Danıştay Kararı 13. Daire 2012/3309 E. 2018/4164 K. 19.12.2018 T.

Danıştay 13. Daire Başkanlığı         2012/3309 E.  ,  2018/4164 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2012/3309
Karar No:2018/4164

TEMYİZ EDEN (DAVACI): … Turizm Servis Yolcu Taşıma Ticaret Ltd. Şti.
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVALI): … Belediye Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: … Belediyesi’nce, … Belediye Terminalinde bulunan … numaralı otobüs yazıhanesinin 3 yıl süreyle kiraya verilmesine ilişkin olarak 31/01/2012 tarihinde gerçekleştirilen ihalede, davacının ihale dışı bırakılmasına ilişkin işlem ile davacı tarafından bu işleme karşı yapılan başvurunun reddine ilişkin … Belediye Başkanlığı’nın 14/02/2012 tarih ve 101 sayılı işleminin iptali istenilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesi’nce verilen kararda; davacı şirketin yazıhane kiralayabilmesinin öncelikle Karayolu Taşıma Yönetmeliğinde belirtilen şehirlerarası ticari yolcu taşımacılığı yapabilme yetki belgesine sahip olması gerektiği, belirtilen şekilde yetki belgesine sahip olmayan davacının ihale dışı bırakılmasına ilişkin işlemde ve bu işleme karşı yapılan başvurunun reddine ilişkin işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Belirtilen gerekçelerle dava konusu işlemler hukuka uygun bulunarak davanın reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacı tarafından, yazıhane sahibi olmayanlara D1 yetki belgesi verilmediği, verilebilmesi için ihaleyi alarak kira sözleşmesinin tanzim edilmesi ve otogar yazıhanecisi olarak çalışmaya başlamış olmaları gerektiği, terminal kullanma hakkına sahip olma şartının arandığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Davalı idare tarafından savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’UN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davacının temyiz isteminin reddine,
2. Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından anılan Mahkeme kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Posta giderleri avansından artan tutarın davacıya iadesine,
5. Dosyanın anılan Mahkeme’ye gönderilmesine,
6. 2577 sayılı Kanun’un 20/A maddesinin ikinci fıkrasının (i) bendi uyarınca kesin olarak (karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere), 19/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.