Danıştay 13. Daire Başkanlığı         2015/958 E.  ,  2019/689 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2015/958
Karar No:2019/689

TEMYİZ EDEN (DAVACI): … Enerji Teknolojileri Sanayi ve Ticaret Ltd. Şti.
VEKİLİ: Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI): Orman Genel Müdürlüğü
VEKİLİ: Av. …
İSTEMİN KONUSU: … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: davacı şirket tarafından yatırılan ağaçlandırma bedeli ve arazi tahsis bedellerine 5346 sayılı Yenilenebilir Enerji Kaynaklarının Elektrik Enerjisi Üretimi Amaçlı Kullanımına İlişkin Kanun’un 8. maddesi uyarınca yapılması gereken indirim ve muafiyetlerin uygulanması suretiyle gerekli iadenin yapılması istemli başvurunun zımnen reddine ilişkin davalı idare işleminin iptali ve fazladan ödenen tutarın ödeme tarihi itibariyle reeskont faiziyle birlikte iadesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesi’nce verilen kararda; 5346 sayılı Yenilenebilir Enerji Kaynaklarının Elektrik Enerjisi Üretimi Amaçlı Kullanımına İlişkin Kanun’un 8. maddesinde, kapsama giren üretim tesisleri bakımından izin, kira, irtifak hakkı ve kullanma izni bedellerine yüzde seksenbeş indirim uygulanacağı, orman köylüleri kalkındırma geliri, ağaçlandırma ve erozyon kontrolü geliri alınmayacağının kurala bağlandığı, somut olayda, davacı şirketten alınan “arazi tahsis bedeli”ne %85 oranında indirim uygulandığı, “ağaçlandırma bedeli” bakımından ise indirim uygulanmaksızın bedel alındığı ve bu bedele ilişkin olarak Kanun’da herhangi bir indirim veya muafiyet öngörülmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı tarafından mevzuat gereği “ağaçlandırma bedelinin” de %85 indirimli ödenmesi gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Davalı idare tarafından, mevzuatta “ağaçlandırma bedeline” indirim uygulanacağına yönelik bir ibarenin bulunmadığı belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmuştur.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NİN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkeme’ye gönderilmesine,
5. Bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (on beş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 07/03/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.