Danıştay Kararı 13. Daire 2016/2630 E. 2017/403 K. 17.02.2017 T.

Danıştay 13. Daire Başkanlığı         2016/2630 E.  ,  2017/403 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2016/2630
Karar No:2017/403

Temyiz İsteminde Bulunan (Davacı): …
Vekili : …
Karşı Taraf (Davalı) : …
Vekilleri : …
İstemin Özeti : … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının; kira sözleşmesi sona erdirilmeden ve tahliye işlemi yapılmadan davalı idare tarafından ihale kararı alındığı, kira sözleşmesinin 2. maddesinin yok hükmünde sayılmasının gerekçesinin belirtilmediği ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Savunma verilmemiştir.
Danıştay Tetkik Hâkimi … ‘nın Düşüncesi : Temyiz isteminin reddi ile Mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
Dava; davacı tarafından, mülkiyeti davalı belediyeye ait … İli, … Mahallesi, … Yurdu bitişiğindeki … nolu işyerinin, 2886 sayılı Devlet İhale Kanunu’nun 45. maddesi uyarınca açık artırma usulü ile 3 yıllığına kiraya verilmesine ilişkin 23.07.2015 tarihinde yapılacak olan ihalenin iptali istemiyle açılmış; İdare Mahkemesi’nce; 2886 sayılı Devlet İhale Kanunu’nun 1. maddesinde, idarelerin taşınır ve taşınmaz mallarını kiraya verme sürelerinin on yıldan çok olamayacağının düzenlendiği, bu Kanuna dayanılarak çıkarılan Hazine Taşınmazlarının İdaresi Hakkında Yönetmeliğin 64. maddesinde de, kiralamaya genel süre sınırı konulduğu, bu sürenin on yıldan çok olamayacağı, taşınmazlardan yararlanmak isteyenler arasında haksız rekabeti önlemek amacıyla kira süresi sonunda taşınmaz malın yeniden kiraya verilebilmesinin ancak yeniden ihale yapılması hâlinde mümkün bulunduğu, kira sözleşmesinin süresi sona erdiğinde taşınmazı kullananların kiracı konumunda olmayıp fuzuli şagil durumunda bulunacağı, çünkü ortada hâlihazırda ihale ile kiracı durumunda olduklarını ortaya koyan bir sözleşmenin kalmayacağı, her ne kadar davacı tarafından davalı idare ile aralarında yapmış oldukları kira sözleşmesinin 2. maddesine dayanılarak yeniden ihale yapılamayacağı iddia edilmekte ise de; 2886 sayılı Kanun kapsamındaki idarelerin taşınır ve taşınmaz mallarını kiraya verme sürelerinin belirlendiği ve kira süresinin sona ermesi üzerine taşınmaz malın yeniden kiraya verilebilmesinin yeniden bir ihale yapılması hâlinde mümkün olduğu, bu nedenle dava konusu taşınmazın yeniden kiraya verilmesine yönelik yapılacak olan ihalenin hukuka uygun olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, bu karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki temyize konu … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinin 1. fıkrasında sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından, temyiz istemi yerinde görülmeyerek anılan Mahkeme kararının ONANMASINA; dosyanın anılan Mahkeme’ye gönderilmesine, temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına, posta giderleri avansından artan tutarın davacıya iadesine, 2577 sayılı Kanun’un 20/A maddesinin ikinci fıkrasının (i) bendi uyarınca kesin olarak (karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere), 17.02.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.