Danıştay 13. Daire Başkanlığı         2017/2869 E.  ,  2020/2650 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2017/2869
Karar No : 2020/2650

DAVACI : … Enerji Üretim A.Ş.
VEKİLİ : …

DAVALI : … Kurumu

VEKİLLERİ : Av. …

DAVANIN KONUSU :
05/10/2017 tarih ve 7336 sayılı Enerji Piyasası Düzenleme Kurulu (Kurul) kararı ile bu kararın dayanağı olan Doğal Gaz Piyasası Tarifeler Yönetmeliği’nin 15. maddesinin 5. fıkrasının iptali istenilmektedir.

DAVACININ İDDİALARI :
…Gaz Dağıtım A.Ş.’nin uygulayacağı doğal gaz sistem kullanım ve işletim tarifesinin hiçbir teknik gerekçe olmaksızın beş kademe olarak belirlenmesinin hukuka aykırı olduğu, idarenin keyfi olarak belirli yıllarda üç, belirli yıllarda beş kademe olarak tarifeyi değiştirdiği ve bu uygulamanın belirlilik ilkesini ihlal ettiği ve eşitlik ilkesine aykırı olduğu ileri sürülmüştür.

DAVALININ SAVUNMASI :
Öncelikle, usule ilişkin olarak, davanın süresi içinde açılmamış olduğu; … Gaz Dağıtım A.Ş’nin uygulayacağı doğal gaz sistem kullanım ve işletim tarifesinin diğer dağıtım bölgelerinde olduğu gibi dağıtım bölgesinin kendi özgü dinamik yapısı içinde değerlendirilerek belirlendiği, bu tespitte müşteri profilleri, yıllık doğal gaz tüketimi, sisteme yapılacak yeni tüketici girişleri gibi parametrelerin esas alındığı ve dava konusu işlemlerin hukuka uygun olduğu savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ : Davanın reddi gerektiği düşünülmektedir.

DANIŞTAY SAVCISI …’UN DÜŞÜNCESİ : Dava; 05/10/2017 günlü ve 7336 sayılı Enerji Piyasası Düzenleme Kurulu kararı ile bu karara dayanak Doğal Gaz Piyasası Tarifeler Yönetmeliği’nin 15. maddesinin 5. fıkrasının iptali istemi ile açılmıştır.
4646 sayılı Doğal Gaz Piyasası Kanunu’nun 1. maddesinde; “Bu Kanunun amacı; doğal gazın kaliteli, sürekli, ucuz, rekabete dayalı esaslar çerçevesinde çevreye zarar vermeyecek şekilde tüketicilerin kullanımına sunulması için, doğal gaz piyasasının serbestleştirilerek mali açıdan güçlü, istikrarlı ve şeffaf bir doğal gaz piyasasının oluşturulması ve bu piyasada bağımsız bir düzenleme ve denetimin sağlanmasıdır.” hükmü yer almaktadır.
Kanun’un 15. maddesiyle 4628 sayılı Elektrik Piyasası Kanunu’na eklenen 5/A maddesinde yer alan hükümler ile Kurul’un doğal gaz piyasası ile ilgili görevleri düzenlenmiştir.
Diğer yandan Kanun’un 11. maddesinde,” Perakende Satış Tarifesi: Dağıtım şirketleri en ucuz kaynaktan gaz temin ettiklerini, verimli ve güvenli işletmecilik yaptıklarını ispat etmek zorunda olup, lisans süresi içerisinde de bu yükümlülüğe uymak zorundadır. Dağıtım şirketinin birim gaz alım fiyatı, birim hizmet bedeli, amortisman bedelleri ve diğer faktörlerden meydana gelecek olan perakende satış fiyatları ve tarife esasları Kurumca belirlenir. Belirlenen perakende satış fiyatının dışında tüketicilerden herhangi bir ad altında ücret talep edilemez. Perakende satış tarifeleri enflasyon ve diğer hususlar göz önüne alınarak, dağıtım şirketlerinin Kuruma başvurması halinde yeniden tespit edilebilir. Kurum bu fiyatların tespitinde hizmet maliyeti, yatırıma imkân sağlayacak makul ölçüde kârlılık ve piyasada cari olan doğal gaz alış fiyatlarını ve benzeri durumları dikkate alır. Kurulun onayladığı tarifelerin hüküm ve şartları, bu tarifelere tâbi olan tüm gerçek ve tüzel kişileri bağlar.
