Danıştay 13. Daire Başkanlığı 2016/4342 E. , 2020/3110 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2016/4342
Karar No:2020/3110
TEMYİZ EDEN (DAVACI): … A.Ş.
VEKİLİ: …
KARŞI TARAF (DAVALI): Gediz Elektrik Dağıtım A.Ş.
VEKİLİ: …
İSTEMİN_KONUSU: … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E: …, K: …sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirketin, Gediz Elektrik Dağıtım A.Ş. ile yaptığı elektrik bağlantı ve perakende satış sözleşmesi uyarınca belirlenen tek terimli tarife sınıfı aboneliğinin, çift terimli çok zamanlı sanayi tarifesi olarak değiştirilmesi istemiyle yapmış olduğu başvurusunun reddine ilişkin Gediz Elektrik Dağıtım A.Ş. İzmir İl Müdürlüğü’nün 20/07/2012 tarih ve 16607 sayılı işleminin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesi’nce verilen kararda; Dairemizin … tarih ve E: …, K: … sayılı onama kararına karşı yapılan karar düzeltme başvurusunun 10/12/2014 tarih ve E:2014/3239, K:2014/4117 sayılı Dairemiz kararı ile kabul edilerek görev yönünden verilen bozma kararına uyularak, davacı şirket ile Gediz Elektrik Dağıtım A.Ş. arasında 27/10/2006 tarihinde yapılan elektrik bağlantı ve perakende satış sözleşmesi uyarınca davacı şirketin aboneliğinin tek terimli tarife sınıfı olarak belirlendiği, belirlenen tarife sınıfı aboneliğinin, çift terimli çok zamanlı sanayi tarifesi olarak değiştirilmesi istemiyle 12/07/2012 tarihinde davalı idareye yapılan başvurunun 20/07/2012 tarih ve 16607 sayılı işlem ile reddi üzerine bakılan davanın açıldığı, davacı şirkete ait tesisisin kullanımındaki orta gerilim seviyesinin 36 kv ve altında olduğu, tesisin müstakil fider ile mülkiyeti ve işletmesi kendisine ait hatlarla bağlı olan tek bir tüzel kişi durumundaki sanayi tesisi olduğu anlaşıldığından tesis edilen dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle dava konusu işlem hukuka uygun bulunarak davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı tarafından, uyuşmazlığa konu işlem tarihinde yürürlükte bulunan 29/12/2010 tarihli ve 3002 sayılı Kurul kararı ile onaylanan 21 Dağıtım Şirketi İçin Tarife Uygulamalarına İlişkin Usul ve Esaslar’ın 6. maddesinde darbeli yük çeken sanayi kuruluşlarının çift terimli tarife sınıfına tabi olduğunun açıkça düzenlendiği, bir sanayi kuruluşu olarak çimento sektöründe faaliyet göstermekte olan davacının darbeli yük çeken sanayi tesislerinden olduğu, … Sulh Hukuk Mahkemesi’nin E: … D. İş. sayılı dosyasından mahallinde keşif icrası suretiyle yapılan tespit neticesinde alınan bilirkişi raporunda davacının darbeli yük çeken sanayi tesisi niteliğinde olduğunun sabit olduğu ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Davalı tarafından, 21 Dağıtım Şirketi İçin Tarife Uygulamalarına İlişkin Usul ve Esaslar’ın B.3 maddesine göre TEİAŞ’a ait bir YG/OG transformatörün dağıtım şirketinin kullanımındaki OG baralarına 36 kV ve altındaki gerilim seviyesinden, müstakil fider ile mülkiyeti ve işletmesi kendisine ait hatlarla bağlı olan tek bir tüzel kişi durumundaki aboneler kapsamında bulunan davacı şirketin aboneliğine tek terimli tarifenin uygulanmasında mevzuata aykırılığın bulunmadığı, Usul ve Esasların 6. maddesinin A. bendinin 1. paragrafında “Darbeli yük çeken sanayi tesisleri ile ark ocağı tesisleri çift terimli tarife sınıfına tabidir.” kuralından sonra 2. paragrafında “TEİAŞ’a ait bir YG/OG transformatörün dağıtım şirketinin kullanımındaki OG baralarına 36 kV ve altındaki gerilim seviyesinden, müstakil fider ile mülkiyeti ve işletmesi kendisine ait hatlarla bağlı olan tek bir tüzel kişi durumundaki sanayi tesisleri tek terimli tarife sınıfına tabidir.” kuralına yer verildiği belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmuştur.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NIN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul
ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E: …, K: … sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkeme’ye gönderilmesine,
5. Bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (on beş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 12/11/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.