … sayılı Kamu İhale Kurulu (Kurul) kararının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesi’nce verilen kararda; Dairemizin 21/11/2018 tarih ve E:2015/2774, K:2018/3266 sayılı kararı ile bozulması üzerine bozma kararına uyularak; uyuşmazlığın Sosyal Tesisler İşletmesi’nin 4734 sayılı Kanun’un 2. maddesinin 1. fıkrasının (d) bendinde sayılan kuruluşlardan sayılıp sayılmayacağı hususundan kaynaklandığı, 5393 sayılı Belediye Kanunu’nun 71. maddesi uyarınca kurularak bütçe içi işletme olarak faaliyet gösteren işletmenin davalı idareden ayrı bir tüzel kişiliği bulunmamakla birlikte 4734 sayılı Kanun’un 2. maddesinin 1. fıkrasının (d) bendi kapsamındaki kuruluşlardan sayılması için buna ilişkin bir şartın bulunmadığı, yalnızca Belediyenin doğrudan veya dolaylı olarak birlikte ya da ayrı ayrı sermayesinin yarısından fazlasına sahip bulunduğu her çeşit işletme niteliğinde olması şartının arandığı, öte yandan, 5393 sayılı Kanun’un 71. maddesine dayanılarak düzenlenen Mahalli İdareler Bütçe İçi İşletme Yönetmeliği’nin 14. maddesinde yer alan ihale işlemlerine ilişkin usule 5393 sayılı Kanun’da yer verilmediği, dolayısıyla 4734 sayılı Kanun’da yer alan kuralın, Yönetmelikte düzenlenen usullerle değiştirilemeyeceği ve 4734 sayılı Kanun’un esas alınması gerektiğinin anlaşıldığı, bu itibarla, Sosyal Tesisler İşletmesi’nin kuruluş amacı da dikkate alındığında, 4734 sayılı Kanun’un 2. maddesinin 1. fıkrasının (d) bendinde yer alan “her çeşit işletme” kapsamında olduğu, aynı Kanun’un 3. maddesinin 1. fıkrasının (g) bendi kapsamında belirtilen mal ve hizmet alımlarının ceza ve ihalelerden yasaklama hükümleri hariç 4734 sayılı Kanun hükümlerine tâbi olmadığı sonucuna varıldığından dava konusu Kurul kararında hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle işlemin iptaline karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davalı idare tarafından, Sosyal Tesisler İşletmesi’nin 5393 sayılı Kanun’un 71. maddesi uyarınca kurulduğu ve Mahalli İdareler Bütçe İçi İşletme Yönetmeliği’ne göre çalışan bütçe içi işletme olması sebebiyle 4734 sayılı Kanun’un 2. maddesinin 1. fıkrasının (a) bendi kapsamında yer aldığının anlaşıldığı, bütçe içi işletme olarak kurulan işletmelerin belediyeden ayrı bir bütçesinin ve tüzel kişiliğinin bulunmadığı, dolayısıyla söz konusu işletmenin faaliyetleri için ihtiyaç duyulan mal ve hizmet alımlarının 4734 sayılı Kanun’un 3. maddesinin 1. fıkrasının (g) bendi kapsamında değerlendirilemeyeceğinden dava konusu Kurul kararının hukuka uygun olduğu ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı tarafından, davalı idarenin temyiz dilekçesinde ileri sürülen hususların hukukî dayanaktan yoksun olduğu belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmuştur.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, dosya tekemmül ettiğinden yürütmenin durdurulması istemi hakkında ayrıca bir karar verilmeksizin işin gereği görüşüldü:
HUKUKÎ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalı idarenin temyiz isteminin reddine,
2. Dava konusu işlemin yukarıda özetlenen gerekçeyle iptali yolundaki … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E: …, K: … sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Posta giderleri avansından artan tutarın ve istemi hâlinde kullanılmayan …-TL yürütmeyi durdurma harcının davalı idareye iadesine,
5. Dosyanın anılan Mahkeme’ye gönderilmesine,
6. Bu karara karşı, tebliğinden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 08/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.