Bir gerçek veya tüzel kişinin bu Kanunda öngörülen ödemelerden herhangi birini yapmaması halinde, söz konusu hizmetin durdurulmasını da içeren usul ve esaslar yönetmelikle düzenlenir.
(Değişik paragraf: 9/7/2008-5784/18 md.) Bu maddede belirtilen esaslar doğrultusunda Kurum, bütün tarife türleri için tarifeler yönetmeliği hazırlar. Bu yönetmelik çerçevesinde, ilgili tüzel kişilerce tarife önerileri hazırlanır ve Kuruma sunulur. Kurum ilgili tüzel kişilerin mali verileri ve tarife önerileri ile piyasa verilerinden hareketle tarifeleri belirler. İlgili tüzel kişiler, Kurul tarafından onaylanan tarifeleri uygular. Tarife esasları ve limitleri Kurumca enflasyon ve diğer hususlar göz önüne alınarak yeniden ayarlanabilir.” hükmü yer almaktadır.
Yukarıda belirtilen kanun hükmü uyarınca hazırlanan Doğal Gaz Piyasası Tarifeler Yönetmeliği’nin “Amaç” başlıklı 1. maddesinde, “Bu Yönetmeliğin amacı; doğal gaz piyasası faaliyetlerine ilişkin tarifelerin hazırlanması, incelenmesi, değerlendirilmesi, belirlenmesi, onaylanması, yayımlanması ve revizyonuna ilişkin usul ve esasların düzenlenmesidir.” hükmü; “Dayanak” başlıklı 3. maddesinde, “Bu Yönetmelik, 20/2/2001 tarihli ve 4628 sayılı Enerji Piyasası Düzenleme Kurumunun Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun ile 18/4/2001 tarihli ve 4646 sayılı Doğal Gaz Piyasası Kanunu (Elektrik Piyasası Kanununda Değişiklik Yapılması ve Doğal Gaz Piyasası Hakkında Kanun)’una dayanılarak hazırlanmıştır.” hükmü, ve; “Perakende satış tarifeleri” başlıklı 15. maddesinde (1) Dağıtım şirketinin uygulayacağı perakende satış fiyatı, birim doğal gaz alım fiyatı, sistem kullanım bedeli ile vergi ve vergi benzeri mali yükümlülüklerden oluşur. Bu fiyat, dağıtım şirketinin uygulayacağı perakende satış fiyatının üst sınırını oluşturur. Dağıtım şirketi müşterilerden, ilgili mevzuatta belirlenen bedeller hariç olmak üzere, perakende satış fiyatının dışında herhangi bir ad altında bedel talep edemez.
(2) Sistem kullanım bedeli, müşterilerin sisteme getirdikleri yük ve maliyetler ve/veya Kurul tarafından belirlenen tüketim kademeleri dikkate alınarak ilgili tüzel kişi için belirlenen verimlilik hedeflerine ulaşılması ölçüsünde, ilgili mevzuattaki hükümlere uygun olarak sabit ve değişken maliyetlerin karşılanması ve yatırımların sürdürülmesi için makul bir getiri elde edilmesine izin verilecek şekilde Kurul tarafından belirlenen usul ve esaslar çerçevesinde tespit edilir.
(3) Dağıtım şirketlerinin bir tedarikçiden doğal gaz alan serbest tüketiciler için uygulayacağı sistem kullanım bedeli, Kurul tarafından belirlenen bedeli geçemez.
(4) Dağıtım şirketi sistem kullanım bedeli uygulamalarında kendi müşterileri ile bir tedarikçiden doğal gaz alan serbest tüketiciler arasında ayrım yapamaz.
(5) Kurul belirlenecek olan sistem kullanım bedelini, tüketim miktarlarını ve/veya müşteri gruplarını dikkate alarak kendi içinde kademelendirebilir. Kurul tarafından dağıtım bölgelerinin özellikleri dikkate alınarak farklı kademeler belirlenebilir.
