Danıştay 13. Daire Başkanlığı         2017/485 E.  ,  2018/3054 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2017/485
Karar No : 2018/3054

DAVACI: … A.Ş.
VEKİLLERİ: …
DAVALI: …
VEKİLİ: …

DAVANIN KONUSU:
… Termik Santrali’nin elektrik satış tarifesinin, İmtiyaz Sözleşmesinin 18. maddesi doğrultusunda revize edilmesi için ‘na yapılan 15.09.2008 tarih ve … sayılı başvurunun cevap verilmeyerek reddine ilişkin işlemin iptali istenilmektedir.

DAVACININ İDDİALARI:
İmtiyaz Sözleşmesinin 18. maddesinde, “Sözleşmenin ekinde yer alan tarife, 30 Nisan 1997 tarihinden itibaren fiili devre kadar yapılacak toplu iş sözleşmesi sonuçlarının etkisi oranında bakanlıkça revize edilir.” hükmünün yer aldığı, 30 Nisan 1997 itibarıyla işçilik maliyetinin kişi başına 1. ve 2. ünitelere kömür sağlayan maden sahası için … ABD Doları, santralde ise … ABD Doları iken, bu maliyetin 30 Nisan 1997 tarihinden sonra yapılan toplu iş sözleşmeleri ile devir tarihinde maden sahası için … ABD Doları, santralde ise … ABD Doları olarak belirlendiği, bu artışın imtiyaz sözleşmesine yansıtılması gerektiği, bu konuda sözleşmede açık hüküm bulunduğu, teklif verme tarihi ile fiili devir tarihi arasında geçen 3 yıllık süre düşünüldüğünde böyle bir düzenlemenin son derece gerçekçi ve doğru amaçla yapıldığı, idarenin imtiyaz sözleşmesinin açık hükmünü uygulamaktan kaçındığı, işçi maliyetlerinin tekliflerin önemli bir kalemi olduğu, işçi sayısındaki azalmanın İmtiyaz Sözleşmesindeki hükmün uygulanmasına engel olmadığı, fizibilite raporlarının işten ayrılmalar dikkate alınarak hesaplandığı, davalı idare tarafından hazırlanan ve bu ihalede şartname özelliği taşıyan Fizibilite Hazırlama Esasları’nın 23. maddesi gereğince fizibilite raporlarında ve tablolarında belirtilecek olan maliyet kalemlerinin sadece değerlendirme sırasında dikkate alınacağı ileri sürülmüştür.

DAVALININ SAVUNMASI :
Öncelikle, usule ilişkin olarak, davacıya 1. ve 2. terminallerin 30/06/2000 tarihinde, 3. ve 4. terminallerin 05/10/2001 tarihinde fiilen devredildiği, devirden 8 yıl sonra yapılan başvuru üzerine açılan davanın süresinde olmadığı ileri sürülmüştür.
