Danıştay Kararı 13. Daire 2012/1128 E. 2018/4273 K. 21.12.2018 T.

Danıştay 13. Daire Başkanlığı         2012/1128 E.  ,  2018/4273 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2012/1128
Karar No : 2018/4273

DAVAC I : …
VEKİLLERİ : …
DAVALI : Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu
VEKİLLERİ : …
DAVANIN KONUSU :
1. 28/05/2009 tarih ve 27241 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektronik Haberleşme Sektörüne İlişkin Yetkilendirme Yönetmeliği’nin 23/09/2011 tarih ve 28603 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Elektronik Haberleşme Sektörüne İlişkin Yetkilendirme Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmeliğin 10. maddesiyle değiştirilen 18. maddesinin üçüncü fıkrasının iptali istenilmektedir.
2. Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu’nun 23/01/2012 tarih ve … sayılı işleminin iptali istenilmektedir.
DAVACININ İDDİALARI :
Öncelikle, usule ilişkin olarak davanın süresinde açılmadığı ileri sürülmüştür.
Esasa ilişkin olarak, 23/09/2011 tarih ve 28603 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektronik Haberleşme Sektörüne İlişkin Yetkilendirme Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmeliğin 10. maddesiyle 28/05/2009 tarih ve 27241 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektronik Haberleşme Sektörüne İlişkin Yetkilendirme Yönetmeliği’nin 18. maddesinin üçüncü fıkrasında değişiklik yapıldığı, anılan değişiklikle Yönetmeliğin önceki halinde yer alan “R/L” ibaresinin yürürlükten kaldırıldığı, anılan fıkranın yeni halinde R/L (RadyoLink) ibaresine yer verilmemesine rağmen Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu’nun 23/01/2012 tarih ve … sayılı dava konusu kullanım hakkı ücreti hesabına ilişkin işleminde RadyoLink tahsisinin dikkate alındığı, anılan işlemde öngörülen kullanım hakkı ücretinin 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’nun 46. maddesindeki “telsiz ruhsat” ve “yıllık kullanım” ücretleri dışında Kanun’da karşılığı olmayan bir mali yükümlülük olduğu, dava konusu 5754-2618 sayılı işlemle 10/05/2012-31/12/2012 arası dönem ücretinin talep edilmesinin kanunî bir dayanağının bulunmadığı, 5809 sayılı Kanun’a göre “bildirim” ve “kullanım hakkı verilmesi” şeklinde iki yetkilendirme usulünün bulunduğu, bu şekilde yapılacak yetkilendirmelerin “idarî ücretler” ve “kullanım hakkı ücreti” şeklinde yetkilendirme ücreti gerektirdiği, Kanun’da belirtilmediği için R/L sistemleri için ayrıca kullanım hakkı ücreti talep edilmesinin mümkün olmadığı iddialarıyla dava konusu Yönetmeliğin 18. maddesinin üçüncü fıkrasının ve Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu’nun 23/01/2012 tarih ve 5754-2618 sayılı işleminin iptal edilmesi gerektiği ileri sürülmüştür.
DAVALININ SAVUNMASI :
Dava konusu Yönetmeliğin 18. maddesinin üçüncü fıkrasında gerek işletmeciler gerekse idare açısından somut ve pratik ihtiyaçlar nedeniyle değişiklik yapıldığı, eski metinde yer alan “10 Mayıs tarihine kadar” ibaresinin “Ocak sonuna kadar” şeklinde değiştirilerek hesaplarda kolaylık sağlamak üzere düzenlemenin mali yıla uygun hâle getirildiği, Yönetmeliğin aynı fıkrasında yer alan “R/L” ibaresinin RadyoLink’i ifade ettiği, RadyoLink’in frekans türlerinden biri olduğu ve gereksiz tekrardan kaçınmak için bu ibarenin yürürlükten kaldırıldığı, Kanun’da belirtilen numara ve frekans tahsisi ibaresinin yeni Yönetmelik’te de muhafaza edilmiş olduğu, frekans ibaresinin R/L’yi de kapsamasından dolayı hukukî anlamda etkisi ve sonuçları olan bir değişikliğin söz konusu olmadığı, dava konusu 23/01/2012 tarih ve … sayılı işlemin usulüne uygun olarak hesaplanan kullanım hakkı ücretlerini içerdiği, Yönetmeliğin yeni hükümlerine uyum sağlamak üzere 10/05/2012-31/12/2012 dönemini kapsayacak şeklinde hesaplama yapıldığı, davacıdan fazladan talep edilen bir ücretin söz konusu olmadığı belirtilerek iptali istenen Yönetmelik maddesinin ve uygulama işleminin hukuka uygun olduğu savunulmuştur.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …’NUN DÜŞÜNCESİ : Davanın reddine karar verilmesi gerektiği düşünülmektedir.