(6) Dağıtım şirketinin dağıtım bölgesi dışında bağlantı yaptığı müşteriler için uygulayacağı sistem kullanım bedeli, Kurul tarafından belirlenen bedeli geçemez.
(7) Sistem kullanım bedeli dağıtım şirketi tarafından;
a)Doğal gazı dağıtım şirketinden satın alan müşteriler için doğrudan müşterilere,
b)Tedarikçiler tarafından dağıtım şebekesi vasıtasıyla müşterilere doğal gaz satışı yapılması durumunda ilgili müşterinin tedarikçilerine, tahakkuk ettirilir.” hükmü yer almıştır.
Her dağıtım bölgesinin yatırım, abone sayısı, yatırım ve işletme gideri ihtiyacı, tüketim miktarı gibi değişkenleri diğer bölgelerden farklıdır. Dolayısıyla gelir gereksiniminin hangi tüketim kademelerinde ne ölçüde karşılanacağının teknik ve objektif ölçütler çerçevesinde her bir dağıtım bölgesinin kendi parametreleri içerisinde belirlenmesi gerekmektedir. Bu noktada, perakende satış fiyatı da, doğal gaz piyasasının koşulları ve bütün diğer faktörler göz önüne alınarak bilimsel ve akademik yöntemlerle belirlenmesi gerektiği açıktır.
Doğal Gaz Piyasası Tarifeler Yönetmeliği hazırlanırken, 4628 sayılı Kanun’un Ek 2. maddesinin 3. fıkra hükmü uyarınca, piyasada faaliyet gösteren tüzel kişilerin ve ilgili kurum ve kuruluşların görüşleri alınarak oluşturululmuş ve ilerleyen süreçte piyasa şartlarında meydana gelen değişikliklere ve değişen mevzuata uyum sağlanabilmesi açısından güncellemeler yapılmıştır.
Diğer taraftan, dava konusu edilen düzenleme hükmü, 26/9/2002 tarihli ve 24888 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Doğal Gaz Piyasası Tarifeler Yönetmeliği ‘ne, 16/12/2010 tarih ve 27787 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan yönetmelik değişikliği ile yönetmeliğin 14. maddesinin 7. fıkrasına eklenerek getirilmiş, söz konusu yönetmelik, 13/10/2016 tarihli ve 29856 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan aynı isimli yeni yönetmelik ile yürürlükten kaldırılmasına karşılık, dava konusu yönetmelik maddesinin içeriği yeni yönetmelikte de aynı şekilde korunmuştur.
Bu nedenle, tabi olduğu yönetmeliğin oluşturulma amacını gerçekleştirmeye yönelik hükme sahip olan, dayanağı olan üst hukuk normlarında belirtilen usule uygun şekilde oluşturulduğu açık olan ve üst hukuk normlarına aykırılık içermeyen, dava konusu yönetmelik hükmünde hukuka aykırılık görülmemiştir.
Dava konusu olayda; davacı şirketin dağıtım bölgesine dahil edildiği … Gaz Dağıtım AŞ (…), davalı idare tarafından düzenlenen ihale sonucu, 16/02/2006 günlü dağıtım lisansı alarak, belirli şehirleri içeren dağıtım bölgesinde 30 yıl süreyle dağıtım faaliyeti yürütmeye hak kazandığı, ihale ile belirlenen hizmet ve amortisman bedelinin 8 yıl süre ile uygulanacağı hususunun dağıtım lisansı ve ihale şartnamesinde yer aldığı, bu sürenin 16/02/2014 tarihinde sona ermesi ile, … adına, fiyat tavanı yöntemine dayalı olarak alınan 03/02/2015 günlü 5463 sayılı Kurul kararı ile baz varlık tabanı, yatırım tavanı ve 1. tarife uygulama dönemi için geçerli sistem kullanım bedellerinin belirlendiği, 1. tarife uygulama döneminin 31/12/2016 tarihinde sona erdiği, takiben 2. tarife uygulama dönemi için yapılan çalışmalarda, … ile davalı idare arasında çeşitli görüşme ve toplantıların olduğu, bu itibarla, … tarafından doldurularak sunulan tablolarda yer verilen verilerin doğruluğu, talep edilen hakediş, fatura ve ilgili mali belgeler üzerinden yapılan incelemeler ile … (… Gaz ve Enerji Teknolojileri Araştırma Müh. San. Tic. Ltd. Şti) tarafından sunulan raporlar dikkate alınarak analiz edildiği, neticede dava konusu edilen Kurul kararının alındığı anlaşılmaktadır.
