Danıştay Kararı 13. Daire 2019/3939 E. 2019/3587 K. 13.11.2019 T.

Danıştay 13. Daire Başkanlığı         2019/3939 E.  ,  2019/3587 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2019/3939
Karar No:2019/3587

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …

VEKİLİ : …

KARŞI TARAF (DAVALI) : Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu
VEKİLİ : …

İSTEMİN KONUSU :…Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesinin…tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem:…ili,…ilçesi sınırlarında projelendirilen … Regülatörü ve HES projesi için davacı şirkete verilen…tarih ve…sayılı önlisans ile ilgili olarak yapılan süre uzatım talebinin reddine ve önlisansın iptaline ilişkin Enerji Piyasası Düzenleme Kurulu’nun (kurul)…tarih ve…sayılı kararının iptali istenilmektedir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti:… İdare Mahkemesi’nce verilen…tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; dava konusu işlemin davacı şirket tarafından 11/01/2017 tarihinde öğrenildiği, 27/01/2017 tarihinde 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 11. maddesi uyarınca yapılan başvuru üzerine dava açma süresinin durduğu, bu başvurunun zımnen reddi (28/03/2017) üzerine dava açma süresinin kaldığı yerden yeniden işlemeye başladığı, buna göre yapılan hesaplamada davanın en geç 11/05/2017 tarihinde açılması gerektiği, bu süre geçirildikten sonra 07/12/2017 tarihinde açılan davanın esasının inceleme olanağı bulunmadığı gerekçesiyle davanın süre aşımı nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti:…Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesi’nce; istinaf başvurusuna konu İdare Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, davanın süresinde açıldığı, işin esasına girilmesi gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI :Davalı idare tarafından, temyiz başvuru süresinin hak düşürücü süre olduğu, temyiz başvuru tarihi dikkate alınarak temyiz isteminin süre yönünden reddine karar verilmesi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NİN DÜŞÜNCESİ : Kanuni süresi içinde temyiz isteminde bulunulmadığından, istemin süre yönünden reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca Tetkik Hâkiminin raporu ve sözlü açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:

USUL YÖNÜNDEN:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 46. maddesinin 2. fıkrasında, özel kanunlarında ayrı süre gösterilmeyen hâllerde, Danıştay dava daireleri ile idare ve vergi mahkemelerinin nihaî kararlarına karşı tebliğ tarihini izleyen otuz gün içinde Danıştay’da temyiz yoluna başvurulabileceği; 48. maddesinin 6. fıkrasında, temyizin kanunî süre geçtikten sonra yapılması hâlinde kararı veren mahkeme, ilk derece mahkemesi olarak davaya bakan Danıştay dairesinin temyiz isteminin reddine karar vereceği, bu karara karşı tebliğ tarihini izleyen günden itibaren yedi gün içinde temyiz yoluna başvurulabileceği; 7. fıkrasında temyizin kanunî süre geçtikten sonra yapıldığının dosyanın gönderildiği Danıştay’ın ilgili dairesi ve kurulunca saptanması hâlinde de 6. fıkrada sözü edilen kararın daire ve kurulca verileceği, 8. maddesinin 3. fıkrasında ise bu Kanun’da yazılı sürelerin bitmesi çalışmaya ara verme zamanına rastlarsa bu sürelerin, ara vermenin sona erdiği günü izleyen tarihten itibaren yedi gün uzamış sayılacağı kurala bağlanmıştır.
Dosyanın incelenmesinden, temyizen incelenerek bozulması istenen mahkeme kararının 18/06/2018 tarihinde davacıya tebliğ edildiği, 30 günlük temyiz süresinin son gününün 18/07/2018 olduğu, temyiz süresinin son gününün ara verme zamanına rastlamadığı, bu nedenle karara karşı en geç 18/07/2018 tarihinde temyiz isteminde bulunulması gerekirken, bir yıl sonra 18/07/2019 tarihinde kayda giren dilekçe ile temyiz isteminde bulunulduğu anlaşılmaktadır.
Bu itibarla, Bölge İdare Mahkemesi kararına karşı en geç 18/07/2018 tarihinde temyiz isteminde bulunulması gerekirken, bir yıl sonra 18/07/2019 tarihinde UYAP üzerinden gönderilen dilekçe ile temyiz isteminde bulunulduğu anlaşıldığından, temyiz başvurusunun esasının süre aşımı nedeniyle incelenmesi mümkün değildir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. TEMYİZ İSTEMİNİN SÜRE AŞIMI NEDENİYLE REDDİNE,
2. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
3. Posta giderleri avansından artan tutarın davacıya iadesine,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de…Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesi’ne gönderilmesini teminen dosyanın… İdare Mahkemesine gönderilmesine, 13/11/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.