Danıştay Kararı 13. Daire 2018/998 E. 2023/1263 K. 20.03.2023 T.

Danıştay 13. Daire Başkanlığı         2018/998 E.  ,  2023/1263 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2018/998
Karar No:2023/1263

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … TV Radyo Yayıncılık Yapımcılık A.Ş.
(… Haber ve Görsel Yay. A.Ş.
Eski Unvan: … Haber ve Görsel Yayıncılık A.Ş.)

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Kurulu
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN_KONUSU : … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirkete ait “… ” logosuyla yayın yapan televizyon kanalında, 05/12/2015 tarihinde yayınlanan “…” adlı programda, 6112 sayılı Radyo ve Televizyonların Kuruluş ve Yayın Hizmetleri Hakkında Kanun’un 13. maddesinin üçüncü fıkrasında yer alan “Ürün yerleştirmenin, medya hizmet sağlayıcının editoryal bağımsızlığını ve sorumluluğunu etkilemesine izin verilmez. Ürün yerleştirmede, ürün veya hizmetlerin kiralanması veya satın alınması doğrudan teşvik edilemez ve ürüne aşırı vurgu yapılamaz. İzleyiciler, programın başında, sonunda ve reklam arası sonrasında program başladığında, ürün yerleştirmenin varlığı hakkında açıkça bilgilendirilir.
” ilkesinin tekraren ihlâl edildiğinden bahisle 351.565,00-TL idari para cezası uygulanmasına ilişkin … tarih ve … sayılı Radyo ve Televizyon Üst Kurulu (Üst Kurul) kararının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesi’nce verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararda; “… ” logosuyla yayın yapan televizyon kanalında 05/12/2015 tarihinde yayınlanan “…” isimli yemek programının yayınına ait deşifre kayıtlarının ve video görüntülerinin Üst Kurul’ca incelenmesi sonucunda; program içerisinde margarin ve sıvı yağın kullanımının abartılarak arada bir yakın çekimle ve sunucunun elinde görünecek şekilde tutmasıyla ürüne aşırı vurgu yapıldığı, ayrıca yedi kez ayrı zamanlarda ve sahnelerde yaklaşık 150 saniye “Bizim” markalı ürünlere yer verildiğinin anlaşıldığı; bu durumda 6112 sayılı Kanun’un 13. maddesinin üçüncü fıkrasının tekraren ihlâl edildiğinden bahisle idarî para cezası uygulanmasına ilişkin Üst Kurul kararında hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle dava konusu işlem hukuka uygun bulunarak davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesi’nce; istinaf başvurusuna konu İdare Mahkemesi kararının hukuka ve usule uygun olduğu ve davacı tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, dava konusu işlemde video paylaşım sitesi Youtube’da yer alan bir linkte bulunan bir videoya dayanılarak, ayrıca yayıncı kuruluşun internet sayfasında yer alan görüntüler dayanak gösterilerek televizyonda yayınlanan programının mevzuata aykırı olduğuna kanaat getirildiği, davalı idarenin inceleme ve yaptırım uygulama yetkisinin sadece televizyon mecrasında yapılan yayınlara yönelik olduğu, programın başında, sonunda ve reklam arası sonrasında program başladığında, ürün yerleştirme yapılacağının alt yazı ile izleyicilere duyurulduğu, bir yemek programında yağ kullanımının ürüne aşırı vurgu olarak nitelendirilmesinin kabul edilemez bir yaklaşım olduğu, yayının sadece yemek programı olmayıp, program sırasındaki espri ve şakalarla insanları eğlendirmeyi de hedeflediği, marka adının da kesinlikle telaffuz edilmediği, program isim ve ürün logusu arasında iddia edildiği gibi “ironik” bir benzetme bulunmadığı, sübjektif olarak değerlendirilecek olursa, her iki logonun fonlarının farklı renkte olduğu, birinin yazısının kırmızı diğerinin beyaz olduğu, birinde mavi renk olduğu, diğerinde mavi rengin hiç olmadığı, “B” harfinin her ikisinde farklı olduğu, birinde görsel olarak bir ürün varken diğerinde sadece yazı olduğu gibi farklılıklar bulunabileceği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, programın başında alt yazıyla izleyiciye programda ürün yerleştirme yapıldığına dair uyarının yapıldığı, ancak ürün yerleştirme uygulamasının başarıyla uygulanmadığı ve ürün markasının ön plana çıkarılmaya çalışıldığı, Üst Kurul’un internet ortamından yapılan yayınlar üzerinde inceleme/yaptırım yetkisinin bulunmadığı, zaten dava konusu yaptırım işleminin de bir televizyon yayın kuruluşu olan “… ” logolu yayın kuruluşunun yayını nedeniyle tesis edildiği, her ne kadar, bahse konu yayına ilişkin uzman raporunda, anılan TV yayınıyla ilgili olarak, programın Youtube’da “…” adlı özel video hesabında “… …” şeklinde isimlendirilerek arşivleme yapıldığına değinilmiş ise de, bu durumun, …’in “…” markalı margarin ve sıvı yağların izleyenlere programın markayı ön plana çıkararak izleyicileri markaya yönlendirme çabasında olunduğu düşüncesini desteklemek adına gündeme getirildiği, dolayısıyla işbu dava konusu yaptırımın internet sitesi yayını nedeniyle uygulanmadığı belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
Bölge idare mahkemesi kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddine ilişkin İdare Mahkemesi kararına yönelik istinaf başvurusunun reddi yolundaki temyize konu … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbiri bulunmadığından, anılan Bölge İdare Mahkemesi kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Posta giderleri avansından artan tutarın davacıya iadesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un 50. maddesi uyarınca, bu onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de … Bölge İdare Mahkemesi … İdari Dava Dairesi’ne gönderilmesini teminen dosyanın … İdare Mahkemesi’ne gönderilmesine, 20/03/2023 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.