Doğal Gaz Piyasası Tarifeler Yönetmeliği’nin 15. maddesinin 5. fıkrası, sistem kullanım bedelini, tüketim miktarı veya müşteri grupları bazında kendi içinde kademelendirilmesine veya dağıtım bölgelerinin özellikleri dikkate alınarak farklı kademeler belirlenebilmesine olanak sağlayan önemli bir düzenlemedir.
Söz konusu düzenlemenin üst hukuk normlarına uygun şekilde oluşturulduğu ve hukuka aykırılıktan söz edilemeyeceği yukarıda gerekçeleri ile belirtilmiş olduğundan, bu düzenlemeyi dayanak alarak oluşturulan ve davaya konu edilen 05/10/2017 günlü ve 7336 sayılı … Kurulu kararında da hukuka aykırılık düşünülmemektedir.
Açıklanan nedenlerle davanın reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesince duruşma için taraflara önceden bildirilen 20/10/2020 tarihinde, davacı vekili Av. …’nin ve davalı idare vekili Av. …’nun geldikleri, Danıştay Savcısının hazır olduğu görülmekle, açık duruşmaya başlandı. Taraflara usulüne uygun olarak söz verilerek dinlendikten ve Danıştay Savcısının düşüncesi alındıktan sonra taraflara son kez söz verilip, duruşma tamamlandı. Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

MADDİ OLAY VE HUKUKİ SÜREÇ :
Kurul’un 07/07/2017 tarih ve 7171-5 sayılı kararıyla, doğaz gaz dağıtım lisansı sahibi olan …Gaz Dağıtım A.Ş.’nin dağıtım bölgesine, Acıpayam, Serinhisar, Sarayköy ve Tavas şehirleri dâhil edilmiş ve 7336 sayılı Kurul kararı ile, …Gaz Dağıtım A.Ş.’nin ikinci dönem perakende satış tarifesi belirlenmiştir.
Serbest tüketici statüsünde … ile akdettiği doğal gaz alım satım sözleşmesi uyarınca gaz ihtiyacını karşılayan davacı şirketin tesisi, … Gaz Dağıtım A.Ş’nin dağıtım bölgesi kapsamına dâhil olduğundan, doğal gaz taşıma ve teslim hizmeti için bu kez … Gaz Dağıtım A.Ş ile teslim hizmeti sözleşmesi imzalanmış ve davacıya 31/10/2017 tarihli doğal gaz faturaları tebliğ edilmiştir.
Bakılan dava, 05/10/2017 tarih ve 7336 sayılı Kurulu kararı ile bu karara dayanak teşkil eden Doğal Gaz Piyasası Tarifeler Yönetmeliği’nin 15. maddesinin 5. fıkrasının hukuka aykırı olduğu iddialarıyla açılmıştır.

İNCELEME VE GEREKÇE:
USUL YÖNÜNDEN:
Davalı idarenin usûle ilişkin itirazı geçerli görülmemiştir.
ESAS YÖNÜNDEN:
İLGİLİ MEVZUAT:
4628 sayılı Enerji Piyasası Düzenleme Kurumunun Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun’un “Kurulun doğal gaz piyasası ile ilgili görevleri” başlıklı 5/A maddesinin (c) bendinde, “Doğal Gaz Piyasası Kanunu ile Kuruma yetki verilen konularda, doğal gaz piyasa faaliyetlerine ilişkin her türlü düzenlemeleri onaylamak ve bunların yürütülmesini sağlamak”; (f) bendinde, “Doğal gaz piyasası içerisinde rekabetin hiç veya yeterince oluşmadığı alanlarda, fiyat ve tarife teşekkülüne ilişkin usul ve esasları düzenlemek”; (g) bendinde, “Doğal Gaz Piyasası Kanununda belirlenen faaliyetlere ilişkin tarifeleri onaylamak veya tarife revizyonları hakkında karar almak” Kurulun görevleri arasında sayılmıştır.
