Danıştay Kararı 13. Daire 2018/135 E. 2020/3675 K. 15.12.2020 T.

Danıştay 13. Daire Başkanlığı         2018/135 E.  ,  2020/3675 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2018/135
Karar No:2020/3675

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Belediye Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : S.S. … Nolu … İlçesi Şehir İçi Minübüsçüler Motorlu
Taşıyıcılar Kooperatifi
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN_KONUSU : … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Adıyaman ili, Besni ilçesinde faaliyette bulunan M plaka minibüs hattına aynı veya belediye encümeni kararı ile lüzum görüldüğü takdirde başka güzergâhlarda da çalışmak şartıyla 10 adet minibüs hattının 2886 sayılı Devlet İhale Kanunu’nun 45. maddesine göre yapılacak ihale ile satışı suretiyle ilave edilmesi için belediye encümenine yetki verilmesine ilişkin … tarih ve … sayılı Besni Belediye Meclisi kararının; mevcut minibüs hattına aynı güzergâhlarda çalışmak üzere 10 adet minibüs hattının ilave edilerek ihale ile satılması ve diğer hususların belirlenmesine dair … tarih ve … sayılı Besni Belediye Encümeni kararının; ayrıca 17/07/2012 tarihinde gerçekleştirilen ihalenin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesi’nce Dairemizin … tarih ve E:…, K:… sayılı bozma kararına uyularak verilen kararda; davacı kooperatifin Adıyaman ili, Besni ilçesinde şehir içi yolcu taşımacılığı faaliyetinde bulunduğu, ilçede ulaşım konusunda ciddi sıkıntılar yaşandığı yönündeki Besni Meslek Yüksekokulu Müdürlüğü ile mahalle muhtarlarının talebi üzerine 10 adet minibüs hattının açık teklif usulüyle satışına ilişkin olarak ihale yapılmasına karar verildiği, davacı tarafından yapılan itiraz üzerine satış ihalesinin iptal edilerek … tarih ve … sayılı Besni Belediye Encümeni kararı ile yeniden söz konusu güzergâhta faaliyet göstermek üzere 10 adet minibüs hattının satışı amacıyla 2886 sayılı Kanun’un 45. maddesi uyarınca açık teklif usulüyle ihale yapılması üzerine bakılan davanın açıldığı;
Dava konusu işlemlerin, ilçe nüfusunun artması nedeniyle şehir içi yolcu taşımacılığında aksaklıklar yaşanması, Oyalı Köyü’nün mahalle olarak ilçeye bağlanması, yeni bölümlerin açılması nedeniyle Besni Meslek Yüksekokulu’ndaki öğrenci sayısında artış meydana gelmesi, Besni Devlet Hastanesi’nin yeni binasının hizmete açılması, ayrıca bazı mahalle muhtarlarının mevcut araç sayısının yeterli olmadığı yönündeki yazılı talepleri gerekçe gösterilmek suretiyle tesis edildiği, bununla birlikte dava konusu meclis ve encümen kararları alınmadan önce mevcut minübüs sayısının arttırılmasına duyulan ihtiyacın somut olarak tespiti amacıyla davalı idarece herhangi bir araştırma ve inceleme yapılmadığı ve ulaşım hizmetleri yönünden yapılan ihale sürecinde il ve ilçe trafik komisyonlarından görüş alınmadığı;
Diğer taraftan, dava konusu ile aynı mahiyetteki Adıyaman ili, Besni ilçesinde 10 adet yeni şehir içi minibüs hattı oluşturularak satışının yapılmasıyla ilgili olarak Belediye Encümeni’ne yetki verilmesine ilişkin … tarih ve … sayılı Besni Belediye Meclisi kararı, 10 adet M plaka minibüs hattının 31/12/2015 tarihine kadar 2886 sayılı Kanun’a göre ihale yoluyla kiraya verilmesi yönünde alınan … tarih ve … sayılı Besni Belediye Encümeni kararı ile 26/08/2014 tarihli ihalenin iptali istemiyle … İdare Mahkemesi’nin … sayılı esasına kayden açılan davada alınan bilirkişi raporunda özetle, “Ulaştırma mühendisliğinin temel ilkelerine göre, toplu taşıma hatlarında yeniden bir planlama veya hat uzatımı yapılırken, şehirdeki mevcut ve gelecekte