DANIŞTAY SAVCISI …’NIN DÜŞÜNCESİ :
Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu’nun 23/01/2012 tarih ve 5754-2618 sayılı işlemi ile 23/09/2011 tarih ve 28603 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Elektronik Haberleşme Sektörüne İlişkin Yetkilendirme Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmeliğin 10. maddesinin 3. fıkrasının iptali istenilmiştir. İptali istenen Yönetmelik hükmünün, dava konusu … sayılı işlemin dayanağı olduğu ve 10/05/2012-31/12/2012 dönemine ait numara kullanım hakkı ücreti ve R/L frekans kullanım hakkı ücreti de istendiği anlaşıldığından, davalı idarenin süre aşımına ve iptali istenen işlemin kesin ve yürütülmesi zorunlu bir nitelik taşımadığına yönelik itirazı yerinde görülmediği için işin esasına geçilmiştir.
5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’nun “Yetkilendirme Ücreti” başlıklı 11. maddesinin birinci fıkrasında, yetkilendirme ücretinin, idari ücretler ve kullanım hakkı ücretlerinden oluştuğu, 4. fıkrasında, kaynakların kullanım hakkı verilmesine ve sözkonusu kaynakların etkin bir şekilde kullanılmasının teminine yönelik olarak kullanım ücreti alınacağı, 5. fıkrasında, kullanım hakkı ücretlerinin asgari değerlerinin, Kurum’un önerisi ve Bakanlığın teklifi üzerine Bakanlar Kurulu tarafından belirleneceği, 6. fıkrasında da, kullanım hakkı ücretlerinin 5369 sayılı Kanun hükümleri saklı kalmak kaydıyla Hazineye gelir kaydedilmek üzere ilgili muhasebe birimine yatırılacağı, 12. maddesinin 3. fıkrasının (g) bendinde ise, kullanım hakkı verildiği durumlarda işletmecilere kullanım hakkı yükümlülüğü getirileceği, aynı maddenin dördüncü fıkrasında, işletmecilerin hak ve yükümlülükleri ile ilgili usul ve esasların Kurumca belirleneceği hükmüne yer verilmiştir.
5809 sayılı Yasanın davalı Kurum’a verdiği yetki çerçevesinde hazırlanan Elektronik Haberleşme Sektörüne İlişkin Yetkilendirme Yönetmeliğinin 4. maddesinin (t) bendinde, kulllanım hakkı ücreti, Kanun’un 11. maddesinin beşinci fıkrasına göre belirlenen değerden az olmamak üzere, kullanım hakkı sayısının sınırlandırılmasına gerek olmayan hallerde Kurumca belirlenen, sayının sınırlandırılması gereken hallerde ise, yapılacak ihale neticesinde oluşacak ücret olarak tanımlanmıştır.
Yönetmeliğin dava konusu değişiklikten önceki 18. maddesinin üçüncü fıkrasında; Kurum ile imtiyaz sözleşmesi imzalamış işletmecilerin, kendilerine yapılan numara, R/L ve frekans tahsislerinden doğan kullanım hakkı ücretlerini (Katma Değer Vergisi dahil olmak üzere) her yılın 10 Mayıs tarihine kadar Hazineye gelir kaydedilmek üzere ilgili muhasebe birimine yatırmakla ve dekontu kuruma göndermekle yükümlü olduğu kuralına yer verilmiştir.
Dava konusu Yönetmeliğin iptali istenen Elektronik Haberleşme Sektörüne İlişkin Yetkilendirme Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmeliğin 10. maddesinin üçüncü fıkrası ile de önceki Yönetmeliğin 18. maddesinin üçüncü fıkrası “Kurum ile imtiyaz sözleşmesi imzalamış işletmeciler, kendilerine yapılan numara ve frekans tahsislerinden doğan kullanım hakkı ücretlerini (Katma Değer Vergisi dahil olmak üzere) her yılın Ocak ayı sonuna kadar Hazineye gelir kaydedilmek üzere ilgili muhasebe birimine yatırmakla ve dekontu kuruma göndermekle yükümlüdür.” şeklinde değiştirilmiştir.