4646 sayılı Doğal Gaz Piyasası Kanunu’nun “Amaç” başlıklı 1. maddesinde, “Bu Kanunun amacı; doğal gazın kaliteli, sürekli, ucuz, rekabete dayalı esaslar çerçevesinde çevreye zarar vermeyecek şekilde tüketicilerin kullanımına sunulması için, doğal gaz piyasasının serbestleştirilerek mali açıdan güçlü, istikrarlı ve şeffaf bir doğal gaz piyasasının oluşturulması ve bu piyasada bağımsız bir düzenleme ve denetimin sağlanmasıdır.” kuralına yer verilmiş; “Tanımlar” başlıklı 3. maddesinde, dağıtım, “Doğal gazın müşterilere teslim edilmek üzere mahalli gaz boru hattı şebekesi ile naklini ve perakende satışı”; tarife ise, “Doğal gazın iletimi, dağıtımı, LNG veya gaz olarak depolanması ve satışı ile bunlara dair hizmetlere ilişkin fiyat, hüküm ve şartları içeren düzenlemeleri… ifade eder.” şeklinde tanımlanmıştır.
4646 sayılı Kanun’un “Doğal gaz piyasa faaliyetleri” başlıklı 4. maddesinin 4. fıkrasının (g) bendinde, “Doğal gazın şehir içi dağıtımı: Şehir içi doğal gaz dağıtım hizmeti, Kurum tarafından açılacak ihaleyi kazanan şirkete mahalli doğalgaz dağıtım şebekesinin mülkiyeti de dâhil olmak üzere şehrin gelişmişlik düzeyi, tüketim kapasitesi ve kullanıcı sayısı gibi hususlar dikkate alınarak Kurum tarafından belirlenecek lisans süresi için verilir” kuralına; “Tarifeler” başlıklı 11. maddesinin 1. fıkrasının (4) numaralı alt bendinde, “Perakende Satış Tarifesi: Dağıtım şirketleri en ucuz kaynaktan gaz temin ettiklerini, verimli ve güvenli işletmecilik yaptıklarını ispat etmek zorunda olup, lisans süresi içerisinde de bu yükümlülüğe uymak zorundadır. Dağıtım şirketinin birim gaz alım fiyatı, birim hizmet bedeli, amortisman bedelleri ve diğer faktörlerden meydana gelecek olan perakende satış fiyatları ve tarife esasları Kurumca belirlenir. Belirlenen perakende satış fiyatının dışında tüketicilerden herhangi bir ad altında ücret talep edilemez. Perakende satış tarifeleri enflasyon ve diğer hususlar göz önüne alınarak, dağıtım şirketlerinin Kuruma başvurması hâlinde yeniden tespit edilebilir. Kurum, bu fiyatların tespitinde hizmet maliyeti, yatırıma imkân sağlayacak makul ölçüde kârlılık ve piyasada cari olan doğal gaz alış fiyatlarını ve benzeri durumları dikkate alır. Kurulun onayladığı tarifelerin hüküm ve şartları, bu tarifelere tâbi olan tüm gerçek ve tüzel kişileri bağlar.” kuralına; 11. maddesin 3. fıkrasında ise, “Bu maddede belirtilen esaslar doğrultusunda Kurum, bütün tarife türleri için tarifeler yönetmeliği hazırlar. Bu yönetmelik çerçevesinde, ilgili tüzel kişilerce tarife önerileri hazırlanır ve Kuruma sunulur. Kurum, ilgili tüzel kişilerin mali verileri ve tarife önerileri ile piyasa verilerinden hareketle tarifeleri belirler. İlgili tüzel kişiler, Kurul tarafından onaylanan tarifeleri uygular. Tarife esasları ve limitleri Kurumca enflasyon ve diğer hususlar göz önüne alınarak yeniden uyarlanabilir.” kuralına yer verilmiştir.