yolculuk talebinin, yolcu profilinin ve eğilimlerin, bilimsel yöntemlere dayalı çalışmalar yapılarak belirlenmesi, şehrin mevcut ve gelecekteki gelişme öngörüleri, sosyo-ekonomik, demografik, hukuki durum ve daha pek çok parametrenin göz önüne alınması, hat arttırılması, uzatılması optimizasyonunu mümkün kılacak genel bir modelin oluşturulması; yeni hatların tesis edilmesi veya hat uzatılması gibi kararların, münferit olduğu kadar ulaşım sisteminin tamamı yönünden de irdelenmesi ve değerlendirmesini sağlayacak bu modelden hareketle ve mevcut fiziksel ulaşım altyapısı imkanları da gözetilerek alınması gerekli olmasına rağmen davalı idarenin bununla ilgili olarak herhangi bir çalışma yapmadığının tespit edildiği, trafik mühendisliği ilkeleri açısından olaya bakıldığında ise, toplu taşıma yapan araç sayısının arttırılması ile ilgili olarak dosya kapsamında şehir merkezindeki trafik yoğunluğu ve trafik güvenliği hususunda idare tarafından herhangi bir çalışmanın da yapılmadığının görüldüğü, yerinde yapılan inceleme sırasında, mevcut durumda taşıt sayısı arttırılmış hâlde toplu taşıma hizmeti verildiği için talebin yüksek olmadığının tespit edildiği, bu bağlamda söz konusu karardan (işlemden) önceki mevcut araç sayısının şehir içi ulaşım talebini karşılayıp karşılamadığının belirlenmesinin bilimsel bir çalışma yapılmadan tespitinin mümkün olmadığı, yerinde yapılan incelemede, şehrin gelişmesine bağlı olarak deprem riskleri de göz önüne alındığında, yeni yerleşimlerin şehir merkezine uzak bölgelere yapıldığı, bu nedenle toplu taşıma hatlarının uzunluğunun fazla olduğu, bu uzun hatlar nedeniyle yolcuların duraklarda beklemek zorunda kaldığı, şehirde yapılan yeni yerleşimler nedeniyle yolculuk talebinin de arttığı ve artabileceği, ancak şehirde değişen ve artan yolculuk talebinin bilimsel olarak belirlenmesi ve buna uygun olarak toplu taşıma hatlarının iyileştirilmesi, sayısının arttırılması ve yeni güzergâhlar belirlenmesinin kamu yararı açısından çok önemli olduğu görüşlerine yer verilerek hat arttırılması yönündeki kararın, toplu taşıma güzergâhında bulunan hatların hizmet kalitesi, yolculuk süresi, yolcu talebi hususu dikkate alındığında (ulaştırma mühendisliği ilkeleri) uygun olmadığı, söz konusu kararın, yolların kalitesi, trafik yoğunluğu ve güvenliği açısından da (trafik mühendisliği ilkeleri) uygun olmadığı, bu karardan önceki mevcut araç sayısının şehir içi ulaşım talebini karşılayıp karşılamadığının belirlenmesinin bilimsel bir çalışma yapılmadan tespitinin mümkün olamayacağı sonucuna varılmıştır.” şeklinde değerlendirme yapıldığı;
Bu durumda, davalı idarece 10 adet şehir içi minibüs hattı oluşturulmasına yönelik olarak alınan kararın, toplu taşıma güzergâhında bulunan hatların hizmet kalitesi, yolculuk süresi, yolcu talebi gibi hususlar dikkate alındığında ulaştırma mühendisliği ilkelerine uygun olmadığı gibi yolların kalitesi, trafik yoğunluğu ve güvenliği açısından trafik mühendisliği ilkelerine de uygun olmadığı anlaşıldığından, dava konusu işlemlerde hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle, hukuka aykırı bulunan dava konusu işlemlerin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, dava dosyasında, ilçe nüfusunun artması nedeniyle şehir içi yolcu taşımacılığında aksaklıklar yaşanması, Oyalı Köyü’nün mahalle olarak ilçeye bağlanması ve bazı mahalle muhtarlarının mevcut araç sayısının yeterli olmadığı yönündeki yazılı talepleri gerekçe gösterilerek dava konusu işlemlerin tesis edildiği belirtilmiş, mevcut minibüs sayısının artırılmasına duyulan ihtiyaç somut olarak tespit edilmiş