Görüleceği üzere, 5809 sayılı Yasada yetkilendirme ücretleri idari ücretler ve kullanım hakkı ücretleri olarak belirlenmiş ve kaynak tahsisisine ihtiyaç duyulan elektronik haberleşme hizmetlerini sunmak isteyen işletmecilerin kullanım hakkı ücreti ödemesi gerektiği öngörülmüştür. Kullanım ücretinin, devlete ait olan bir kaynağın kullanım hakkının devri karşılığı olduğu, işletmecilere tahsis edilen frekans ve numara gibi kaynakların etkin bir şekilde kullanılmasının teminine yönelik olarak alındığı ve kullanım hakkı ücretleriyle ilgili gerekli düzenlemeleri yapmak konusunda da davalı Kurum’a yetki verildiği açıktır. Dava konusu Yönetmelik değişikliğinin de, Kanun’daki ana ilkeler çerçevesinde kullanım hakkı ücretinin uygulanmasına ilişkin hükümleri içerdiği, kullanım hakkı ücretlerinin ödenmesi gereken tarihin mali yılbaşı dikkate alınarak her yılın Ocak ayı sonu olarak belirlendiği, madde metnindeki radyolink ibaresinin de, radyolink cihazlarına ilişkin frekansın karşılığı olduğu için mükerrer olmaması amacıyla madde metninden çıkarıldığı ve Yasa hükümlerini aşan bir düzenleme yapılmadığı, davacı şirketin imtiyaz sözleşmesinde olmayan ve imtiyaz sözleşmesi imzalandıktan sonra tahsis edilen kaynakların karşılığı olarak kullanım hakkı ücretinin talep edildiği anlaşıldığından, iptali istenen Yönetmelik hükmünün hukuka uygun olduğu sonucuna varılmıştır.
Bu durumda, 5809 sayılı Kanun, Elektronik Haberleşme Sektörüne İlişkin Yetkilendirme Yönetmeliği ve imtiyaz sözleşmesi hükümleri çerçevesinde tahsis edilen kaynakların karşılığı olan kullanım hakkı ücretini davacı şirket ödemekle yükümlü olduğundan 10/05/2012-31/12/2012 dönemine ait kullanım hakkı ücretinin tahsiline yönelik Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu’nun 23/01/2012 tarih ve … sayılı işleminin de mevzuata uygun olduğu ve davanın reddine karar verilmesi gerektiği düşünülmüştür.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
İNCELEME VE GEREKÇE:
MADDİ OLAY VE HUKUKİ SÜREÇ :
28/05/2009 tarih ve 27241 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektronik Haberleşme Sektörüne İlişkin Yetkilendirme Yönetmeliği’nin “Kullanım hakkı ücretinin ödenmesi” kenar başlıklı 18. maddesinin üçüncü fıkrasında yer alan, “Kurum ile imtiyaz sözleşmesi imzalamış işletmeciler kendilerine yapılan numara, R/L ve frekans tahsislerinden doğan kullanım hakkı ücretlerini (Katma Değer Vergisi dâhil olmak üzere) her yılın 10 Mayıs tarihine kadar Hazineye gelir kaydedilmek üzere ilgili muhasebe birimine yatırmakla ve dekontu Kurum’a göndermekle yükümlüdür.” şeklindeki düzenleme, 23/09/2011 tarih ve 28063 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektronik Haberleşme Sektörüne İlişkin Yetkilendirme Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmeliğin 10. maddesiyle “Kurum ile imtiyaz sözleşmesi imzalamış işletmeciler kendilerine yapılan numara ve frekans tahsislerinden doğan kullanım hakkı ücretlerini (Katma Değer Vergisi dâhil olmak üzere) her yılın Ocak ayı sonuna kadar Hazineye gelir kaydedilmek üzere ilgili muhasebe birimine yatırmakla ve dekontu Kurum’a göndermekle yükümlüdür.” şeklinde değiştirilmiştir. Anılan değişiklik sonrasında Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu tarafından, 23/01/2012 tarih ve … sayılı işlemle kullanım hakkı ücretleri hesaplanmış ve davacı şirkete bildirilmiştir.
Bakılan dava, Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu’nun 23/01/2012 tarih ve … sayılı işlemi ile 28/05/2009 tarih ve 27241 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan Elektronik Haberleşme Sektörüne İlişkin Yetkilendirme Yönetmeliği’nin 23/09/2011 tarih ve 28603 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektronik Haberleşme Sektörüne İlişkin Yetkilendirme Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmeliğin 10. maddesiyle değiştirilen 18. maddesinin üçüncü fıkrasının iptali istemiyle açılmıştır.
