Danıştay 13. Daire Başkanlığı 2015/3602 E. , 2020/188 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2015/3602
Karar No:2020/188
TEMYİZ EDEN (DAVALI): …
VEKİLİ: …
DİĞER DAVALI: … Orman İşletme Müdürlüğü
KARŞI TARAF (DAVACI): …
VEKİLİ: …
İSTEMİN_KONUSU: … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: … ili, … ilçesi, … mahallesi, … mevkiinde bulunan … C Tipi Mesire yerindeki büfe, kır lokantası ve kır kahvesi işletmesinin kiralanmasına ilişkin 12/08/2014 tarihinde yapılan ihalenin işleminin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesi’nce verilen kararda; ihale üzerinde kalan isteklinin yükümlülüklerini yerine getirmemesi üzerine ihalenin iptal edildiği ve 12/08/2014 tarihinde yeni ihalenin yapıldığı, bu ihaleyi kazanan yüklenicinin de yükümlülüğünü yerine getirmemesi üzerine ihalenin iptal edildiği ve 29/09/2014 tarihinde yeni bir ihalenin yapıldığı;
Bu durumda dava konusu 12/08/2014 tarihli ihale işlemi iptal edilerek yeniden ihale yapıldığından, ortada davaya konu olabilecek idari bir işlem bulunmadığından davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığı sonucuna ulaşılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle, konusu kalmayan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına, davanın açılmasına sebebiyet verilmesi nedeniyle yargılama giderleri ile vekâlet ücretinin davalı idareden alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davalı idare tarafından, davanın açılmasına sebebiyet verilmediği ve ihalenin iptal edilmesinde kusurlu olmadığı ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Davacı tarafından, savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’İN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının düzeltilerek onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE :
İLGİLİ MEVZUAT:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 24. maddesinin (f) bendinde, kararlarda yargılama giderleri ve hangi tarafa yükletildiğinin belirtileceği; 31. maddesinde, yargılama giderleri hususunda Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu hükümlerinin uygulanacağı kurala bağlanmış; anılan madde ile atıfta bulunulan Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun “Yargılama giderlerinin kapsamı” başlıklı 323. maddesinin (ğ) bendinde, “vekille takip edilen davalarda kanun gereğince takdir olunacak vekâlet ücreti” yargılama giderleri arasında sayılmış; 326. maddesinin (1) numaralı fıkrasında, yargılama giderlerinin aleyhine hüküm verilen taraftan alınmasına karar verileceği; 330. maddesinde, vekil ile takip edilen davalarda mahkemece kanuna göre takdir olunacak vekâlet ücretinin taraf lehine hükmedileceği; 332. maddesinde ise, yargılama giderlerine mahkemece re’sen hükmedileceği belirtilmiştir.
2577 sayılı Kanun’un 49. maddesinin birinci fıkrasında, “Temyiz incelemesi sonunda Danıştay; a) Kararı hukuka uygun bulursa onar. Kararın sonucu hukuka uygun olmakla birlikte gösterilen gerekçeyi doğru bulmaz veya eksik bulursa, kararı, gerekçesini değiştirerek onar. b) Kararda yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan maddi hatalar ile düzeltilmesi mümkün eksiklik veya yanlışlıklar varsa kararı düzelterek onar.” kuralı yer almıştır.
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
2577 sayılı Kanun’un 49. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca, Danıştay’ın, temyize konu kararda yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan maddi hatalar ile düzeltilmesi mümkün eksiklik veya yanlışlıklar varsa kararı düzelterek onayabileceği açıktır.
Davanın konusuz kaldığı gerekçesiyle davanın esası hakkında bir karar verilmesine gerek bulunmayan hâllerde, Mahkemece, davanın açıldığı tarihteki tarafların haklılık durumuna göre yargılama giderlerine hükmedilmesi zorunludur.
Dava konusu ihalenin, isteklinin yükümlülüklerini yerine getirmediği belirtilerek idare tarafından iptal edildiği; mahkeme tarafından konusu kalmayan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verildiği hâlde, yargılama giderlerinin ve vekâlet ücretinin davalı idareden alınarak davacıya verilmesine hükmedildiği görülmektedir. Bu duruma göre, davanın açıldığı tarih itibarıyla haklılık durumu belirlenemeyeceğinden, yargılama giderlerinin taraflar üzerinde bırakılması ve vekâlet ücretine hükmedilmemesi gerektiği açıktır.
Ancak, bu durum yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 2577 sayılı Kanun’un 49. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca, temyize konu İdare Mahkemesi kararının “aşağıda dökümü yapılan …-TL yargılama gideri ile … TL vekâlet ücretinin davalı idareden alınarak davacıya verilmesine” ilişkin kısmının, “yargılama giderlerinin taraflar üzerinde bırakılması ve vekâlet ücretine hükmedilmemesi” şeklinde düzeltilerek onanması gerekmektedir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E: …, K: …sayılı kararının hüküm fıkrasında yer alan, “aşağıda dökümü yapılan …-TL yargılama gideri ile … TL vekâlet ücretinin davalı idareden alınarak davacıya verilmesine” ibaresinin, “yargılama giderlerinin taraflar üzerinde bırakılmasına ve vekâlet ücretine hükmedilmemesine” şeklinde DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2. Temyiz başvurma harcı ile temyiz karar harcının istemi hâlinde davalı Orman Genel Müdürlüğü’ne iadesine,
3. Posta giderleri avansından artan tutarın taraflara iadesine,
4. Dosyanın anılan Mahkeme’ye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un 20/A maddesinin ikinci fıkrasının (i) bendi uyarınca kesin olarak (karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere), 16/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.