Danıştay Kararı 13. Daire 2014/901 E. 2020/3712 K. 16.12.2020 T.

Danıştay 13. Daire Başkanlığı         2014/901 E.  ,  2020/3712 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2014/901
Karar No:2020/3712

TTEMYİZ EDEN (DAVACI) : … Akaryakıt Nakliyat ve Ticaret Ltd. Şti.
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVALI) : … Kurumu
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirketin lehine tesis edilen intifa hakkını terkin etmeyerek 4054 sayılı Rekabetin Korunması Hakkında Kanun ve 2002/2 sayılı Dikey Anlaşmalara İlişkin Grup Muafiyeti Tebliği’ni ihlâl ettiği iddiasıyla yapılan başvuru üzerine alınan, dikey anlaşmanın beş yıl süreyle 2002/2 sayılı Tebliğ ile tanınan muafiyetten yararlanma ve uygulanma olanağı bulunduğuna; söz konusu anlaşmaya 4054 sayılı Kanun’un 5. maddesi kapsamında bireysel muafiyet tanınamayacağına ilişkin … tarih ve … sayılı Rekabet Kurulu (Kurul) kararının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesi’nce verilen kararda; akaryakıt istasyonunun ilk olarak 26/02/2007 tarihinden itibaren beş yıl süreli bayilik sözleşmesine istinaden … (… Petrol) tarafından işletildiği ve malik … tarafından davacı şirket lehine on yıl süreli intifa hakkı tesis edildiği, 25/05/2009 tarihinde istasyonun … Akaryakıt’a devri ile birlikte yeni bir bayilik sözleşmesi akdedildiği, 25/05/2012 tarihinde bu sözleşmenin beş yıl süreyle yenilendiği, kira sözleşmelerinin 2006 yılında malik ile …, 2009 yılında ise malik ile …Akaryakıt arasında akdedildiği, sözleşmelere istinaden kira bedellerinin malik tarafından tahsil edildiği, dikey ilişkiye konu bayilik anlaşmasıyla ilgili olarak malik … tarafından davacı şirket lehine intifa hakkı tesisine ilişkin 13/03/2007 tarihli resmi senedin imzalanmasından önce, … (malik) ile … (bayi) arasında 12/12/2006 tarihinden itibaren geçerli olmak üzere bir kira sözleşmesinin düzenlendiği, bu nedenle taraflar arasındaki dikey ilişkinin 2002/2 sayılı Tebliğ’in 5. maddesinin (a) bendinde düzenlenen istisna kapsamına olmadığı anlaşıldığından, dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle dava konusu işlem hukuka uygun bulunarak davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, malik ile eski bayi arasındaki hukuki ilişkinin ne zaman kurulduğunun ve imzalanan kira sözleşmesinin tarihinin kendisince bilinmediği, kira sözleşmesinin aslının dosyaya ibraz edilmediği, idarece belge aslı olmadan karar verildiği, intifa hakkının tapu kayıtları ile ortada olduğu, taşınmaz malikinin kötü niyetli hareket ettiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, temyiz dilekçesindeki iddiaların soyut olduğu, dava konusu işlemin objektif bilgi ve belgelere dayanılarak tesis edildiği belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’IN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkeme’ye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un Geçici 8. maddesi uyarınca, bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (on beş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 16/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.