Danıştay Kararı 13. Daire 2013/1519 E. 2019/340 K. 12.02.2019 T.

Danıştay 13. Daire Başkanlığı         2013/1519 E.  ,  2019/340 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2013/1519
Karar No:2019/340

TEMYİZ EDEN (DAVACI): …
VEKİLİ : …
KARŞI TARAF (DAVALI): …
VEKİLİ : …
İSTEMİN_KONUSU : … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı tarafından, Kamu İhale Kurulu’nun (Kurul) … tarih ve … sayılı kararının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesi’nce verilen kararda; … Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi tarafından 20/06/2011 tarihinde gerçekleştirilen “Hastabaşı Monitörü Tıbbi Cihaz Alımı” ihalesine ilişkin olarak davacı tarafından ihale üzerinde kalan şirket tarafından “Yoğun Bakım Monitörü” kalemine teklif edilen cihazın özelliklerinin Teknik Şartname’nin 4., 9., 10., 28. ve 46. maddelerini karşılamadığı iddiasıyla itirazen şikâyet başvurusunda bulunulduğu, davalı idarece bahse konu cihazın teknik özellikleri karşılayıp karşılamadığı hususunda … Üniversitesi Tıp Fakültesi’nden teknik görüş alındığı, teknik görüşte; cihazın ölçüm ve ekran özellikleriyle başvuruda uygun olmadığı iddia edilen bütün koşulları karşıladığı, sadece “bataryanın kalan tahmini monitörizasyon süresini göstermesi” kısmını tam olarak karşılamadığı, buna rağmen bu hususun işin esasına etkili bir durum olmadığının belirtildiği; 4734 sayılı Kamu İhale Kanunu’nun “Temel ilkeler” başlıklı 5. maddesinde yer alan ihtiyaçların uygun şartlarda ve zamanında karşılanması ve kaynakların verimli kullanılması ilkeleri dikkate alınarak davacı şirketin itirazen şikâyet başvurusunun reddine karar verilmesinde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle dava konusu işlem hukuka uygun bulunarak davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, ihale üzerinde bırakılan firma tarafından önerilen cihazın Teknik Şartname’ye uygun olmadığı, Teknik Şartname’nin 9. maddesinde yer alan “Cihazın bataryasının kalan tahmini monitorizasyon süresini göstermesi” şartının gerçekleştirilmediği, davalı idarenin işleminde ve Mahkeme’nin kararında cihazın bahsi geçen maddeye aykırılığı ortaya konulmasına rağmen ihalenin iptalinin sağlanmadığı, cihazın teknik özellikleri ile Teknik Şartname’nin karşılaştırmalı incelemesinin bilirkişi marifetiyle yapılması gerekirken bilirkişi talebi hakkında bir karar verilmeden Mahkemece nihaî kararın verildiği, dava konusu işlemin dayanağı olan akademik görüşün (teknik görüş) resmî olarak dava dosyasına dahil edilmediği, buna rağmen bahse konu akademik görüşün Mahkeme kararına dayanak oluşturduğu, söz konusu cihazın Teknik Şartname’de belirtilen koşulları taşımadığı sabit olmasına rağmen uygun fiyata alınma imkânı nedeniyle kamu yararının sağlandığı iddiasının 4734 sayılı Kanun’a ve İdare Hukuku’na hakim olan ilkelerle bağdaşmayacağı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, dava konusu tıbbi cihaz hakkında alınan akademik görüşte Teknik Şartname’nin 9. maddesinde yer alan kalan monitörizasyon süresinin izlenebilmesi dışındaki bütün koşulların sağlandığı, monitörizasyon süresinin ise cihazın ekranında yer alan batarya şeklinden izlenebildiği, dolayısıyla cihazın Teknik Şartname’ye aykırı bir yönü bulunmadığı, teklif edilen cihazların fiyatlarının karşılaştırılması neticesinde 4734 sayılı Kanun’a uygun olan çözümün benimsendiği belirtilerek istemin reddi gerektiği savunulmuştur.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NUN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Posta giderleri avansından artan tutarın istemi halinde davacıya iadesine,
5. Dosyanın anılan Mahkeme’ye gönderilmesine,
6. 2577 sayılı Kanun’un 20/A maddesinin ikinci fıkrasının (i) bendi uyarınca kesin olarak (karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere), 12/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.