Danıştay 13. Daire Başkanlığı 2018/2358 E. , 2020/768 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2018/2358
Karar No:2020/768
TEMYİZ EDENLER : 1. (DAVALI) Enerji Piyasası Düzenleme Kurumu
VEKİLİ : Av. …
2. (DAVACI) …
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN_KONUSU : … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: 2003 yılında aldığı dağıtım lisansına istinaden .. ilinde doğalgaz dağıtım işi ile iştigal eden …’ın 2007 yılı Ocak-Eylül dönemi için taşıma bedeli üst sınırının belirlenmesine ilişkin 23/01/2014 tarih ve 4846 sayılı Kurul kararının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesi’nce verilen kararda; dava konusu Kurul kararının …’a ilişkin kısmının iptali istemiyle açılan başka bir davada Mahkemelerinin … tarih ve E:.., K:… sayılı kararıyla dava konusu işlemin iptaline karar verildiği, bakılan davanın da aynı işlemin iptali istemiyle açıldığı görüldüğünden, bakılan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına sonucuna ulaşılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle karar verilmesine yer olmadığına ve yargılama giderlerinin davalı idare tarafından ödenmesine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesinin hukuka aykırı olduğu, … İdare Mahkemesi’nin E:… sayılı dosyasının davacının kendileri olmadığı ve aynı dava konusu işlem olsa dahi iptal karar verilmesi gerektiği ileri sürülmektedir. Davalı idare tarafından, dava konusu işlemin hukuka uygun olduğu ve yargılama giderlerinden sorumlu tutulmasının haksız olduğu ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı tarafından, dava konusu Kurul kararı ile geçmişe yönelik yeni bir tarife belirlendiği ve bu yönüyle Kurul kararının hukuka aykırı olduğu, yargılama giderlerinin davalı idare üzerinde bırakılmasının yerinde olduğu belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmuştur. Davalı idare tarafından, savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının ve davalının temyiz istemlerinin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle dava hakkında karar verilmesine yer olmadığı yolundaki … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:.., K:… sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkeme’ye gönderilmesine,
5. Bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (on beş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 05/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.