Danıştay 13. Daire Başkanlığı 2017/66 E. , 2023/306 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2017/66
Karar No:2023/306
TEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Belediye Başkanlığı
VEKİLİ : Av…
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Defterdarlığı
VEKİLİ : Av…
İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: … ili, … ilçesi, … Mahallesi, … ada, … parsel sayılı mülkiyeti Maliye Hazinesine ait 894 m² yüz ölçümlü taşınmazın kamu hizmetlerinde kullanılmak üzere 5018 sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanun uyarınca bedelli veya bedelsiz olarak devrine yönelik taleplerinin reddine dair … tarih ve … sayılı işlem ile taşınmazın 19.04.2016 tarihinde açık ihale suretiyle satışa çıkarılmasına ilişkin işlemin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: İstanbul 2. İdare Mahkemesi’nce verilen kararda; Kadıköy Belediye Başkanlığı’nın … tarih ve … sayılı, … tarih ve … sayılı başvuruları ile 1/1000 ölçekli uygulama imar planında “Konut+Ticaret Alanında” kalan uyuşmazlığa konu taşınmazın kamu hizmetlerinde kullanılmak üzere 5018 sayılı Kanun uyarınca bedelli veya bedelsiz olarak devrine yönelik talepte bulunulduğu, İstanbul Defterdarlığı Anadolu Yakası Milli Emlak Dairesi Başkanlığı Kadıköy Emlak Müdürlüğünce söz konusu taşınmazın Maliye Bakanlığının … tarih ve … sayılı yazısı ile satışının uygun görüldüğü gerekçesiyle bedelsiz devrinin mümkün olmadığı, satışa çıkartılması hâlinde bilgi verileceğinin bildirildiği, davacı idarenin … tarih ve … sayılı yazısı ile söz konusu taşınmazın 19.04.2016 tarihinde açık teklif usulüyle satılacağının öğrenildiğinden bahisle taşınmazın bedelli veya bedelsiz idarelerine devrine ilişkin taleplerinin yeniden değerlendirilmesi ve ihalenin iptalinin istenildiği, davacı idarenin katılmadığı ihalede taşınmazın satılması üzerine bakılan davanın açıldığı; Kamu İdarelerine Ait Taşınmazların Tahsis ve Devri Hakkında Yönetmeliğin “Tahsis yapılamayacak ve bedelsiz devredilemeyecek taşınmazlar” başlıklı 20. maddesinin (g) maddesinde “İmar planında öngörülen amaç dışındaki kullanımlar için talep edilen taşınmazların” tahsis yapılamayacağı ve bedelsiz devredilemeyeceğinin kurala bağlandığı, taşınmazın hâlen 1/1000 ölçekli uygulama imar planında “Konut+Ticaret Alanında” yer aldığı, 5018 sayılı Kanun’da taşınmazın devrine zorunlu kılan bir kuralın bulunmadığı anlaşılmakla davacının taşınmazın devrini yönelik talebinin reddine dair işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı; uyuşmazlığa konu ihalenin ise mevzuata uygun şekilde gerçekleştirildiği, davacının ileri sürdüğü iddiaların ihalenin iptalini gerektirecek nitelikte bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle dava konusu işlem hukuka uygun bulunarak davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı idare tarafından, bedelsiz devir talebinde bulunulmadığı, kamuya ait taşınmazların öncelikle ihtiyacı olan kamu idarelerine bedelsiz veya bedeli karşılığında devredilmesi gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Posta giderleri avansından artan tutarın davacıya iadesine,
5. Dosyanın anılan Mahkeme’ye gönderilmesine,
6. 2577 sayılı Kanun’un 20/A maddesinin ikinci fıkrasının (i) bendi uyarınca kesin olarak (karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere), 24/01/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.