Doğal Gaz Piyasası Tarifeler Yönetmeliği’nin “Genel ilkeler” başlıklı 6. maddesinde, “Tarifelerin düzenlenmesinde, doğal gazın müşterilere güvenilir, yeterli, kaliteli, sürekli ve düşük maliyetli olarak sunulması, mali açıdan sürdürülebilirliğin sağlanması, yatırıma imkân sağlayacak makul ölçüde kârlılık, rekabetin gelişiminin desteklenmesi, ekonomik verimlilik ve rekabet artışından sağlanan faydanın müşterilere yansıtılması, çapraz sübvansiyon yapılmaması, teşvik esaslılık, eşit taraflar arasında ayrım yapılmaması ve şeffaflık ilkeleri esas alınır” kuralına; “Tarife başvurusu ve onay” başlıklı 8. maddesinde, “Kurul tarafından onaylanan tarifeler ve belirlenen usul ve esaslar, ilgili tüm gerçek ve tüzel kişileri bağlar. İlgili tüzel kişilerce hazırlanacak tarife önerileri ile 7’nci maddede belirtilen bilgi ve belgeler, ilgili mevzuat uyarınca belirlenen süreler içerisinde Kuruma sunulur. Kurum ilgili tüzel kişilerin mali verileri ve tarife önerileri ile piyasa verilerinden hareketle tarifeleri belirler ve Kurul onayına sunar. Onaylanan tarifeler tarife uygulama dönemi boyunca ilgili tüzel kişiler tarafından uygulanır.” kuralına; “Perakende satış tarifeleri” başlıklı 15. maddesinde “(1) Dağıtım şirketinin uygulayacağı perakende satış fiyatı, birim doğal gaz alım fiyatı, sistem kullanım bedeli ile vergi ve vergi benzeri mali yükümlülüklerden oluşur. Bu fiyat, dağıtım şirketinin uygulayacağı perakende satış fiyatının üst sınırını oluşturur. Dağıtım şirketi müşterilerden, ilgili mevzuatta belirlenen bedeller hariç olmak üzere, perakende satış fiyatının dışında herhangi bir ad altında bedel talep edemez. (2) Sistem kullanım bedeli, müşterilerin sisteme getirdikleri yük ve maliyetler ve/veya Kurul tarafından belirlenen tüketim kademeleri dikkate alınarak ilgili tüzel kişi için belirlenen verimlilik hedeflerine ulaşılması ölçüsünde, ilgili mevzuattaki hükümlere uygun olarak sabit ve değişken maliyetlerin karşılanması ve yatırımların sürdürülmesi için makul bir getiri elde edilmesine izin verilecek şekilde Kurul tarafından belirlenen usul ve esaslar çerçevesinde tespit edilir. (3) Dağıtım şirketlerinin bir tedarikçiden doğal gaz alan serbest tüketiciler için uygulayacağı sistem kullanım bedeli, Kurul tarafından belirlenen bedeli geçemez. (4) Dağıtım şirketi sistem kullanım bedeli uygulamalarında kendi müşterileri ile bir tedarikçiden doğal gaz alan serbest tüketiciler arasında ayrım yapamaz. (5) Kurul belirlenecek olan sistem kullanım bedelini, tüketim miktarlarını ve/veya müşteri gruplarını dikkate alarak kendi içinde kademelendirebilir. Kurul tarafından dağıtım bölgelerinin özellikleri dikkate alınarak farklı kademeler belirlenebilir. (6) Dağıtım şirketinin dağıtım bölgesi dışında bağlantı yaptığı müşteriler için uygulayacağı sistem kullanım bedeli, Kurul tarafından belirlenen bedeli geçemez.
(7) Sistem kullanım bedeli dağıtım şirketi tarafından; a) Doğal gazı dağıtım şirketinden satın alan müşteriler için doğrudan müşterilere b) Tedarikçiler tarafından dağıtım şebekesi vasıtasıyla müşterilere doğal gaz satışı yapılması durumunda ilgili müşterinin tedarikçilerine, tahakkuk ettirilir.” kuralı yer almıştır.