Esasa ilişkin olarak ise, santralde ve maden sahasında çalışan işçi sayısının toplu iş sözleşmesinden sonra fiili devir tarihine kadar gittikçe azaldığı ve bu toplam işçi sayısının fiili devir tarihi itibarıyla 1514’e düştüğü, İmtiyaz Sözleşmesinin ekinde yer alan tarifenin Fizibilite Raporunda verilmiş olan işçilik gideri dikkate alınarak belirlendiği, şirketin fizibilite raporunda santral ve maden sahasında çalışan işçi sayısının ilk yıl için 2390 olarak öngörüldüğü ve sözleşme eki tarife tablolarında da bu çalışan sayısı esas alınarak personel gideri hesaplanarak tarifeye yansıtılmış olduğu, sözleşme eki tarife tablolarının da buna göre oluşturulduğu, nitekim işçilik giderlerinin “Toplam İşçilik Bedeli=İşçi sayısı x İşçi ücretleri” formülüne göre hesaplandığı, sabit ve değişken işçilik giderinin 2390 işçi için toplam … ABD doları olarak tarifeye yansıtıldığı, yalnızca işçilik ücretinin değil, işçi sayısının da dikkate alınması gerektiği, davacı şirketin başvurusuna cevap verilmediği, ancak o sırada davacı şirketle genel tarife revize toplantılarının devam ettiği, sadece birim işçilik giderlerinin artmasının İmtiyaz Sözleşmesinin 18. maddesinin beşinci fıkrasında öngörülen tarife revizyonunun uygulanması için yeterli olmadığı, fizibilite esaslarına göre tarife belirlemek için işçi sayısı x işçi ücretlerinin dikkate alınması gerektiği, esas olanın gelir-gider dengesinin korunması olduğu, davacının fiili devir sırasında bulunan ve tarifede esas alınan işçi sayılarına hiç değinmediği, toplu iş sözleşmesinin sonuçlarının sadece işçi ücretleri açısından değil, fizibilitede öngörülen ve tarifeye yansıtılan işçi sayısındaki azalma açısından da değerlendirilmesi gerektiği, İmtiyaz Sözleşmesinin 23. maddesi çerçevesinde davacı şirketin her yıl faaliyet raporlarını ve yıllık bilançolarını Bakanlığa sunduğu, bu raporlarda herhangi bir şekilde işçilik ücretlerinde artış tespitinin olmadığı, bu raporların şirket genel kurulundan da geçtiği, bu sebeple davacının iddiasının mesnetsiz kaldığı, İmtiyaz Sözleşmesinin 19. maddesi gereğince her yıl eskalasyon yapıldığı, yani kapasite ve üretim bedellerinin güncellendiği belirtilerek davanın reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ: Davacı şirket ile arasında 07/01/1999 tarihinde imzalanan … Termik Santralinin Rehabilitasyonu ve İşletilmesi İçin Görev Verilmesine İlişkin İmtiyaz Sözleşmesinin 18. maddesinde, “Sözleşmenin ekinde yer alan tarife, 30 Nisan 1997 tarihinden itibaren fiili devre kadar yapılacak toplu iş sözleşmesi sonuçlarının etkisi oranında bakanlıkça revize edilir.” kuralına yer verilmiştir. Bu kural kapsamında tarifede revizyon gerekip gerekmediği, fizibilite raporunda dikkate alınan ve şirkete tarife yoluyla işçilik gideri olarak ödenen işçi sayısı ve ücretleri ile fiili devir tarihindeki işçi sayısı ve ücretlerinin karşılaştırılması ile anlaşılacaktır.
İlk yıl için madende 1614 işçinin … ABD Doları ücretle, santralde 700 işçinin … ABD Doları ücretle, büroda 76 kişinin … ABD Doları ücretle çalışacağının öngörüldüğü, toplam … ABD Doları işçilik gideri hesaplanarak bu meblağın davacı şirketin tarifesine yansıtıldığı, ancak, 01.07.2000 tarihinde fiili devri gerçekleşen maden sahasında bu tarihte 803 işçi çalıştığı ve işçilerin aylık ücretlerinin … ABD Doları olduğu, 30.06.2000 tarihinde fiili devri gerçekleşen santralde bu tarih itibarıyla 711 işçinin çalıştığı ve aylık ücretlerinin … ABD Doları olduğu, söz konusu toplam 1514 işçinin haricinde de devre tâbi işçi bulunmadığı, fiili devir tarihi itıbarıyla ilk yıl için işçilik giderinin … ABD Doları olduğu görülmektedir.
Bu itibarla, davacı şirketin iddiasının aksine herhangi bir mağduriyeti söz konusu olmadığından davanın reddine karar verilmesi gerektiği düşünülmektedir.

DANIŞTAY SAVCISI …’UN DÜŞÜNCESİ: Dava; davacı şirketin, elektrik satış tarifesinin; İmtiyaz Sözleşmesinin 18. maddesi doğrultusunda revize edilmesi istemli 15/09/2008 tarih ve … sayılı yazı ile yaptığı başvurunun zımnen reddine ilişkin işlemin iptali istemi ile açılmıştır.