USUL YÖNÜNDEN:
Davalı idare tarafından, 23/09/2011 tarih ve 28603 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektronik Haberleşme Sektörüne İlişkin Yetkilendirme Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmeliğin 10. maddesinin üçüncü fıkrasının iptaline ilişkin davanın, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 7. maddesinin birinci fıkrasında belirtilen 60 günlük dava açma süresinde açılmadığı, Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu’nun 23/01/2012 tarih ve … sayılı işleminin Yönetmeliğin iptali istenen 18. maddesinin üçüncü fıkrasının uygulama işlemi sayılamayacağı, dava konusu edilen B.11.6.BTK.0.08.151.03/5754-2618 sayılı Kurum işlemin ise icraî nitelikte olmadığı ileri sürülmüştür.
Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu’nun 23/01/2012 tarih ve … sayılı işlemi, davacının kullanım hakkı ücretine ilişkin hesabın hukuki daynaklarını ve davacının ödemesi gereken miktarı içermektedir. Ayrıca, işlem metnindeki hesaplamalar, Elektronik Haberleşme Sektörüne İlişkin Yetkilendirme Yönetmeliğinin 23/09/2011 tarih ve 28603 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektronik Haberleşme Sektörüne İlişkin Yetkilendirme Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmeliğin 10. maddesiyle değiştirilen 18. maddesinin üçüncü fıkrası esas alınarak yapılmıştır.
Bu itibarla, iptali istenen Yönetmelik hükmünün, dava konusu 03/01/2012 tarih ve … sayılı işlemin dayanağı olduğu ve dava konusu uygulama işlemiyle 10/05/2012-31/12/2012 dönemine ait numara kullanım hakkı ücreti ve R/L frekans kullanım hakkı ücreti istenildiği anlaşıldığından, davalı idarenin süre aşımına ve kesin ve yürütülmesi zorunlu bir işlem bulunmadığına yönelik itirazı yerinde görülmeyerek davanın esasına geçildi.

ESAS YÖNÜNDEN:
İlgili Mevzuat:
5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu’nun 3. maddesinde, yetkilendirme, “Elektronik haberleşme hizmetlerinin sunulması ve/veya elektronik haberleşme şebekesi sağlanmasını teminen şirketlerin, Kurum nezdinde kayıtlanmasını veya kayıtlanmasıyla birlikte bu şirketlere elektronik haberleşme hizmetlerine özel, belirli hak ve yükümlülükler verilmesi”; kullanım hakkı, “Frekans, numara, uydu pozisyonu gibi kıt kaynakların kullanılması için verilen hak” şeklinde tanımlanmış; “Yetkilendirme usulü” kenar başlıklı 9. maddesinin birinci fıkrasında yetkilendirmenin, bildirim veya kullanım hakkının verilmesi yoluyla yapılacağı; onüçüncü fıkrasında, bildirim ve kullanım hakkı ile ilgili usul ve esasların Kurum tarafından çıkarılacak yönetmeliklerle belirleneceği; “Yetkilendirme ücreti” kenar başlıklı 11. maddesinin birinci fıkrasında, yetkilendirme ücretinin idarî ücretler ve kullanım hakkı ücretlerinden oluşacağı; dördüncü fıkrasında, kaynakların kullanım hakkının verilmesine ve söz konusu kaynakların etkin bir şekilde kullanılmasının teminine yönelik olarak kullanım hakkı ücreti alınacağı; beşinci fıkrasında, kullanım hakkı ücretlerinin asgari değerleri, Kurum’un önerisi ve Bakanlığın teklifi üzerine Bakanlar Kurulu tarafından belirleneceği; altıncı fıkrasında, kullanım hakkı ücretlerinin 5369 sayılı Kanun hükümleri saklı kalmak kaydıyla Hazineye gelir kaydedilmek üzere ilgili muhasebe birimine yatırılacağı, zamanında ödenmeyen kullanım hakkı ücretlerinin Kurum’un bildirimi üzerine 6183 sayılı Kanun hükümleri uyarınca ilgili vergi dairesince tahsil olunacağı, kurala bağlanmıştır.
