Danıştay 13. Daire Başkanlığı         2013/1189 E.  ,  2019/1214 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2013/1189
Karar No:2019/1214

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
VEKİLİ : …
KARŞI TARAF (DAVALI) : …/ …
İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Hazine adına kayıtlı … ili, … ilçesi, … mevkii … pafta, … sayılı taşınmazın 13/04/2012 tarihinde kiralanmasına yönelik yapılacak ihalenin iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesi’nce verilen kararda; 13/04/2012 tarihinde yapılan ihalenin davacının üzerinde kaldığı, davacının herhangi bir sözleşmeye bağlı olmadan taşınmazı fuzulen işgal ettiğinin sabit olduğu, fuzulen işgal edilen taşınmazlardan, 2886 sayılı Devlet İhale Kanunu’nun 75. maddesi uyarınca idarelerin ecri misil alması gerekmekle beraber istediği zaman da fuzuli şagili taşınmazdan tahliye edilmesini sağlamak için mülki amire başvuru yaparak fuzuli şagilin taşınmazdan tahliyesini sağlayabileceği, aynı zamanda Hazinenin mülkiyetinde bulunan taşınmazın kullanımını sınırlandıran bir hakkın bulunmadığı gibi davacının fuzuli şagil konumunda olmasının kendisine bir hak teşkil etmediği ve uyuşmazlık konusu taşınmazın kiraya verilmesi için ihaleye çıkılmasında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, ihalenin; hukuka aykırı olduğu, bölüm bölüm tarımsal amaçlı olarak kullanıldığı, taşınmaza ceviz ağaçları diktiği ve karşılığında ecrimisil ödediği, fuzuli işgal yönünden tahliye kararı alınmadan ihaleye çıkılmasının hukuka aykırı olduğu ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, savunma verilmemiştir.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NİN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Posta giderleri avansından artan tutarın davacıya iadesine,
5. Dosyanın anılan Mahkeme’ye gönderilmesine,
6. 2577 sayılı Kanun’un 20/A maddesinin ikinci fıkrasının (i) bendi uyarınca kesin olarak (karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere), 16/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.