3096 sayılı Türkiye Elektrik Kurumu Dışındaki Kuruluşların Elektrik Üretimi, İletimi, Dağıtımı ve Ticareti ile Görevlendirilmesi Hakkında Kanun, elektrik üretim, iletim, dağıtım tesisleri kurmak ve işletmek üzere görevli şirket olarak adlandırdığı şirketlere imtiyaz tanınmasına olanak tanımış; 9. maddesinde de; hazırlanacak enerji tarifeleri doğrultusunda, yıllık işletme, bakım ve onarım giderleri, faiz ve kur farkları, teknik ve sermaye amortismanı diğer masraf ve harcamalar ile makul bir temettü için gerekli gelirin görevli şirketlere idarece sağlanması öngörülmüştür.
Anılan Kanun hükmü doğrultusunda 23/02/1987 tarihli 19381 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan, Türkiye Elektrik Üretim İletim Anonim Şirketi ve Türkiye Elektrik Dağıtım Anonim Şirketi Dışındaki Kuruluşlara Elektrik Enerjisi Üretimi, İletimi, Dağıtımı ve Ticareti Konusunda Görev Verilmesi Esasları Hakkında Yönetmeliğin 13. maddesinde de tarife tespitinde hangi unsurların gözörıünde bulundurulacağı belirlenmiştir.
05/04/1998 tarihli, 23308 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan 98/10859 sayılı 31/03/1998 tarihli Bakanlar Kurulu Kararı ile, davacı şirkete, … Termik Santrali görev bölgesinde yer alan … Termik Santralının 1-2. ünitelerinin ve … Linyit İşletmeleri görev bölgesinde yer alan ve adı geçen Santralin 1-2. ünitelerine kömür sağlayan maden sahalarının rehabilitasyonu, işletmesi … Termik Santrali görev bölgesinde yer alan tevsii mahiyetindeki ve inşaatı devam etmekte olan 3-4. ünitelerinin işletilmesi ve elektrik üretimi ile ticaretini yapmak üzere 20 yıl süreli görev verilmiş, bu görevlendirmeye ilişkin şirket ile Enerji ve Tabi Kaynaklar Bakanlığı arasında görev sözleşmesi yapması ve … Termik Santralının 1., 2., 3., 4. ünitelerinin işletme haklarının ilgili maden sahası ile birlikte davacı şirkete devredilmesi, şirket ile üretilen enerjiyi satın alacak kurum (TEAŞ) arasında 20 yıl süreli enerji satış anlaşması yapması 3096 sayılı Kanun’un 3, 5 ve 9. maddeleri uyarınca karara bağlanmıştır.
Davanın tarafları arasında 07/01/1999 tarihinde imzalanan İmtiyaz Sözleşmesinin;
5. maddesinde fiili devrin, Devir Sözleşmesinin yapılmasından 15 gün içinde yapılacağını belirtilmiş,
“Tarife Esasları” başlıklı 18. maddesinde ” Ek 3’te Şirkete ödenecek bedel;
1- Kapasite bedeli
2-Üretim bedeli olarak belirlenmiş, madde devamında, “Sözleşmenin ekinde (Ek-1) yer alan tarife, 30 Nisan 1997 tarihinden itibaren fiili devire kadar yapılacak toplu İş sözleşmesinin sonuçlarının etkisi oranında Bakanlıkça revize edilecektir.” hükmüne yer verilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden; … Termik Santrali Fizibilite Raporunun 30 Nisan 1997 tarihinde hazırlandığı, toplam işçilik giderinin işçi sayısı ve işçi giderleri çarpımı olarak bulunduğu, bu raporda yer alan işçilik giderlerinin sabit personel gideri olarak kapasite bedeli, değişken personel gideri olarakta üretim bedeli içinde yer aldığı, Fizibilite Raporunda santral ve
maden sahasında 2390 tane işçi çalışacağı öngörüsüne dayalı olduğu, davalı idarece fiili devir tarihinde devredilen toplam işçi sayısının 1514 olduğunun bildirildiği, davalı idarenin 28/07/2000 tarih ve … sayılı yazısından, ilgili Devir Sözleşmesinin, İmtiyaz Sözleşmesinin 34. maddesinde belirlenen 11/01/2000 tarihine kadar yapılmadığı, ek sözleşme yapılarak, sözleşme imzalama süresinin fiili devre kadar eskalasyon yapılmadan 6 ay uzatıldığı, 1 ve 2. ünitelerin fiili devrinin 30/06/2000 tarihinde yapıldığı. davacının elektrik satış tarifesinin imtiyaz sözleşmesinin 18. maddesi doğrultusunda revize edilmesi isteminin cevap verilmeyerek reddi üzerine bu davanın açıldığı görülmüştür.
