Danıştay 13. Daire Başkanlığı         2015/526 E.  ,  2017/3649 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No: 2015/526
Karar No: 2017/3649

Temyiz İsteminde Bulunanlar: 1- (Davalı) …
Vekili: Av. …
2- (Davacı) : …

İstemin Özeti: … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının; davalı idare tarafından, lehlerine vekâlet ücretine hükmedilmemesinin hukuka aykırı olduğu; davacı tarafından, teklif geçerlilik süresinin 19.03.2014 tarihinde sona erdiği, bu tarihten sonra teklif mektubundaki taahhütlerden sorumlu tutulmasının mümkün olmadığı, ihale komisyonunun görev süresinin sona erdiği tarihten sonra ihaleyi iptal yetkisinin bulunmadığı ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Davalının_Savunmasının_Özeti: Davacının temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

Davacının Savunmasının Özeti: Savunma verilmemiştir.

Danıştay Tetkik Hâkimi …’in Düşüncesi: Mahkeme kararının vekâlet ücreti yönünden bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
Dava, … Emlak … Bölge Başkanlığı tarafından 19.11.2013 tarihinde açık ihale usulü ile yapılan …Yemekhane İnşaatı ihalesinin iptaline ilişkin 04.04.2014 onay tarihli ve 10 sayılı işlemin iptali istemiyle açılmış; İdare Mahkemesi’nce; davacıya ait firmanın ekonomik açıdan en avantajlı birinci teklifi veren firma olarak belirlendiği, kesinleşen ihale kararının davacıya bildirilerek sözleşme imzalamaya davet edildiği, davacı tarafından tebligatın kendisine yapılmadığı gerekçesiyle idareye yapılan başvuru üzerine davalı idarece kesinleşen ihale kararının davacıya tekrar gönderilerek sözleşme imzalamaya davet edildiği, birinci teklif olarak belirlenen davacıya ait firmanın teklif geçerlilik süresini uzatmadığı hususlarının açıklığı karşısında, davacının kanuni süresi içerisinde sözleşme imzalamaması nedeniyle ihalenin iptal edilmesi yönünde tesis edilen dava konusu kararda hukuka aykırılık görülmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, bu karar davacı tarafından esastan, davalı idare tarafından ise vekâlet ücreti yönünden temyiz edilmiştir.
Temyize konu kararın esasına ilişkin kısmında hukuka aykırılık bulunmamaktadır.
Mahkeme kararının, davalı idare lehine vekâlet ücretine hükmedilmemesine ilişkin kısmına gelince;
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 24. maddesinin (f) bendinde, “yargılama giderleri ile hangi tarafa yükletildiği”nin kararda gösterileceği, 1136 sayılı Avukatlık Kanunu’nun 168. maddesinde, hukuki yardımın tamamlandığı veya dava sonunda hüküm verildiği tarihte yürürlükte olan tarife esas alınarak avukatlık ücretine hükmedileceği; 2577 sayılı Kanun’un 31. maddesinin atıf yaptığı 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 326. maddesinde, Kanun’da yazılı hâller dışında, yargılama giderlerinin, aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verileceği, davada iki taraftan her biri kısmen haklı çıkarsa, mahkemenin, yargılama giderlerini tarafların haklılık oranına göre paylaştıracağı, aleyhine hüküm verilenler birden fazla ise mahkemenin yargılama giderlerini, bunlar arasında paylaştırabileceği gibi, müteselsilen sorumlu tutulmalarına da karar verilebileceği belirtilmiş; aynı Kanun’un 323. maddesinin (ğ) bendinde ise, vekille takip edilen davalarda kanun gereğince takdir olunacak avukatlık ücretinin de yargılama giderlerinin kapsamı içerisinde olduğu kurala bağlanmıştır.
Dosyanın incelenmesinden, davalı ‘nın vekil tayin ettiği avukat aracılığıyla davayı takip ettiği ve usulüne uygun olarak avukat tarafından süresinde kurum adına savunmanın verildiği anlaşılmakta olup, davanın reddine karar verilmesi üzerine vekâlet ücretine hak kazanan davalı idare lehine, kararın verildiği tarihte yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca vekâlet ücretine hükmedilmesi gerekirken, davalı idare lehine vekâlet ücretine hükmedilmemesine ilişkin temyize konu Mahkeme kararında usul hükümlerine uygunluk bulunmamaktadır.
Açıklanan nedenlerle; davacının temyiz isteminin reddi ile temyize konu … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının davanın reddine ilişkin kısmının ONANMASINA, davalı idarenin vekâlet ücretine hükmedilmemesine yönelik temyiz isteminin kabulü ile 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesi uyarınca anılan Mahkeme kararının VEKÂLET ÜCRETİ YÖNÜNDEN BOZULMASINA, DAVALI LEHİNE …-TL VEKÂLET ÜCRETİNE HÜKMEDİLMESİNE, dosyanın anılan Mahkeme’ye gönderilmesine; 2577 sayılı Kanun’un 20/A maddesinin ikinci fıkrasının (i) bendi uyarınca kesin olarak (karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere), 07.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.