Danıştay 13. Daire Başkanlığı         2012/1121 E.  ,  2018/1924 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No:2012/1121
Karar No:2018/1924

Temyiz İsteminde Bulunan (Davacı): …
Vekili : Av. …
Karşı Taraf (Davalı) : …
Vekili : Av. …

İstemin Özeti : … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:.., K:… sayılı kararının; sosyal amaçlı kullanılan misafirhanelerin gelir getiren taşınmazlar olarak değerlendirilemeyeceği, Yönetim Kurulu’nun anılan misafirhaneleri kiralama yetkisinin bulunmadığı ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.

Savunmanın Özeti : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği savunulmaktadır.

Danıştay Tetkik Hâkimi …’in Düşüncesi : Temyiz isteminin reddi ile Mahkeme kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
Dava, …. Kurumu’na (Kurum) ait …, … ve …ile … Misafirhanelerinin 25 yıl süreyle kiraya verilmek üzere, açık artırma yöntemiyle ihale edilmesine ilişkin …’nun … tarih ve … sayılı kararının iptali istemiyle açılmış, İdare Mahkemesi’nce; Ankara, İstanbul ve İzmir’de bulunan dört adet misafirhane binası için hazırlanan … ile … belirlenen toplam aylık …-TL kira bedeli ve …-TL yatırım tutarı üzerinden yıl süreyle kiraya verilmek üzere açık artırma yöntemiyle ihale edilmesine karar verildiği, Kurum’un taşınmazları ile ilgili kararları almak yetkisinin Yönetim Kurulu’nda bulunduğu, bu yetkinin mevzuat ile belirlenen amaç ve ilkeler çerçevesinde kamu yararı ve hizmet gereklerine uygun olup olmadığının irdelenmesi gerektiği, bu çerçevede yapılan değerlendirmede ise misarfirhanelere yönelik alınan dava konusu kararda öngörülen ilke ve amaçlara aykırı bir durumun bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, bu karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davanın yukarıda özetlenen gerekçeyle reddi yolundaki temyize konu … İdare Mahkemesi’nin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararında, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinde sayılan bozma nedenlerinden hiçbirisi bulunmadığından, temyiz istemi yerinde görülmeyerek anılan Mahkeme kararının ONANMASINA; temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına, posta giderleri avansından artan tutarın davacıya iadesine, dosyanın anılan Mahkeme’ye gönderilmesine, 2577 sayılı Kanun’un 20/A maddesinin ikinci fıkrasının (i) bendi uyarınca kesin olarak (karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere), 31.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.