07/01/1999 tarihinde imzalanan İmtiyaz Sözleşmesinin, “Tarife Esasları” başlıklı 18. maddesi uyarınca, tarifenin 30 Nisan 1997 tarihinden itibaren fiili devre kadar yapılacak toplu iş sözleşmesinin sonuçlarının etkisi oranında Bakanlıkça revize edilmesi gerektiği göz önüne alındığında, İmtiyaz Sözleşmesi uyarınca fiili devrin yapılması gereken tarihte revizyonu gerektiren bir durumun olup olmadığının incelenerek, işlem tesis edilmesi gerekirken istemin cevap verilmeyerek reddinde hukuka uyarlık bulunmamıştır.
Açıklanan nedenlerle dava konusu işlemin iptali gerekeceği düşünülmüştür.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra,
Dairemizin davanın süre aşımı yönünden reddine ilişkin 02/07/2014 tarih ve E:2009/320, K:2014/2720 sayılı kararı, İdari Dava Daireleri Kurulu’nun 11/11/2015 tarih ve E:2014/5047, K:2015/4070 sayılı kararıyla bozulmuş olduğundan, bozma kararına uyularak işin esası incelenerek gereği görüşüldü:

MADDİ OLAY VE HUKUKİ SÜREÇ :

1. 3096 sayılı Türkiye Elektrik Kurumu Dışındaki Kuruluşların Elektrik Üretimi, İletimi, Dağıtımı ve Ticareti ile Görevlendirilmeleri Hakkında Kanun hükümleri çerçevesinde, 31.03.1998 tarih ve 98/10859 sayılı Bakanlar Kurulu kararı ile, davacı şirket … Termik Santralinin işletilmesi, rehabilitasyonu ve üretilecek enerjinin satılmasıyla görevlendirilmiştir.
2. … Termik Santrali Görev Bölgesi’nde görevlendirilen … A.Ş. ile arasında 07/01/1999 tarihinde imzalanan İmtiyaz Sözleşmesi hükümleri uyarınca … Termik Santrali’nin 1. ve 2. ünitelerinin santralinin 30.06.2000 tarihinde, santrale kömür sağlayan … Linyit İşletmeleri maden sahalarının ise 01/07/2000 tarihinde fiilen devri yapılmıştır.
3. İmtiyaz Sözleşmenin 1 numaralı ekinde 20 yıl için birim üretim ve kapasite bedellerine yer verilmiştir.
4. … Termik Santrali Enerji Satış Anlaşması ise davacı şirket ile Türkiye Elektrik Üretim İletim A.Ş. Genel Müdürlüğü arasında 23/06/2000 tarihinde imzalanmıştır.
5. Davacı tarafından davalı idareye yapılan 15/09/2008 tarihli başvuruda, … Termik Santrali ile 1. ve 2. santrallere kömür sağlayan maden sahalarını işlettikleri, 30 Nisan 1997 tarihi itibarıyla işçilik maliyetinin kişi başına 1. ve 2. ünitelere kömür sağlayan maden sahası için … ABD doları, santralde çalışanlar için … ABD doları olarak belirlenmişken, devir tarihinde fiili işçi ücretlerinin, madende çalışanlar için … ABD doları, santralde çalışanlar için … ABD doları olduğu, elektrik satış tarifesinin İmtiyaz Sözleşmesinin 18. maddesi doğrultusunda revize edilmek suretiyle, mağduriyetinin giderilmesi ve uygulamaya da bu şekilde devam edilmesi isteminde bulunulmuş; başvurunun cevap verilmeyerek reddi üzerine bakılan dava açılmıştır.