HUKUKİ DEĞERLENDİRME
Düzenleyici kurumlar, ilgili bulundukları piyasada düzenleme ve denetleme görevi üstlenmekte olup, bu kuruluşların temel işlevi, toplumsal ve ekonomik hayatın temel hak ve özgürlükler ile yakından ilişkili alanlarındaki kamusal ve özel kesim etkinliklerini, birtakım kurallar koyarak düzenlemek, konulan kurallara uyulup uyulmadığını izlemek ve denetlemektir. Doğal gaz piyasası ile ilgili olarak düzenlemeler yapma yetkisine sahip olan davalı idarenin, 4646 sayılı Kanun’la kendisine tanınan bu yetkiyi dava konusu Yönetmeliği yürürlüğe koymak suretiyle kullandığı görülmektedir
Sözlük anlamı ile “düzenli hâle koymak, düzen vermek, tanzim ve tertip etmek” olarak tanımlanan “düzenleme”, kamu hukukunda kural koyma ile eş anlamlıdır. Kural ise; sürekli, soyut, nesnel, genel (kişilik dışı) durumları belirleyen ve gösteren norm olarak tanımlanmaktadır. (ÖZAY İl Han, Günışığında Yönetim, İstanbul, 2017, s. 426).
İdarelerin düzenleme yapma yetkisine sahip olduğu alanlarda, bu alanları düzenleyici işlemler ile objektif bir şekilde düzenlemesi gerekmektedir. İdarelerin, işlem tesis ederken kendilerine Anayasa ve yasalarla çizilen çerçeve içinde takdir yetkilerini kullanmaları ve bu yetkilerini kullanırken kamu hizmetinin gereklerini ve kamu yararını göz önünde bulundurmaları gerektiği açıktır. İdarelerin düzenleme yetkisinin, yasalarla getirilen hükümleri aşacak bir şekilde kullanılamayacağı idare hukukunun en temel ilkelerindendir.
4646 sayılı Kanun ile, doğal gazın kaliteli, sürekli, ucuz, rekabete dayalı esaslar çerçevesinde çevreye zarar vermeyecek şekilde tüketicilerin kullanımına sunulması için, doğal gaz piyasasının serbestleştirilerek mali açıdan güçlü, istikrarlı ve şeffaf bir doğal gaz piyasasının oluşturulması ve bu piyasada bağımsız bir düzenleme ve denetimin sağlanması hedeflenmiştir.
4646 sayılı Kanun’un 11. maddesi uyarınca çıkarılmış olan dava konusu Yönetmelik maddesiyle, Kurula belirlenecek olan sistem kullanım bedelini, tüketim miktarlarını ve/veya müşteri gruplarını dikkate alarak kendi içinde kademelendirme yetkisi verildiği, Kurul tarafından dağıtım bölgelerinin özellikleri dikkate alınarak farklı kademeler belirlenebileceği kurala bağlanmıştır.
Yukarıda aktarılan kurallar ve yapılan değerlendirmeler göz önünde tutulduğunda, iptali istenen kuralın 4646 sayılı Kanuna aykırı olmadığı, Kanunla davalı idareye verilen yetkinin kapsamında kaldığı ve kanuni sınırlar içinde düzenleme yapıldığı sonucuna ulaşılmıştır.
Bu itibarla, 4646 sayılı Kanuna uygun olduğu anlaşılan dava konusu Yönetmelikte ve anılan Yönetmeliğe göre tesis edilen 05/10/2017 tarih ve 7336 sayılı Kurul kararında hukuka aykırılık görülmemiştir.

KARAR SONUCU:

1. DAVANIN REDDİNE,
2. Ayrıntısı aşağıda gösterilen toplam …-TL yargılama giderinin davacı üzerinde bırakılmasına,
3. Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca duruşmalı işler belirlenen 4.950,00-TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalı idareye verilmesine,
4. Posta gideri avansından artan tutarın kararın kesinleşmesinden sonra davacıya iadesine,
5. Bu kararın tebliğ tarihini izleyen 30 (otuz) gün içerisinde Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu’na temyiz yolu açık olmak üzere, 20/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.