Danıştay 13. Daire Başkanlığı 2014/5319 E. , 2020/449 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2014/5319
Karar No:2020/449
TEMYİZ EDEN (DAVACI): … İletişim Hizmetleri A.Ş.
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI): Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu
VEKİLLERİ : Av. …,
Av. …
İSTEMİN KONUSU : …. İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirket tarafından, 523.909 abonelik için asgari fatura tutarı ve son ödeme tarihini ihtiva eden fatura bilgilerinin gönderilmediğinden bahisle 436.093,77-TL idari para cezası verilmesine ilişkin Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurulu’nun 10/07/2013 tarih ve … sayılı kararının 1. maddesi ile bu kararın bildirilmesine dair 02/08/2013 tarih ve 52484/24087 sayılı işlemin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: …. İdare Mahkemesi’nce verilen kararda; 2 Ağustos 2012 tarihi itibariyle otomatik ödeme talimatı ve e-fatura aboneliği bulunup, fatura bilgilendirme SMS’i gönderimine son verilen ve elektronik posta bilgisi bulunmayan toplam 523.909 abonelik için asgari fatura tutarı ve son ödeme tarihini ihtiva eden fatura bilgilerinin gönderilmediği, bu durumun davacı şirket yetkililerinin verdiği ifadelerle de sabit olduğu, Elektronik Haberleşme Sektöründe Tüketici Hakları Yönetmeliği’nin fatura düzenleme ve gönderme yükümlülüğüne ilişkin 20. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca, asgari fatura tutarı ve son ödeme tarihini ihtiva eden fatura bilgilerinin elektronik ortamda ödeme tarihine en az beş gün kala abonelere gönderilmesinin zorunlu olmasına ve 2 Ağustos 2012 tarihinden önce fatura bilgilendirme SMS’i gönderilmesine karşın, bu tarihten itibaren 523.909 aboneye e-fatura gönderilmediği gibi, SMS veya elektronik posta yoluyla da fatura bilgileri gönderilmeyerek fatura bilgilerinden haberdar olmalarının engellendiği, aktarılan düzenlemenin amacının tüketicinin bilgilendirilmesi olduğu göz önünde bulundurulduğunda, abonelerin fatura bilgilerinin online işlem merkezi üzerinden erişilebilir hâlde tutulması ya da çağrı merkezi ve SMS yöntemleri ile sorgulanabiliyor olmasının fatura bilgilerini gönderme yükümlülüğünü ortadan kaldırmayacağı, mevzuata aykırı davrandığı sabit olan davacı şirketin, Telekomünikasyon Kurumu Tarafından İşletmecilere Uygulanacak İdari Para Cezaları ile Diğer Müeyyide ve Tedbirler Hakkında Yönetmeliğin 11. ve 32. maddesi uyarınca 2011 yılı net satışlarının (2.907.291.824,16-TL) %0,015 (yüzbinde onbeş)’i oranında idari para cezası verilmesine ilişkin dava konusu işlemde hukuka aykırılık olmadığı sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle dava konusu işlem hukuka uygun bulunarak davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı şirket tarafından, son 6 aydır e-fatura abonesi olan ve son 3 ay faturasını düzenli olarak otomatik ödeme talimatı ile ödeyen abonelere fatura bilgilendirme SMS’i gönderilmemeye başlandığı, idari para cezasına dayanak alınan hükümde açıkça bir bilgilendirme SMS’i gönderilmesi zorunluluğunun bulunmadığı, davalı idarenin yorumunun hatalı olduğu, Maliye Bakanlığı ile yapılan protokol uyarınca, alıcılara e-postanın yanında muhtelif elektronik ortamlardan da e-fatura gönderilmesinin mümkün olduğu, SMS gönderilmediği tespit edilen 523.909 abonenin tamamı için faturalarının online işlem merkezinde erişimlerine açık tutulduğu, abonelerin 9333’e SMS atarak, online işlemler üzerinden veya çağrı merkezini arayarak fatura kesim tarihi ve tutarını öğrenebildiği, verilen idari para cezasının suçta ve cezada kanunilik ilkesine aykırı olduğu, davalı idare tarafından yönetmeliğin iki farklı maddesinin keyfi bir şekilde birlikte yorumlandığı, dava konusu işlem ile korunan bir kamu yararı olmadığı, tüketicilerin mağdur olmadığı ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, davacının Maliye Bakanlığı ile imzaladığı protokolün elektronik haberleşme mevzuatına ilişkin yükümlülüklerini ortadan kaldırmadığı, davalı idare tarafından “gönderme” ile “erişim” kavramlarının aynı kapsamda değerlendirilmediği, yönetmelik uyarınca fatura bilgilerinin gönderilmesinin gerektiği, bu bilgilere erişim sağlanmasının yeterli olamayacağı, bu şekilde abonenin fatura bilgisini görüntülemek için işletmecinin internet sayfasına girme ve şifre oluşturma gibi ek birtakım işlemler yapmasına gerek olmadan fatura bilgilerini öğrenmesinin amaçlandığı, 2012 yılı Ağustos ayına kadar SMS ile fatura bilgileri gönderilmekte iken bundan vazgeçilmesindeki niyetin anlaşılamadığı, ihlâlin tüketiciler açısından maddi bir sonuç doğurup doğurmamasından bağımsız olarak işletmecilerin mevzuat hükümlerine uygun davranmasının gerektiği, mağduriyet yaşayan her tüketicinin şikayet başvurusunda bulunmayabileceği, verilen idari para cezası miktarının ilgili yönetmelik hükümleri dikkate alınarak belirlendiği belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmuştur.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’UN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 17. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca davacının duruşma istemi yerinde görülmeyerek işin gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki …. İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkeme’ye gönderilmesine,
5. Bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (on beş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 13/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.