İNCELEME VE GEREKÇE:
ESAS YÖNÜNDEN:
İlgili Mevzuat:
3096 sayılı Türkiye Elektrik Kurumu Dışındaki Kuruluşların Elektrik Üretimi İletimi Dağıtımı ve Ticareti ile Görevlendirilmesi Hakkında Kanun’un “Enerji satış şartları ve tarife esasları” başlıklı 9. maddesinde,”Enerji tarifeleri, görevli şirketin teklifi ve nın onayı ile yürürlüğe girer. Tarifelerin tespitinde, yıllık işletme, bakım ve onarım giderleri, faiz ve kur farkı garantisi verilmemiş ise kur farkları, teknik ve sermaye amortismanları, diğer masraf ve harcamalar ile ortaklara dağıtılacak makul bir temettü için gerekli gelirin sağlanması esas alınır. Görevli şirketler ile üretilen elektriğin satılacağı kurum ve şirketler arasında bu satışların miktar ve şartlarını tanzim eden ve bir yıldan fazla süreli olabilen sözleşmeler yapılması ve bu sözleşmelere tarifeler ile ilgili özel hükümler konulması; Bakanlar Kurulu Kararı ile mümkündür.” kuralı yer almıştır.
Davacı şirket ile arasında 07/01/1999 tarihinde imzalan … Termik Santralinin Rehabilitasyonu ve İşletilmesi İçin Görev Verilmesine İlişkin İmtiyaz Sözleşmesinin “Tanımlar ve kısaltmalar” başlılı 4. maddesinin birinci fıkrasının (k) bendinde, “Tarife”, “Şirketin üreterek TEAŞ’a sattığı ve/veya program dâhilinde üretime hazır hâle getirdiği elektrik enerjisi karşılığında fiili devir tarihinden itibaren şirkete yapılacak ödemelere ve dayandığı esaslara ilişkin çizelge” olarak tanımlanmış; “Devir sözleşmesi ve devir kurulu” başlıklı 5. maddesinin son fıkrasında, “Şirket, 1475 sayılı İş Kanununun “işverenin bildirimsiz fesih hakkı”nı düzenleyen 17’nci maddesinde sayılan hususlar ile kendi isteğiyle ayrılanlar hariç olmak üzere, teklifinde öngörülen işçi sayısı ve/veya toplam işçilik giderleri ile sınırlı kalmak kaydıyla, devir tarihinde Şirkete devredilen ve devir kurulunca tesbit tutanağı ile belirlenen işçileri işten çıkarmamayı, aynı iş yerinde, uygulanmakta olan “toplu iş sözleşmelerindeki” hak ve vecibelere uygun olarak çalıştırmayı taahhüt eder.” kuralı ile şirketin devir tarihindeki işçileri çıkarmama ve iş yerinde uygulanmakta olan toplu iş sözleşmesindeki hakları uygulama yükümlülüğü olduğu belirtilmiştir.
İmtiyaz Sözleşmesinin “Tarife esasları” başlıklı 18. maddesinde ise, “Şirkete ödenecek bedel iki kısımdan oluşmaktadır: 1- Kapasite bedeli: 2- Üretim bedeli. Ek-1’de belirtilen üretim miktarları, tarifede hiçbir değişiklik yapılmadan gerçekleştirilecektir. Mücbir sebepler ve TEAŞ’tan kaynaklanan nedenler veya bu sözleşmede açıkça belirtilen hâller dışında, ortaya çıkabilecek maliyet artışları ve yeni yatırım ihtiyaçları şirket tarafından finanse edilecek ve hiçbir şekilde enerji satış bedeline yansıtılmayacaktır. TEAŞ’tan kaynaklanan nedenler sonucunda tesislerde kısmen veya tamamen üretim yapılamaması durumunda TEAŞ tarafından Şirkete kapasite bedeli ödenmeye devam edilecektir. İşletme süresi boyunca yıllık net enerji üretim miktarlarının gerçekleştirilebilmesi için gerekli olan ve ileride gerekli olduğu ortaya çıkabilecek tüm yatırım, yenileme, bakım giderleri ile işletme hakkı devir bedeli giderleri tarifeye dâhil edilmiştir. Finansman temin şartlarında olabilecek artışlar hiçbir şekilde tarifeye yansıtılmayacaktır. Sözleşmenin ekinde (Ek-1) yer alan tarife, 30 Nisan 1997 tarihinden itibaren fiili devre kadar yapılacak toplu iş sözleşmesinin sonuçlarının etkisi oranında Bakanlıkça revize edilecektir.” düzenlemesine yer verilmiştir.
