Danıştay 13. Daire Başkanlığı 2012/2577 E. , 2018/4494 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2012/2577
Karar No:2018/4494
Temyiz İsteminde Bulunan (Davacı): …
Vekilleri : …
Karşı Taraf (Davalı) : Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu
Vekili : …
İstemin Özeti : … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının; 28/05/2009 tarih ve 27241 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Elektronik Haberleşme Sektörüne İlişkin Yetkilendirme Yönetmeliği’nin 17., 20., ve Geçici 4. maddesine dayalı olarak kullanım hakkı ücreti ödenmesinin öngörüldüğü, her çeşit malî yükümlülüğün ancak kanunla konulabileceği, kullanım hakkı ücretinin de malî yükümlülük niteliğinde olduğu, 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’nda bu yönde hiçbir hüküm bulunmadığı halde anılan Yönetmelikle geçmişe yönelik yükümlülük getirilmesinin hukuka aykırı olduğu, Kanun’un kullanım hakkını düzenleyen 11. maddesinin 10/05/2009 tarihinde yürürlüğe girdiği, bu nedenle sadece bu tarihten sonraki tahsisler için uygulanabileceği, dava konusu işlemlerin kazanılmış hakları ihlâl ettiği, sektörün gelişebilmesi için işletmecilerin öngörülebilir ve güvenli bir yatırım ortamına sahip olması gerektiği ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.
Savunmanın Özeti : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği savunulmaktadır.
Danıştay Tetkik Hâkimi…’nun Düşüncesi : Temyiz isteminin reddi ile Mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, Tetkik Hâkimi’nin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 17. maddesinin 2. fıkrası uyarınca davacı şirketin duruşma istemi yerinde görülmeyerek işin gereği görüşüldü:
Dava, Elektronik mobil iletişim sektöründe davalı idare ile imzalanan imtiyaz sözleşmesi ile faaliyet gösteren davacı şirketin 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’nun 11. maddesi ve Elektronik Haberleşme Sektörüne ilişkin Yetkilendirme Yönetmeliği’nin 17., 20., ve Geçici 4. maddesi uyarınca Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurulu’nun … tarih ve … sayılı kararı ile belirlenmiş olan toplam …-TL kullanım hakkı ücretininin ödenmesi gerektiğine ilişkin işlemin kullanım hakkı ücreti olarak belirtilen …-TL’lik kısmının iptali istemiyle açılmıştır.
İdare Mahkemesi’nce; elektronik mobil iletişim sektöründe davalı idare ile imzalanan imtiyaz sözleşmesi ile faaliyet gösteren davacı şirketten 5809 sayılı Kanun’un 11. maddesi ve Elektronik Haberleşme Sektörüne İlişkin Yetkilendirme Yönetmeliği’nin 17., 20., ve Geçici 4. maddesi uyarınca 2011 yılına ilişkin olarak 571.480,74-TL kullanım hakkı ücreti ödenmesinin istenildiği, kullanım hakkı ücreti tahakkuk ettirilen numaraların davacı şirkete 5809 sayılı Kanun’un yürürlüğe girdiği tarihten önce tahsis edildiği, kullanım hakkı ücreti olarak belirtilen …-TL’lik kısmının iptali istemiyle görülmekte olan davanın açıldığı, 5809 sayılı Kanun’da bu Kanunun yürürlük tarihinden önce yapılan sözleşmeler gereği tahsis edilen numaralar için yürürlük tarihinden sonraki yıllara ilişkin kullanım hakkı tahakkuk ettirilmeyeceğine ilişkin bir geçiş hükmünün yer almadığı, Yönetmelikte ise anılan durumlarda kullanım hakkı ödeneceğinin açıkça belirtildiği, davacı tarafından söz konusu işlemin dayanağı olan Elektronik Haberleşme Sektörüne ilişkin Yetkilendirme Yönetmeliği’nin Geçici 3. maddesi ile Geçici 4. maddesinin (ç) bendinin iptali istemiyle açılan davada Dairemizin E:2010/2690 ve E:2010/2659 sayılı dosyalarda 28/09/2010 tarihinde yürütmenin durdurulması isteminin reddine karar verildiği, buna göre 5809 sayılı Kanun’un yürürlüğe girmesinden önce yetkilendirilmiş işletmecilerden kendilerine yapılan numara ve frekans tahsisleri için kullanım ücreti alınacağı, 2011 yılına ilişkin olarak toplam 571.480,74-TL kullanım hakkı ücretini ödemesi gerektiğine ilişkin işlemin kullanım hakkı ücreti olarak belirtilen …-TL’lik kısmında hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, bu karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki temyize konu … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından, temyiz istemi yerinde görülmeyerek anılan Mahkeme kararının ONANMASINA; temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına, dosyanın anılan Mahkeme’ye gönderilmesine, bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 (on beş) gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 27/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.