Danıştay Kararı 13. Daire 2017/1923 E. 2018/926 K. 09.03.2018 T.

Danıştay 13. Daire Başkanlığı         2017/1923 E.  ,  2018/926 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2017/1923
Karar No:2018/926

Temyiz İsteminde Bulunan (Davalı): …
Vekili: …
Karşı Taraf (Davacı): … Radyo Televizyon A.Ş.
Vekili: …

İstemin Özeti: … İdare Mahkemesi’nin dava konusu işlemin iptali yolundaki … tarih ve E: …, K: … sayılı kararına yönelik olarak yapılan istinaf başvurusunun reddine ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi … İdarî Dava Dairesi’nce verilen … tarih ve E: …, K: … sayılı kararın temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

Savunmanın Özeti: Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

Danıştay Tetkik Hâkimi …’nın Düşüncesi: Davalı idarenin temyiz isteminden feragat etmesi nedeniyle temyiz istemi hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
İlk Derece Mahkemesi’nde görülen davada:
Dava, davacı şirkete ait “…” logosuyla yayın yapan televizyon kanalında 27.04.2015 tarihinde yayımlanan “…” isimli programda 6112 sayılı Radyo ve Televizyonların Kuruluş ve Yayın Hizmetleri Hakkında Kanun’un 8. maddesinin 1. fıkrasının (i) bendinde yer alan “Suçlu olduğu yargı kararı ile kesinleşmedikçe hiç kimse suçlu ilân edilemez veya suçluymuş gibi gösterilemez; yargıya intikal eden konularda yargılama süresince, haber niteliği dışında yargılama sürecini ve tarafsızlığını etkiler nitelikte olamaz.” ilkesinin ihlâl edildiğinden bahisle davacı şirkete uyarı yaptırımı uygulanmasına ilişkin ‘nun 07.10.2015 tarih ve … sayılı kararının iptali istemiyle açılmış, İdare Mahkemesi’nce dava konusu işlemin iptaline karar verilmiş, bu karara yönelik olarak davalı idare tarafından istinaf başvurusu yapılmıştır.
İstinaf Kanun Yolu İncelemesinde:
… Bölge İdare Mahkemesi … İdarî Dava Dairesi’nce; istinaf başvurusuna konu İdare Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu anlaşıldığından ve istinaf başvurusunun kabulünü gerektiren bir neden bulunmadığından, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiş, bu karar davalı idare tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz İsteminin İncelenmesine Gelince:
İdare Mahkemesi’nce verilen karara yönelik istinaf başvurusunun Bölge İdare Mahkemesi … İdarî Dava Dairesi’nin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararıyla reddedilmesinden sonra, kararın davalı idare vekili tarafından temyiz edildiği, ancak davalı idare tarafından verilen ve Danıştay kaydına 27.02.2018 tarihinde giren dilekçe ile ‘nun 14.02.2018 tarih ve … sayılı kararı ile temyiz kanun yolundan vazgeçildiğinin bildirildiği dosyanın incelenmesinden anlaşılmaktadır.
Açıklanan nedenlerle, dosya, temyiz istemi üzerine Dairemize intikal etmiş ise de, davalı idarenin temyiz isteminden vazgeçmiş olması nedeniyle, davalının TEMYİZ İSTEMİ HAKKINDA KARAR VERİLMESİNE YER OLMADIĞINA, temyiz masraflarının istemde bulunan davalı idare üzerinde bırakılmasına, posta giderleri avansından artan tutarın davalı idareye iadesine, Mahkeme tarafından Dairemiz kararının taraflara tebliği ile bir örneğinin … Bölge İdare Mahkemesi … İdarî Dava Dairesi’ne gönderilmek üzere dosyanın … İdare Mahkemesi’ne gönderilmesine, kesin olarak 09.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.