ve buna ilişkin belgeler sunulmuş olmasına rağmen, Mahkemece bu hususların dikkate alınmadığı, il veya ilçe trafik komisyonlarından görüş alınmadığı belirtilerek eksik inceleme sonucu dava konusu işlemlerin iptaline karar verildiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı tarafından, ihale gerçekleştirilmeden önce il ve ilçe trafik komisyonlarından görüş alınmadığı, ihalenin iptal edilmesinin ardından davalı idarece yeniden aynı nitelikte karar alınarak 10 adet şehir içi dolmuş hattının kiralanmasına karar verildiği, söz konusu işleme karşı açılan davada uzman bilirkişi heyeti incelemesi yaptırılarak alınan raporda, ihale kararının ulaştırma mühendisliği ile trafik mühendisliğinin temel ilkelerine uygun olmadığının tespit edildiği, davalı idarece alınan kararlarla hukukun yerini bulmasının sağlanmadığı, tamamen şahsi çıkar ölçütlü kararlar alındığı belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’UN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile Mahkeme kararının Dairemiz kararında belirtilen gerekçeyle onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü ve Sekizinci Dairelerince, 2575 sayılı Danıştay Kanunu’nun Ek 1. maddesi uyarınca birlikte yapılan toplantıda, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
MADDİ OLAY :
… tarih ve … sayılı Besni Belediye Meclisi kararıyla, şehir içi ulaşım konusunda ilçede ciddi sıkıntılar olduğu, Besni Meslek Yüksek Okulu’ndaki öğrenci sayısının artması, küçük sanayi sitesinin hizmete açılması, Oyalı Köyü’nün mahalle olarak ilçeye bağlanması ve konutlaşmanın devam etmesi nedeniyle mevcut hatlara minibüs ilave edilmesine zaruret hasıl olduğundan mevcut M plakalı güzergâh hattına aynı güzergâhlarda çalışmak üzere, ancak Belediye Encümeni lüzumlu gördüğü takdirde başka güzergâhlarda da çalışmak şartıyla 5 yaşından yukarda olmamak üzere 10 adet minibüs hattının 2886 sayılı Kanun’un 45. maddesine göre yapılacak ihale sonucu ilave edilmesine ve belediye encümenine yetki verilmesine karar verilmiştir.
… tarih ve … sayılı Belediye Encümeni kararıyla, 10 adet minibüs hattının ihale edilmesi için ihaleye çıkılmasına karar verilmiş, davacı Kooperatif tarafından 02/12/2011 tarihli dilekçeyle yapılan başvuru üzerine … tarih ve … sayılı Belediye Encümeni kararıyla ihale iptal edilmiştir.
Ardından … tarih ve …. sayılı Belediye Encümeni kararıyla, M plakalı minibüs hattına aynı güzergâhlarda çalışmak üzere 10 adet minibüs ilave edilerek, 10 adet minibüs hattının 2886 sayılı Kanun’un 45. maddesi gereğince açık teklif usulüyle satılması ve ihaleyle ilgili diğer hususlar da belirlenerek yeniden ihaleye çıkılmasına karar verilmiştir.
İhalede muhammen bedel 180.000,00.-TL olarak belirlenmiş, 17/07/2012 tarihinde gerçekleştirilen ihale en yüksek teklifi sunan katılımcılar üzerinde bırakılmıştır.
… İdare Mahkemesi’nce … tarih ve E:…, K:… sayılı kararla, dava konusu işlemin iptaline ilişkin olarak verilen karar Danıştay Onüçüncü Dairesi’nin 22/10/2014 tarih ve E:2014/2305, K:2014/3190 sayılı kararıyla, davalı idarece görev itirazında bulunulmasına rağmen Mahkemece itiraz hakkında herhangi bir karar verilmediği gerekçesiyle bozulmuş, 19/04/2016 tarih ve E:2015/3507, K:2016/1171 sayılı kararla karar düzeltme istemi reddedilmiştir.
Bozma kararı sonrasında Mahkemece yapılan ara kararına verilen cevaplarda, 10 adet minibüs hattının 26/08/2014 tarihinde gerçekleştirilen ihaleyle 17 aylığına kiraya verildiği, davacılar tarafından söz konusu ihaleye ilişkin işlemlerin iptali istemiyle … İdare Mahkemesi’nin … sayılı esasına kayden dava açıldığı belirtilmiştir.

