Danıştay Kararı 13. Daire 2013/3525 E. 2019/169 K. 17.01.2019 T.

Danıştay 13. Daire Başkanlığı         2013/3525 E.  ,  2019/169 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2013/3525
Karar No:2019/169

TEMYİZ EDEN (DAVALI): … Valiliği İl Özel İdaresi
KARŞI TARAF (DAVACI): …
VEKİLİ: …

İSTEMİN KONUSU: … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: … Belediye Başkanlığı’nca davacı adına düzenlenen 12/09/2012 tarih ve … sayılı ödeme emrinin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesi’nce verilen kararda; davacı ile davalı idare arasında 31/05/2011 tarihinde imzalanan özel hukuk sözleşmesi ile mülkiyeti davalı idareye ait olan çay bahçesi ve lokantanın davacıya 3 yıl süre ile kiralandığı, davacının kira bedelini zamanında ödememesi üzerine dava konusu ödeme emrinin düzenlendiği, bu durumda, özel hukuk hükümlerine göre tesis edilmiş sözleşme hükümlerinden kaynaklanan alacağın yine özel hukuk hükümleri uyarınca takip ve tahsili gerekeceğinden, bu aşamada henüz amme alacağı niteliği bulunmayan alacağın tahsili amacıyla 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsili Usulü Hakkında Kanun uyarınca tesis edilen dava konusu işlemde hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle hukuka aykırı bulunan dava konusu işlemin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davalı idare tarafından, davacının kira bedelini ödemediği, davacının bu yükümlülüğünden kurtulmak amacıyla ödeme emrinin iptali istemiyle işbu davayı açtığı, kararda, davacının ödememeye yönelik niyetinin değerlendirilmediği, belediyenin kamu zararına uğratıldığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Davacı tarafından savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’UN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalının temyiz isteminin reddine,
2. Dava konusu işlemin yukarıda özetlenen gerekçeyle iptali yolundaki … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E: …, K: … sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkeme’ye gönderilmesine,
5. Bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (on beş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 17/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.