Danıştay 13. Daire Başkanlığı         2019/1488 E.  ,  2019/1490 K.
T.C.

D A N I Ş T A Y

ONÜÇÜNCÜ DAİRE

Esas No:2019/1488

Karar No:2019/1490

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu

VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Akaryakıt ve Nakliyat Ltd. Şti.

VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesi’nce davanın kabulü yolunda verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusunun reddine ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi ile Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin incelenmeksizin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 14. maddesi uyarınca Tetkik Hâkiminin raporu ve sözlü açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE:

2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun’un 19. maddesiyle değiştirilen “İstinaf” başlıklı 45. maddesinin birinci fıkrasında, idare ve vergi mahkemelerinin kararlarına karşı, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dâhi, mahkemenin bulunduğu yargı çevresindeki bölge idare mahkemesine, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde istinaf yoluna başvurulabileceği; altıncı fıkrasında, bölge idare mahkemelerinin 46. maddeye göre temyize açık olmayan kararlarının kesin olduğu belirtilmiştir.

2577 sayılı Kanun’un 6545 sayılı Kanun’un 20. maddesiyle değiştirilen “Temyiz” başlıklı 46. maddesinin birinci fıkrasında, Danıştay dava dairelerinin nihaî kararları ile bölge idare mahkemelerinin maddede sayılan davalar hakkında verdikleri kararların, başka kanunlarda aksine hüküm bulunsa dâhi Danıştay’da, kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde temyiz edilebileceği kural altına alınmıştır. Aynı maddenin birinci fıkrasının (b) bendinde ise, konusu yüz bin Türk lirasını aşan vergi davaları, tam yargı davaları ve idarî işlemlere karşı açılan davalar hakkında bölge idare mahkemesinin istinaf yoluyla yapılan başvurular üzerine verdikleri kararlar, temyiz edilebilecek olan kararlar arasında sayılmıştır.

2577 Kanun’un Ek 1. maddesinde, bu Kanun’da öngörülen parasal sınırların, her takvim yılı başından geçerli olmak üzere, önceki yılda uygulanan parasal sınırların, o yıl için 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesi uyarınca Maliye Bakanlığı’nca her yıl tespit ve ilan edilen yeniden değerleme oranında artırılması suretiyle uygulanacağı belirtilmiştir.

Yeniden değerlendirme oranları 11/11/2016 tarih ve 29885 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 474 sıra nolu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği’nde, 2016 yılı için % 3,83; 11/11/2017 tarih ve 30237 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 484 sıra nolu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği’nde, 2017 yılı için % 14,47; 30/11/2017 tarih ve 30611 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan 503 sıra nolu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliği’nde, 2018 yılı için %23,73 olarak tespit edilmiştir.

2577 sayılı Kanun’un “Temyiz dilekçesi” başlıklı 48. maddesinin altıncı fıkrasında, temyizin kesin bir karar hakkında olması hâlinde, kararı veren merciin, temyiz isteminin reddine karar vereceği; ilgili merciin bu kararına karşı, tebliğ tarihini izleyen günden itibaren yedi gün içinde temyiz yoluna başvurulabileceği; aynı maddenin yedinci fıkrasında ise, temyizin kesin bir karar hakkında olduğunun anlaşılması durumunda, altıncı fıkrada sözü edilen kararın, dosyanın gönderildiği Danıştay’ın ilgili dairesince kesin olarak verileceği kurala bağlanmıştır.

Dosyanın incelenmesinden, davacı şirkete verilen ve yargı kararı ile iptal edilen idari para cezasıyla ilgili olarak, paranın yatırıldığı 23/06/2016 tarihinden iade edildiği 06/07/2017 tarihine kadar geçen sürede uğranılan zarara karşılık …- TL’nin ödenmesine karar verilmesi istemiyle dava açıldığı; … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararı ile davanın kabulüne karar verildiği; davalı idarenin istinaf kanun yoluna başvurması üzerine, … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesi’nce verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı karar ile, davalı tarafın istinaf başvurusunun reddine, 2577 sayılı Kanun’un 46. maddesi uyarınca kararın tebliğinden itibaren otuz gün içinde Danıştay’a temyiz yolu açık olmak üzere karar verildiği, bunun üzerine davalı tarafından … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesi kararının bozulması talebi ile temyiz başvurusunda bulunulduğu anlaşılmaktadır.

Tam yargı davalarına ilişkin olarak idare mahkemelerince verilen kararlara karşı istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, bölge idare mahkemelerince verilen kararların temyize tabî olup olmadığının, istemde bulunulan parasal miktarın bölge idare mahkemelerince karar verildiği tarihteki temyiz sınırının altında olup olmadığına göre belirlenmesi gerekmektedir.

2577 sayılı Kanun’un 46. ve Ek 1. maddeleri ile 474, 484 ve 503 sıra no’lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğleri dikkate alınarak yapılan hesaplama neticesinde, tam yargı davalarında temyiz sınırının, bölge idare mahkemelerince 2016 yılında verilen kararlar için …-TL; 2017 yılında verilen kararlar için …-TL; 2018 yılında verilen kararlar için …-TL; 2019 yılında verilen kararlar için ise …-TL olduğu tespit edilmiştir.

Davacı şirkete verilen ve yargı kararı ile iptal edilen idari para cezasıyla ilgili olarak, paranın yatırıldığı 23/06/2016 tarihinden iade edildiği 06/07/2017 tarihine kadar geçen sürede uğranılan zarara karşılık …-TL’nin ödenmesine karar verilmesi istemiyle açılan tam yargı davasının konusu 2019 yılı için öngörülen …- Türk lirasının altında kaldığından, Bölge İdare Mahkemesi’nce istinaf başvurusu üzerine verilen bu karar kesindir.

Bu itibarla, istinaf incelemesi üzerine kesinleşen kararlara karşı temyiz kanun yoluna başvurulması hukuken mümkün olmadığından, … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararına yönelik temyiz isteminin incelenemeyeceği kuşkusuzdur.

KARAR SONUCU :

Açıklanan nedenlerle;

1. TEMYİZ İSTEMİNİN İNCELENMEKSİZİN REDDİNE,

2. Toplam …-TL tutarındaki temyiz harçlarının istemi hâlinde davalı idareye iadesine, geriye kalan temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,

3. Dairemiz kararının bir örneği Mahkeme’ce … Bölge İdare Mahkemesi …İdari Dava Dairesi’ne gönderilmek üzere dosyanın … İdare Mahkemesi’ne gönderilmesine,

4. 2577 sayılı Kanun’un 48. maddesinin yedinci fıkrası uyarınca kesin olarak 06/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.