28/05/2009 tarih ve 27241 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektronik Haberleşme Sektörüne İlişkin Yetkilendirme Yönetmeliği’nin “Tanımlar” kenar başlıklı 4. maddesinde kullanım hakkının, frekans, numara, uydu pozisyonu gibi kıt kaynakların kullanılması için verilen hakkı; kullanım hakkı ücretinin, 5809 sayılı Kanun’un 11. maddesinin beşinci fıkrasına göre belirlenen asgari değerden az olmamak üzere, kullanım hakkı sayısının sınırlandırılmasına gerek olmayan hâllerde Kurumca belirlenen, sayının sınırlandırılması gereken hâllerde ise, yapılacak ihale neticesinde oluşacak ücreti; yetkilendirmenin, elektronik haberleşme hizmetlerinin sunulması ve/veya elektronik haberleşme şebekesi sağlanmasını teminen şirketlerin, Kurum nezdinde kayıtlanmasını veya kayıtlanmasıyla birlikte bu şirketlere elektronik haberleşme hizmetlerine özel, belirli hak ve yükümlülükler verilmesini; yetkilendirme ücretinin, idarî ücretler ve/veya kullanım hakkı ücretlerini ifade ettiği belirtilmiş; aynı Yönetmeliğin 23/09/2011 tarih ve 28603 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektronik Haberleşme Sektörüne İlişkin Yetkilendirme Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmeliğinin 10. maddesiyle değiştirilen 18. maddesinin üçüncü fıkrasında, Kurum ile imtiyaz sözleşmesi imzalamış işletmecilerin kendilerine yapılan numara ve frekans tahsislerinden doğan kullanım hakkı ücretlerini (Katma Değer Vergisi dâhil olmak üzere) her yılın Ocak ayı sonuna kadar Hazineye gelir kaydedilmek üzere ilgili muhasebe birimine yatırmakla ve dekontu Kurum’a göndermekle yükümlü oldukları kurala bağlanmıştır.
Dava konusu, Elektronik Haberleşme Sektörüne İlişkin Yetkilendirme Yönetmeliği’nin 18. maddesinin üçüncü fıkrası, 23/09/2011 tarih ve 28603 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan değişiklikten önce, “Kurum ile imtiyaz sözleşmesi imzalamış işletmeciler kendilerine yapılan numara, R/L ve frekans tahsislerinden doğan kullanım hakkı ücretlerini (Katma Değer Vergisi dâhil olmak üzere) her yılın 10 Mayıs tarihine kadar Hazineye gelir kaydedilmek üzere ilgili muhasebe birimine yatırmakla ve dekontu Kurum’a göndermekle yükümlüdür.” şeklindedir.
Dava Konusu Yönetmeliğin İncelenmesi:
Yönetmeliğin 18. maddesinin 3. fıkrasının incelenmesi:
Dava konusu Yönetmeliğin eski ve yeni metinlerinin karşılaştırılmasından iki hususta değişiklik yapıldığı anlaşılmaktadır. İlk olarak, değişiklikten önceki metinde “R/L” ibaresi yer almakta iken değişiklikten sonra bu ibare metinden çıkartılmıştır. İkinci olarak, değişiklikten önceki Yönetmelik metninde yer alan “her yılın 10 Mayıs tarihine kadar” ibaresinin değişiklik sonrasında “her yılın Ocak ayı sonuna kadar” şeklinde değiştirilmiş olduğu anlaşılmaktadır.
Dava dilekçesinde, “R/L” ibaresinin kaldırılmasıyla numara ve frekans tahsisleri için 5809 sayılı Kanun’un 46. maddesinde öngörülen telsiz ruhsat ve yıllık kullanım ücreti dışında “kullanım hakkı ücreti” adı altında yeni bir mali yükümlülük ihdas edildiği ileri sürülmüştür.
5809 sayılı Kanun’un “Yetkilendirme ücreti” kenar başlıklı 11. maddesinin birinci fıkrasında yer alan, yetkilendirme ücretinin idarî ücretler ve kullanım hakkı ücretlerinden oluşacağı; dördüncü fıkrasında yer alan, kaynakların etkin bir şekilde kullanılmasının teminine yönelik olarak kullanım hakkı ücreti alınacağı ve beşinci fıkrasında yer alan, kullanım hakkı ücretlerinin asgari değerlerinin Kurum’un önerisi ve Bakanlığın teklifi üzerine Bakanlar Kurulu tarafından belirleneceği düzenlemeleri göz önünde bulundurulduğunda, “kullanım hakkı ücretinin” dava konusu Yönetmelikle değil doğrudan 5809 sayılı Kanun’un belirtilen kurallarıyla ihdas edilmiş olduğu anlaşıldığından, davacının bu iddiası yerinde görülmemiştir.