… İdare Mahkemesi’nin E:… sayılı dosyasında, “… Bu durumda; yukarıda özetlenen bilirkişi raporuna göre, davalı idarece 10 adet yeni şehir içi minibüs hattı oluşturulmasına yönelik olarak alınan kararın, toplu taşıma güzergâhında bulunan hatların hizmet kalitesi, yolculuk süresi, yolcu talebi hususu dikkate alındığında ulaştırma mühendisliği ilkelerine uygun olmadığı gibi yolların kalitesi, trafik yoğunluğu ve güvenliği açısından trafik mühendisliği ilkelerine de uygun olmadığı anlaşıldığından, 10 adet yeni şehir içi minibüs hattı oluşturularak, bu hatların mevcut güzergâhlarda ve Belediye Encümeni’nce belirlenen güzergâhlarda çalıştırılmak üzere 5393 sayılı Belediye Kanunu’nun 15/p ve 67. maddesi uyarınca kiralanması yahut 10 adet minibüs hattının satışının yapılmasıyla ilgili olarak Belediye Encümeni’ne yetki verilmesine ilişkin Besni Belediye Meclisi’nin … tarih ve … sayılı kararında, bu karar uyarınca 10 adet M plaka minibüs hattının 31/12/2015 tarihine kadar 2886 sayılı Devlet İhale Kanunu’nun 1 ve 45. maddelerine göre açık arttırma ve açık teklif vermek suretiyle ihale yoluyla kiraya verilmesi yönünde alınan … tarih ve … sayılı Besni Belediye Encümeni kararında ve 26/08/2014 tarihinde yapılan ihalede hukuka uyarlık görülmemiştir. Dava konusu
tarih ve … sayılı Besni Belediye Meclisi kararının iptali istemine gelince; anılan kararın, Besni Belediye Meclisi’nin yine davaya konu edilen … tarih ve … sayılı kararıyla iptal edildiği görülmekte olup dava açılmadan önce hukuk aleminden kalkan bir işlem hakkında idari yargı yerince iptal kararı verilmesine olanak bulunmadığından bu karara yönelik iptal isteminin incelenmeksizin reddi gerekmektedir. … … tarih ve … sayılı Besni Belediye Meclisi kararı yönünden davanın incelenmeksizin reddine, .. Besni Belediye Meclisi’nin … tarih ve … sayılı kararının, … tarih ve … sayılı Besni Belediye Encümeni kararının ve 26/08/2014 tarihinde yapılan ihalenin iptaline” karar verilmiş, karara karşı yapılan temyiz başvurusu ise Danıştay Sekizinci Dairesince henüz karara bağlanmamıştır.
İLGİLİ MEVZUAT:
5393 sayılı Belediye Kanunu’nun “Amaç” başlıklı 1. maddesinde, “Bu Kanun’un amacı, belediyenin kuruluşunu, organlarını, yönetimini, görev, yetki ve sorumlulukları ile çalışma usûl ve esaslarını düzenlemektir.”; “Kapsam” başlıklı 2. maddesinde, “Bu Kanun belediyeleri kapsar.”; “Belediyenin görev ve sorumlulukları” başlıklı 14. maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde, “Belediye, mahallî müşterek nitelikte olmak şartıyla; a) İmar, su ve kanalizasyon, ulaşım gibi kentsel alt yapı; coğrafî ve kent bilgi sistemleri; çevre ve çevre sağlığı, temizlik ve katı atık; zabıta, itfaiye, acil yardım, kurtarma ve ambulans; şehir içi trafik; defin ve mezarlıklar; … hizmetlerini yapar veya yaptırır. (Mülga son cümle: 12/11/2012- 6360/17 md.) (…) (Ek cümleler: 12/11/2012-6360/17 md.) Büyükşehir belediyeleri ile nüfusu 100.000’in üzerindeki belediyeler, kadınlar ve çocuklar için konukevleri açmak zorundadır. Diğer belediyeler de mali durumları ve hizmet önceliklerini değerlendirerek kadınlar ve çocuklar için konukevleri açabilirler.”;
“Belediyenin yetkileri ve imtiyazları” başlıklı 15. maddesinde, “Belediyenin yetkileri ve imtiyazları şunlardır: … e) Müktesep haklar saklı kalmak üzere; içme, kullanma ve endüstri suyu sağlamak; atık su ve yağmur suyunun uzaklaştırılmasını sağlamak; bunlar için gerekli tesisleri kurmak, kurdurmak, işletmek ve işlettirmek; kaynak sularını işletmek veya işlettirmek. … f) Toplu taşıma yapmak; bu amaçla otobüs, deniz ve su ulaşım araçları, tünel, raylı sistem dâhil her türlü toplu taşıma sistemlerini kurmak, kurdurmak, işletmek ve işlettirmek. … p) Kara, deniz, su ve demiryolu üzerinde işletilen her türlü servis ve toplu taşıma araçları ile taksi sayılarını, bilet ücret ve tarifelerini, zaman ve güzergâhlarını belirlemek; durak yerleri ile karayolu, yol, cadde, sokak, meydan ve benzeri yerler üzerinde araç park yerlerini tespit etmek ve işletmek, işlettirmek veya kiraya vermek; kanunların belediyelere verdiği trafik düzenlemesinin gerektirdiği bütün işleri yürütmek.

