Danıştay 13. Daire Başkanlığı 2015/4935 E. , 2020/3879 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2015/4935
Karar No:2020/3879
TEMYİZ EDEN : 1- (DAVALI) … A.Ş. (… ) Genel Müdürlüğü
VEKİLİ: Av. …
2- (DAVACI) … Elektrik Dağıtım A.Ş.
VEKİLLERİ : Av. … , Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI): … Kurumu
VEKİLİ: Av. …
İSTEMİN KONUSU: … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının davacı tarafından esastan, davalılardan TEİAŞ tarafından ise vekâlet ücreti yönünden incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davalı TEİAŞ Genel Müdürlüğü tarafından düzenlenen Temmuz 2012 dönemine ilişkin … tarih ve … sayılı sistem kullanım ceza faturasının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesi’nce verilen kararda; davalı idare ile davacı arasında imzalanmış olan sistem kullanım anlaşmalarının 9. maddesinde belirtilen cezaî şartın ihlâlinin sabit olduğu, söz konusu ihlâle karşı tesis edilen dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENLERİN İDDİALARI: Davalı TEİAŞ tarafından, Mahkemece davanın reddine karar verilmesine rağmen lehlerine vekâlet ücretine hükmedilmediği; davacı tarafından, sistem kullanım anlaşmasının hukukî niteliğinin doğru değerlendirilmediği, sistem kullanım ceza faturasının yasal dayanağının bulunmadığı, davalı idarenin idarî para cezası verme yetkisine sahip olmadığı, idarî para cezası şeklinde uygulanan yaptırımın cezaî şart olarak nitelendirilemeyeceği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Davalı TEİAŞ tarafından, davacı ile sistem kullanım anlaşması imzalandığı, sistem kullanım anlaşmalarında bulunan cezaî şart maddesinin davacı tarafından ihlâl edildiği, söz konusu ihlâl sonucunda tesis edilen dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı; davacı tarafından, ceza faturası tarihi itibarıyla sistem kullanım anlaşmasında uyarı müessesesinin bulunduğu, herhangi bir ihtarda bulunulmaksızın dava konusu işlemin tesis edilemeyeceği belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmaktadır.
Davalı idare EPDK tarafından savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ: İdare Mahkemesi kararının düzeltilerek onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 17. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca davacının duruşma istemi yerinde görülmeyerek gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
İLGİLİ MEVZUAT:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 24. maddesinin (f) bendinde, kararlarda yargılama giderleri ve hangi tarafa yükletildiğinin belirtileceği; 31. maddesinde, yargılama giderleri hususunda Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu hükümlerinin uygulanacağı kurala bağlanmış; anılan madde ile atıfta bulunulan Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun “Yargılama giderlerinin kapsamı” başlıklı 323. maddesinin (ğ) bendinde, “vekille takip edilen davalarda kanun gereğince takdir olunacak vekâlet ücreti” yargılama giderleri arasında sayılmış; 326. maddesinin (1) numaralı fıkrasında, yargılama giderlerinin aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verileceği; 330. maddesinde, vekil ile takip edilen davalarda mahkemece kanuna göre takdir olunacak vekâlet ücretinin taraf lehine hükmedileceği; 332. maddesinde ise, yargılama giderlerine mahkemece re’sen hükmedileceği belirtilmiştir.
2577 sayılı Kanun’un 49. maddesinin birinci fıkrasında, “Temyiz incelemesi sonunda Danıştay; a) Kararı hukuka uygun bulursa onar. Kararın sonucu hukuka uygun olmakla birlikte gösterilen gerekçeyi doğru bulmaz veya eksik bulursa, kararı, gerekçesini değiştirerek onar. b) Kararda yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan maddi hatalar ile düzeltilmesi mümkün eksiklik veya yanlışlıklar varsa kararı düzelterek onar.” kuralı yer almıştır.
Temyize konu Mahkeme kararının verildiği tarihte yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’ne göre, 2015 yılı içinde İdare Mahkemeleri nezdinde duruşmalı olarak takip edilen davalar için hükmolunacak vekâlet ücreti 1.500,00-TL olarak belirlenmiştir.
HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
1. Mahkeme kararının, davanın reddine ilişkin kısmında hukuka aykırılık bulunmadığından, davacının temyiz istemi yerinde görülmemiştir.
2. Davalı TEİAŞ’ın vekâlet ücreti yönünden temyiz istemine gelince;
2577 sayılı Kanun’un 49. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca, Danıştay’ın, temyize konu kararda yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan maddi hatalar ile düzeltilmesi mümkün eksiklik veya yanlışlıklar varsa kararı düzelterek onayabileceği kuşkusuzdur.
İdari Yargılama Usulü Kanunu ve Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun yargılama giderlerine ilişkin hükümlerine göre, vekille takip edilen davalarda kanun gereğince takdir olunacak vekâlet ücreti yargılama giderlerinden olup, vekâlet ücretinin tutarı ve hangi tarafa yükletildiğinin kararda gösterilmesi gerekmektedir. Takdir olunacak vekâlet ücretinin tutarı ise, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi esas alınmak suretiyle tespit edilmelidir.
Dosyanın incelenmesinden, davalı TEİAŞ’ın vekil aracılığıyla temsil edildiği, süresi içinde savunma dilekçesinin verildiği, davalılardan EPDK vekilinin duruşmaya katıldığı, İdare Mahkemesi’nce davanın reddi suretiyle davalı idareler lehine karar verildiği hâlde davalılardan TEİAŞ’a verilecek vekâlet ücretine ilişkin herhangi bir hüküm kurulmadığı anlaşılmaktadır.
Davada vekil tarafından temsil edilen davalı idare TEİAŞ tarafından süresi içinde savunma verildiğinden, davalı TEİAŞ lehine vekâlet ücretine hükmedilmesi gerektiği hâlde, vekâlet ücretine hükmedilmemesinde usûl kurallarına uygunluk bulunmamaktadır.
Ancak, bu eksikliğin giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 2577 sayılı Kanun’un 49. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca temyize konu İdare Mahkemesi kararının verildiği tarihte yürürlükte bulunan Avukatlık Asgarî Ücret Tarifesi’nde belirtilen 1.500,00-TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalı idarelere verilmesi suretiyle kararın düzeltilerek onanması gerekmektedir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının hüküm fıkrasında yer alan “…-TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalı EPDK’ya verilmesine” ibaresinin “…-TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalılara verilmesine” şeklinde DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3. Davacının temyiz giderlerinin üzerinde bırakılmasına, davalı TEİAŞ’ın temyiz başvurma harcı ile temyiz karar harcının istemi hâlinde iadesine,
4. Dosyanın anılan Mahkeme’ye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un Geçici 8. maddesi uyarınca, bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (on beş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 24/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.