Öte yandan, “R/L” ibaresine değişiklik sonrasındaki Yönetmelik metninde yer verilmemesi nedeniyle RadyoLink sistemlerinin tahsisinden ücret alınmasının hukukî dayanağının ortadan kaldırıldığına yönelik iddia ise; 5809 sayılı Kanun’un 9. maddesi kapsamında “frekans tahsisi” yoluyla kullanım hakkı verilmesinin yetkilendirme yöntemlerinden biri olması ve R/L’nin de bir frekans türü olması karşısında, davalı idarenin dava konusu Yönetmelik maddesinin gereksiz tekrardan kaçınılarak anlamın düzeltilmesi amacıyla gerçekleştirildiği yönündeki savunmasına itibar edilmiş ve davacının iddiası yerinde görülmemiştir.
Değişiklikten önceki Yönetmelik metninde yer alan “her yılın 10 Mayıs tarihine kadar” ibaresinin Yönetmeliğin yeni halinde “her yılın Ocak ayı sonuna kadar” şeklinde değiştirilmesinin, mali yıla uyum sağlamak ve hesap ve işlemlerde kolaylık sağlamak üzere gerçekleştirildiği ve Yönetmeliğin Geçici 3. ve Geçici 6. maddelerinde yeni koşullara uyum sağlamak üzere buna uygun düzenlemeler yapıldığı anlaşılmaktadır.
Dolayısıyla, dava konusu Yönetmeliğin ilgili maddesinin değişiklikten önceki halinde yer alan “R/L frekansları” şeklindeki ifadeden frekans türü olan “R/L” ibaresinin kaldırılarak anlatım bozukluğunun giderilmesinde ve “10 Mayıs tarihine kadar” ibaresinin mali yıla uyum sağlayarak hesap ve işlemlerde kolaylık sağlamak amacıyla “Ocak sonuna kadar” şeklinde değiştirilmesinde hukuka aykırılık görülmemiştir.
Dava Konusu Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu’nun 23/01/2012 tarih ve … sayılı İşlemin İncelenmesi:
Dava konusu işlemde, 28/05/2009 tarih ve 27241 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Elektronik Haberleşme Sektörüne İlişkin Yetkilendirme Yönetmeliği’nde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmeliğin kullanım hakkı ücretinin ödenmesine ilişkin 18., Geçici 3. ve Geçici 6. maddeleri gerekçe gösterilerek 2012 yılının Mayıs ayından sonraki dönemler için 10/05/2012-31/12/2012 tarihlerini kapsayacak şekilde numara ve R/L frekans kullanım hakkı ücretinin daha önce hesaplanan ve ödenen aylara yönelik kısımlar dikkate alınmadan hesaplandığı, işlem metninde belirtilen 10/05/2012-31/12/2012 arasındaki dönemin ödemelerin 10 Mayıs tarihine kadar yapılacağına ilişkin Yönetmeliğin önceki hâlindeki düzenlemeyle uyumlu olduğu, Yönetmeliğin Geçici 3. maddesinde 10 Mayıs tarihinin esas alındığı, Yönetmeliğin Geçici 6. Maddesinde ise 10 Mayıs tarihinden sonraki kısımlar için kıst ücret belirlendiği ve bu şekilde önceki düzenlemeden yeni düzenlemeye geçiş yapıldığı anlaşılmaktadır.
Bu itibarla, davacıya tahsis edilen numara ve frekanslara yönelik kullanım hakkı ücretinin hesaplanma yöntemini ve 5809 sayılı Kanun, Elektronik Haberleşme Sektörüne İlişkin Yetkilendirme Yönetmeliği ve imtiyaz sözleşmesi hükümleri çerçevesinde numara ve frekans tahsisinin karşılığı olarak davacı şirketin ödemekle yükümlü olduğu miktarı içeren, Bilgi Teknolojileri ve İletişim Kurumu’nun 23/01/2012 tarih ve … sayılı dava konusu işleminde hukuka aykırılık görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. DAVANIN REDDİNE,
2. Ayrıntısı aşağıda gösterilen toplam …-TL yargılama giderinin davacı üzerinde bırakılmasına,
3. Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca …-TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalı idareye verilmesine,
4. Posta gideri avansından artan tutarın kararın kesinleşmesinden sonra davacıya iadesine,
5. Bu kararın tebliğ tarihini izleyen 30 (otuz) gün içerisinde Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu’na temyiz yolu açık olmak üzere, 21/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.