Belediye, (e), (f) ve (g) bentlerinde belirtilen hizmetleri Danıştay’ın görüşü ve Çevre ve Şehircilik Bakanlığı’nın kararıyla süresi kırkdokuz yılı geçmemek üzere imtiyaz yoluyla devredebilir; toplu taşıma hizmetlerini imtiyaz veya tekel oluşturmayacak şekilde ruhsat vermek suretiyle yerine getirebileceği gibi toplu taşıma hatlarını kiraya verme veya 67. maddedeki esaslara göre hizmet satın alma yoluyla yerine getirebilir.”;
“Uygulanmayacak hükümler” başlıklı 84. maddesinde, “Bu Kanunla, belediyenin sorumlu ve yetkili kılındığı görev ve hizmetlerle sınırlı olarak; 24/04/1930 tarihli ve 1593 sayılı Umumî Hıfzıssıhha Kanunu, 04/07/1934 tarihli ve 2559 sayılı Polis Vazife ve Selâhiyet Kanunu, 10/06/1949 tarihli ve 5442 sayılı İl İdaresi Kanunu, 12/09/1960 tarihli ve 80 sayılı 1580 Sayılı Belediye Kanununun 15. Maddesinin 58. Bendine Tevfikan Belediyelerce Kurulan Toptancı Hal’lerinin Sureti İdaresi Hakkında Kanun, 02/07/1964 tarihli ve 492 sayılı Harçlar Kanunu, 13/10/1983 tarihli ve 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu, 03/05/1985 tarihli ve 3194 sayılı İmar Kanunu, 14/06/1989 tarihli ve 3572 sayılı İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatlarına Dair Kanun Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabulüne Dair Kanun, (…)(1), 10/07/2003 tarihli ve 4925 sayılı Karayolu Taşıma Kanunu, 01/05/2003 tarihli ve 4856 sayılı Çevre ve Orman Bakanlığı Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun ile 14/07/1965 tarihli ve 657 sayılı Devlet Memurları Kanununda bu Kanun hükümlerine aykırılık bulunması durumunda bu Kanun hükümleri uygulanır.” kuralına yer verilmiştir.
2918 sayılı Karayolları Trafik Kanunu’nun “Amaç” başlıklı 1. maddesinde, “Bu Kanunun amacı, karayollarında, can ve mal güvenliği yönünden trafik düzenini sağlamak ve trafik güvenliğini ilgilendiren tüm konularda alınacak önlemleri belirlemektir.”;
“İl ve ilçe trafik komisyonları” başlıklı 12. maddesinde, “İl ve İlçe Trafik Komisyonlarının kuruluşu ile görev ve yetkileri: … b) Görev ve yetkiler: 1. İl sınırları içinde mahalli ihtiyaç ve şartlara göre trafik düzeni ve güvenliğini sağlamak amacıyla gerekli tedbirleri almak, 2. Trafiğin düzenli bir şekilde akımını sağlamak bakımından alt yapı hizmetleri ile ilgili tedbirleri almak, trafikle ilgili sorunları çözümlemek, bütün ülkeyi ilgilendiren Trafik Güvenliği Yüksek Kurulunun müdahalesini gerektiren hususları İçişleri Bakanlığına iletmek. 3. Karayolu taşımacılığına ait mevzuat hükümleri saklı kalmak üzere, trafik düzeni ve güvenliği yönünden belediye sınırları içinde ticari amaçla çalıştırılacak yolcu ve yük taşıtları ile motorsuz taşıtların çalışma şekil ve şartları, çalıştırılabileceği yerler ile güzergâhlarını tespit etmek ve sayılarını belirlemek. …” kuralı yer almaktadır.

