Danıştay 13. Daire Başkanlığı         2016/3097 E.  ,  2019/3951 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2016/3097
Karar No:2019/3951

TEMYİZ EDEN (DAVACI):
VEKİLİ : …
KARŞI TARAF (DAVALI): …
VEKİLİ : …
İSTEMİN_KONUSU : … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: … ili, … ilçesi, … Mahallesi, … mevkii, …, … ve … sayılı adalarda yer alan taşınmaz üzerindeki parkta büfe yapılmak üzere … m²’lik alanın 2886 sayılı Devlet İhale Kanunu’nun 45. maddesi uyarınca açık artırma usulü ile bir yıl sureyle tahsisine ilişkin … Belediye Encümeni’nin … tarih ve … sayılı kararının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: …. İdare Mahkemesi’nce verilen kararda, Danıştay Onüçüncü Dairesi’nin 28/01/2015 tarih ve E:2012/3983, K:2015/232 sayılı bozma kararına uyularak, imar planında park olarak belirlenen ve aynı zamanda park olarak da kullanılan alanın içinde … m²’lik alanın büfe yeri olarak tahsis edildiğinin anlaşıldığı, halkın günlük kollektif ihtiyaçlarını karşılamaya yönelik kamu hizmetinde kullanılan, kamuya yararlı nitelik taşıyan büfenin ihale edilmesinde hukuka ve mevzuata aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle dava konusu işlem hukuka uygun bulunarak davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, şirketlerince kamuya terk edilen ve imar planında yeşil alan olarak ayrılmış taşınmaz üzerinde hiçbir kamu yararı olmaksızın büfelerin yapıldığı, Planlı Alanlar Tip İmar Yönetmeliği’nde büfe yapılmasına ilişkin olarak kamu hizmetlerinin yürütülmesi için gerekli olması ve TSE standartlarına uygun olması şartlarının getirildiği, kamu hizmetinin görülmesinde gerekli olmamasına rağmen yeşil alanın ticari alana dönüştürüldüğü, alanın optik mağazası olarak kiralanmasının kamu hizmetinin görülmesinden çok ticari olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ … ‘UN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki …. İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkeme’ye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un 20/A maddesinin ikinci fıkrasının (i) bendi uyarınca kesin olarak (karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere), 02/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.