Danıştay Kararı 13. Daire 2015/6517 E. 2019/604 K. 27.02.2019 T.

Danıştay 13. Daire Başkanlığı         2015/6517 E.  ,  2019/604 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2015/6517
Karar No:2019/604

TEMYİZ EDEN (DAVACI): …
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI): … Belediye Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : …. İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Mülkiyeti… Belediyesi’ne ait … … Mahallesi, …Sokak, No:… adresinde bulunan parkta kiracı olan davacı tarafından, park alanındaki işletmeye konu yapılmış olan yerlerin ihalelerinin iptaline ilişkin … Belediye Encümeni’nin 11/02/2015 tarih ve 159 sayılı kararının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: …. İdare Mahkemesi’nce; … … Parkı’nın 2886 sayılı Devlet İhale Kanunu’nun 45. maddesine göre ihaleye verilebilmesi için … Belediye Encümeni tarafından 07/08/2013 tarih ve 637 sayılı kararın alındığı, 28/08/2013 tarihinde ihalenin yapıldığı, aylık 1.100,00 TL bedelle ihalenin davacı uhdesinde kaldığı, Belediye Encümeni’nin 28/08/2013 tarih ve 686 sayılı kararı ile söz konusu parkın sözleşme ve şartnamede geçen hükümler ve 2886 sayılı Kanun’un 45. maddesi uyarınca üç yıllık olarak kiraya verilmesine karar verildiği, ancak dava konusu Belediye Encümen kararıyla “dava konusu parkta daha önce 06/01/2010 tarih ve 9 sayılı karar ile … Parkı ve Sahil Düzenlemesi yapılmasına karar verildiği, depo, WC ve idari işler binası için yapı ruhsatı düzenlendiği, ancak, …. İdare Mahkemesi’nin E:…, K:… sayılı kararı ile depo ve idari bina yönünden işlemin iptaline, WC yönünden hukuka aykırılık bulunmadığına karar verildiği, imar planında park olarak ayrılan alanda 21/06/2013 tarih ve 227 nolu yapı ruhsatı ve 09/07/2013 tarih ve 500 sayılı yapı kullanma izin belgesi ile toplam 107 m2 büfe, çay ocağı ve WC için ruhsat düzenlendiği, ancak alınan Mahkeme kararına uygun olarak dosya üzerinde yapılan tetkiklerde mevzuatın çay ocağına izin vermediğinin anlaşılması üzerine yapı kullanma izninin iptal edildiği, park alanında ise halkın ihtiyaçlarının karşılanması için Planlı İmar Yönetmeliği’nin 14. maddesine uygun olarak proje değişikliğinin hazırlanmasına, park alanındaki işletmeye konu yapılmış ihalelerin iptaline” karar verildiği, her ne kadar davalı idare tarafından ihale ile davacıya sözkonusu parkın işletmesinin verildiği anlaşılmakta ise de; yapılan ihalede kiralama işleminin parkın tamamına ilişkin olması, parkın kentte yaşayanların yeşil bitki örtüsü ile dinlenme ihtiyaçlarının karşılandığı alanlar olduğu, mevzuatta belirtilenler dışında yapılaşmaya izin verilmemesi ve idarenin hukuka aykırı işlemlerini her zaman geri alabileceği dikkate alındığında, dava konusu edilen idari işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle dava konusu işlem hukuka uygun bulunarak davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, parkta çay bahçesi işletmesi ihalesinin üç yıl için uhdelerinde kaldığı, ihale şartnamesinin bütün gereklerinin yerine getirildiği, kiranın süresinde ödendiği, belediye başkanının değişmesiyle parkın 15 gün içinde boşaltılmasının istendiği, Mahkeme tarafından keşif yapılıp mahallinde tespit yapılmadığı, parkta çay bahçesi olmasının mevzuata aykırı olmadığı, söz konusu parkta bir düzenleme yapılacak ise ruhsat iptali olmadan hazırlanacak proje doğrultusunda yapılabileceği, Belediye Encümeni’nin ihalenin iptaline ilişkin kararının haksız ve yersiz olduğu ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, davaya konu taşınmazın yapılan ihale sonucu en yüksek fiyat veren davacıya üç yıllık süreyle kiraya verildiği, Belediye Encümeni’nin 06/01/2010 tarih ve 9 sayılı kararı ile … … Mahallesi … Parkı ve Sahil düzenlemesinin yapılmasına karar verildiği, ancak dava dışı G.V. isimli şahıs tarafından söz konusu işlemin …. İdare Mahkemesinde dava konusu yapıldığı, Mahkemenin; WC yönünden hukuka aykırılık bulunmadığı, depo ve idari bina yönünden işlemin iptaline karar verdiği, söz konusu kararın Danıştay Altıncı Dairesi’nin E:2011/493, K:2014/1812 sayılı kararı ile onandığı ve kesinleştiği, bunun üzerine Mahkeme kararlarının irdelenerek söz konusu idari işlemin tesisi yoluna gidildiği belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki …. İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Posta giderleri avansından artan tutarın davacıya iadesine,
5. Dosyanın anılan Mahkeme’ye gönderilmesine,
6. 2577 sayılı Kanun’un 20/A maddesinin ikinci fıkrasının (i) bendi uyarınca kesin olarak (karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere), 27/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.