HUKUKÎ DEĞERLENDİRME:
Aktarılan mevzuata göre, şehir içi trafik hizmetlerini yapma ve yaptırmanın belediyelerin görev ve sorumluluğunda olduğu, bu kapsamda, toplu taşıma yapmak amacıyla her türlü toplu taşıma sistemlerini kurma, kurdurma, işletme ve işlettirmenin, her türlü servis ve toplu taşıma araçları ile taksi sayılarını, bilet ücret ve tarifelerini, zaman ve güzergâhlarını belirlemenin, durak yerleri ile karayolu, yol, cadde, sokak, meydan ve benzeri yerler üzerinde araç park yerlerini tespit etme ve işletme, işlettirme veya kiraya vermenin belediyelerin yetki ve imtiyazında bulunduğu, toplu taşıma hizmetlerinin belediyelerce; imtiyaz verme, ruhsat verme, kiralama veya hizmet satın alma usullerinden birinin seçilmesi yoluyla gördürülebileceği anlaşılmaktadır.
Bu itibarla, toplu taşıma hizmetlerinin hangi usullerle gördürülebileceğinin tahdidi olarak sayıldığı 5393 sayılı Kanun’a göre, söz konusu hizmetlerin imtiyaz verme, ruhsat verme, kiralama veya hizmet satın alma usullerinden birinin seçilmesi yoluyla gördürülebileceği, satış yoluyla gördürülebileceğine ilişkin bir düzenleme bulunmadığı anlaşıldığından 10 adet minibüs hattının satışına ilişkin olarak alınan dava konusu Belediye Meclisi kararı ile Belediye Encümeni kararında ve satış ihalesinde hukuka uygunluk, temyize konu İdare Mahkemesi kararında ise sonucu itibarıyla hukukî isabetsizlik bulunmamaktadır.
Öte yandan, temyize konu Mahkeme kararında, davalı belediyece ihale sürecinde il ve ilçe trafik komisyonu görüşlerinin alınmadığı belirtilmiştir.
5393 sayılı Kanun’un 15. maddesinde, kara, deniz, su ve demiryolu üzerinde işletilen her türlü servis ve toplu taşıma araçları ile taksi sayılarını, bilet ücret ve tarifelerini, zaman ve güzergâhlarını belirlemenin, belediyelere ait yetki ve imtiyazlardan olduğu belirtilmiş olup 2918 sayılı Kanun’un 12. maddesinde belediye sınırları içerisinde güzergâhları tespit etmenin ve sayıları belirlemenin il ve ilçe trafik komisyonlarının görev ve yetkisinde olduğu ifade edilmiş ise de, 5393 sayılı Kanun’un 84. maddesinde, bu Kanunla 2918 sayılı Kanun hükümleri arasında aykırılık bulunması durumunda bu Kanun hükümlerinin uygulanacağı belirtilmiş olduğundan, belediye sınırlarında söz konusu hususlarda yetkili idarelerin belediyeler olduğu anlaşılmaktadır. Bu itibarla temyize konu Mahkeme kararının ihale sürecinde il ve ilçe trafik komisyonu görüşlerinin alınmadığı yönündeki gerekçesinde hukukî isabet bulunmamıştır.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalının temyiz isteminin reddine,
2. Dava konusu işlemlerin iptali yolundaki … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının yukarıda belirtilen GEREKÇEYLE ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Posta giderleri avansından artan tutarın taraflara iadesine,
5. Dosyanın anılan Mahkeme’ye gönderilmesine,
6. 2577 sayılı Kanun’un 20/A maddesinin ikinci fıkrasının (i) bendi uyarınca kesin olarak (karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere), 15/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.