Danıştay 13. Daire Başkanlığı         2014/2116 E.  ,  2019/3211 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2014/2116
Karar No:2019/3211

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : …
KARŞI TARAF (DAVALI) : …
VEKİLİ : …
İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: … İlçesi, … Mahallesi … ada, … parsel sayılı mülkiyeti Hazineye ait taşınmazın üzerinde bulunan, 520,00 m² yüzölçümlü 36 x 12,5 ebadında davacı şirket tarafından satış ofisi ve teşhir salonu olarak kullanılan yapının 11 ay süreyle kendilerine kiralanması istemiyle yapmış oldukları başvurunun reddine ilişkin 24/12/2012 tarih ve 73713 sayılı işlemin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesi’nce; davacı şirket tarafından söz konusu taşınmazın işgal edilmek suretiyle idarenin kiralama hususundaki iradesini kısıtlayıcı eylemlerde bulunulduğu, bu durumun kiralamaya ilişkin mevzuat hükümlerinin amacıyla bağdaşmayacağı, … İlçesi, … Mahallesi … ada, … parsel sayılı mülkiyeti Hazineye ait taşınmazın üzerinde bulunan 520,00 m² yüzölçümlü 36×12,5 ebadında davacı şirket tarafından satış ofisi ve teşhir salonu olarak kullanılan yapının 11 ay süreyle taraflarına kiralanması istemiyle yapmış oldukları başvurusunun reddine ilişkin 24/12/2012 tarih ve 73713 sayılı işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle dava konusu işlem hukuka uygun bulunarak davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, 16/06/2012 günlü ve 2012/15 sayılı Başbakanlık Genelgesi’nin dikkate alınmadığı ve yetkisiz makam tarafından işlem tesis edildiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, temyiz aşamasında savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NİN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkeme’ye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un 20/A maddesinin ikinci fıkrasının (i) bendi uyarınca kesin olarak (karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere), 22/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.