Ayrıca İmtiyaz Sözleşmesinin “Eskalasyon” başlıklı 19. maddesinde, “Enerji Fiyatına ait kapasite bedelinin %20’si ile üretim bedelinin (3’üncü ve 4’üncü üniteler için ana yakıt giderleri hariç) tamamı ilk uygulama 1.1.1998 tarihinden itibaren başlamak üzere (ilk yıl için 1997 yılı artışı esas alınarak) Sözleşme süresince bir sonraki takvim yılının ilk ayı itibarıyla, bir önceki yıla ait ABD tüketici fiyatları genel endeks sayıları ortalama artış oranı (USA Consumer Price All Item Index Number) kullanılarak enerji birim fiyatı ve ek devreye alma (start) bedeline eskalasyon uygulanacaktır. Şirket kusuru nedeniyle verilen süre uzatımları için eskalasyon uygulanmayacaktır.” hükmü yer almıştır.
Diğer yandan, Fizibilite Hazırlama Esaslarının 22. maddesinin (g) bendinde; “Fizibilitelerin verilmesinden sonra fiili devre kadar yapılacak toplu iş sözleşmesinin sonuçlarının etkisi oranında Bakanlıkça revize edilecektir.” , 23. maddesinin (h) bendinde ise, “Fizibilite raporlarında ve tablolarında belirtilecek olan maliyet kalemleri sadece değerlendirme sırasında dikkate alınacak olup, fiili işletme döneminde teklif edilen enerji birim fiyatına (kapasite bedeli ve türetim bedeli) göre ödeme yapılacak, tek tek gider kalemleri (yakıtın dışarıdan sağlandığı santrallerde ana yakıt gideri madde 21’e göre hesaplanacaktır.) kontrol edilmeyecektir.” kuralları yer almıştır.
Dava Konusu İşlemin İncelenmesi:
Davacı şirket ile davalı idare arasında imzalanan … Termik Santralinin Rehabilitasyonu ve İşletilmesi İçin Görev Verilmesine İlişkin İmtiyaz Sözleşmesi’nin 18. maddesinde yer alan “Sözleşmenin ekinde (Ek-1) yer alan tarife, 30 Nisan 1997 tarihinden itibaren fiili devre kadar yapılacak toplu iş sözleşmesinin sonuçlarının etkisi oranında Bakanlıkça revize edilecektir.” kuralı gereğince tarifede revizyon gerekip gerekmediği noktasında değerlendirme yapılabilmesi için, İmtiyaz Sözleşmesinin ekinde yer alan fizibilite raporunda dikkate alınan ve şirkete tarife yoluyla işçilik gideri olarak ödenen işçi sayısı ve ücretleri ile fiili devir tarihindeki işçi sayısı ve ücretlerinin birlikte dikkate alınması gerektiğinde tereddüt bulunmamaktadır.
İmtiyaz Sözleşmesi ile, “fiili devir tarihi” tarife yoluyla şirkete yapılacak ödemeler için başlangıç tarihi olarak kabul edildiğine ve şirketin devir tarihinde şirkete devredilen işçileri işten çıkarmama ve iş yerinde uygulanmakta olan “toplu iş sözleşmesindeki” hak ve vecibelere uygun çalıştırma yükümlülüğü bulunduğuna göre, ‘nın İmtiyaz Sözleşmesinin 18. maddesi gereğince tarifede revizyon yapılıp yapılmayacağına “fiili devir tarihi” itibarıyla toplu iş sözlemesi kapsamında çalışan işçi sayısının ve bu işçilere ödenen ücretin dikkate alınması gerekmektedir. İmtiyaz Sözleşmesi ekinde yer alan fizibilite raporunda faaliyetin ilk yılı için belirlenen işçi sayısı, o yıl için hiçbir şekilde aşılamayacak olan ve aşılması durumunda tarifeye yansıtılmayacak olan azami işçi sayısını ifade etmekte olup, söz konusu durumun ortaya çıkması haricinde fizibilite raporundaki işletmenin ilk yılı için öngörülen azami olabilecek işçi sayısının, fiili devir tarihinde çalışan işçi sayısı olarak kabul edilmesi ve olabilecek azami işçi sayısı üzerinden hesaplanan ücretlerin tarifeye yansıtılması mümkün değildir. Zira tarife unsurları içerisinde yer alan işçilik giderlerinin şirkete ödenmesinde “fiili devir tarihi” itibarıyla çalışan işçi sayısının esas alınması İmtiyaz Sözleşmesinden kaynaklanan bir zorunluluktur.
Şirketin hazırladığı fizibilite raporlarında ilk yıl için madende 1614 işçinin … ABD Doları ücretle, santralde 700 işçinin … ABD Doları ücretle, büroda 76 işçinin … ABD Doları ücretle çalışacağının öngörüldüğü ve toplam 2390 işçi esas alınarak personel gideri hesaplanarak tarifeye yansıtıldığı anlaşılmaktadır. Ancak 01.07.2000 tarihinde fiili devri gerçekleşen maden sahasında bu tarihte 803 işçi çalıştığı ve işçilerin aylık ücretlerinin … ABD Doları olduğu, 30.06.2000 tarihinde fiili devri gerçekleşen santralde bu tarih itibarıyla 711 işçinin çalıştığı ve aylık ücretlerinin … ABD Doları olduğu, toplam 1514 işçinin haricinde de devre tâbi işçi bulunmadığı görülmektedir.
İmtiyaz Sözleşmesinin 18. maddesinin beşinci fıkrası gereğince revizyon koşullarının oluşup oluşmadığı değerlendirilirken tarifeye esas ve fiili devir tarihindeki işçi sayı ve ücretlerinin birlikte dikkate alınması gerektiği, İmtiyaz Sözleşmesinin ekinde yer alan davacı şirkete ödemeye esas tarife ve fiili devir tarihindeki işçi sayı ve ücretleri esas alındığında yapılan hesaplamada, fiili devir tarihi itibarıyla revizyona gerek olmadığı, bir başka anlatımla, fiili devir tarihinde işçi ücretlerinde artış olmasına karşın işçi sayısındaki azalıştan dolayı tarife unsurlarında revizyon koşullarının oluşmadığı, ayrıca kapasite ve üretim bedellerinin her yıl güncellendiği görülmektedir.
Bu itibarla, davacı şirketin İmtiyaz Sözleşmesinin 18. maddesi uyarınca tarifenin 30 Nisan 1997 tarihinden itibaren fiili devre kadar yapılacak toplu iş sözleşmesi sonuçlarının etkisi oranında revize edilmesi için yaptığı başvurunun cevap verilmeyerek reddine ilişkin işlemde hukuka aykırılık bulunmamaktadır.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. DAVANIN REDDİNE,
2. Ayrıntısı aşağıda gösterilen toplam …-TL yargılama giderinin davacı üzerinde bırakılmasına, davalı idare tarafından yapılan …-TL yargılama giderinin davacıdan alınarak davalı idareye verilmesine
3. Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca …-TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalı idareye verilmesine,
4. Posta gideri avansından artan tutarın kararın kesinleşmesinden sonra davacıya ve davalı idareye iadesine,
5. Bu kararın tebliğ tarihini izleyen 30 (otuz) gün içerisinde Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu’na temyiz yolu açık olmak üzere, 02/11/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.