Danıştay 13. Daire Başkanlığı 2011/4726 E. , 2017/2967 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2011/4726
Karar No : 2017/2967
Davacı :
Vekili :
Davalı :
Vekili :
Davanın Özeti : 02.11.2011 tarih ve 28103 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Yayın Hizmeti Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik’in 5. maddesinin 2. fıkrası ile 6. maddesinin 1., 3. ve 4. fıkralarının, yeniden iletim yapan kuruluşun “Medya Hizmet Sağlayıcı” olacağına ilişkin belirlemeyle üst hukuk normunda olmayan kısıtlama getirildiği, Medya Hizmet Sağlayıcıya getirilen yetki ve sorumlulukların yeniden iletimle örtüşmediği, yeniden iletimin değişiklik yapılmadan eş zamanlı olması nedeniyle Medya Hizmet Sağlayıcının editoryal sorumluluğu ile örtüşmediği, ayrıca dava tarihinden sonra Yönetmeliğin dava konusu 6. maddesine 03.04.2014 tarih ve 28961 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Yönetmelikle eklenen 5. fıkrasında “Yeniden iletimin bir medya hizmet sağlayıcı tarafından gerçekleştirilmesi halinde” cümlesiyle medya hizmet sağlayıcı dışındaki kuruluşların da yeniden iletim yapılabileceğinin kabul edildiği, bu durumun açılan davanın haklılığını gösterdiği ileri sürülerek iptali istenilmektedir.
Savunmanın_Özeti : İptali istenilen düzenlemelerin 6112 sayılı Radyo ve Televizyonların Kuruluş ve Yayın Hizmetleri Hakkında Kanun’a uygun olduğu, yeniden iletim konusunda gerek anılan Kanun gerekse davaya konu Yönetmelikte 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu hükümlerinin saklı olduğunun belirtildiği ve kendi görev alanı itibarıyla düzenleme yapıldığı ileri sürerek davanın reddi gerektiği savunulmaktadır.
Danıştay Tetkik Hâkimi XXX’nın Düşüncesi : Davanın reddine karar verilmesi gerektiği düşünülmektedir.
Danıştay Savcısı XXX’un Düşüncesi : Dava, 02.11.2011 günlü ve 28103 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yayın Hizmeti Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik’in 5/2., 6/1., 6/3. ve 6/4. maddelerinin iptali istemi ile açılmıştır.
15.02.2011 günlü ve 6112 sayılı Radyo ve Televizyonların Kuruluş ve Yayın Hizmetleri Hakkındaki Kanunun 1. maddesinde;
“Bu Kanunun amacı; radyo, televizyon ve isteğe bağlı yayın hizmetlerinin düzenlenmesi ve denetlenmesi, ifade ve haber alma özgürlüğünün sağlanması, medya hizmet sağlayıcılarının idarî, malî ve teknik yapıları ve yükümlülükleri ile Radyo ve Televizyon Üst Kurulunun kuruluşu, teşkilâtı, görev, yetki ve sorumluluklarına ilişkin usul ve esasları belirlemektir.
4. maddesinde yeniden iletim;
“Yayın hizmetlerinin alımı ve yeniden iletimi serbesttir. Yeniden iletim, ancak Türkiye Cumhuriyetinin taraf olduğu uluslararası sözleşmelerin ilgili hükümleri çerçevesinde sınırlandırılabilir.
Bir medya hizmet sağlayıcı kuruluşun aynı yayın hizmetini uydu, kablo ve karasal gibi farklı ortamlardan değişiklik yapmaksızın eş zamanlı olarak iletmesi yeniden iletim olarak kabul edilmez.
5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu hükümleri saklı kalmak kaydıyla yeniden iletimin usul ve esasları Üst Kurulca yönetmelikle düzenlenir.” şeklinde düzenlenmiştir.
02.11.2011 günlü ve 28103 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Yayın Hizmeti Usul ve Esasları Hakkında Yönetmeliğin 5. ve 6. maddeleri, 6112 sayılı Kanunun 4. maddesinde yer alan yeniden iletimin uygulamaya dönük esaslarını belirlemek gayesine ilişkindir.
Yayın Hizmeti Usul ve Esasları Hakkında Yönetmeliğin;
5/2. maddesinde, yeniden iletilen yayın hizmeti içeriğinin Kanuna uygunluğundan yeniden iletim yapan medya hizmet sağlayıcı sorumlu olduğu,
6/1. maddesinde, 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu hükümleri saklı kalmak kaydıyla, yeniden iletim yapacak olan medya hizmet sağlayıcıların, yeniden iletim konusu yayınların kaynak kuruluşları ile yazılı sözleşme yapması ve sözleşmenin Üst Kurulca talep edildiğinde ibraz edilmesinin zorunlu olduğu,
6/3. maddesinde, yeniden iletimi yapılacak yayın hizmeti, bütünlüğü ve uyumu bozulmadan iletileceği, televizyon yayın hizmeti veren medya hizmet sağlayıcıları yeniden iletimini yapacakları yayın hizmeti üzerinde, alt yazı ve benzeri teknikler kullanarak yayın hizmeti ile ilgili herhangi bir yorum yapamayacakları, anında ve birebir tercümeler yorum sayılmayacağı,
6/4. maddesinde ise, medya hizmet sağlayıcılar, yeniden iletimi yapılacak yayın hizmetinin başında yayınların kaynak kuruluşu ile programın ismini belirteceği, ayrıca radyolarda sesli olarak yayının başında ve sonunda “Bu bir yeniden iletimdir.” ifadesini yayınlayacağı, televizyon yayın hizmetinde yeniden iletim yayınları boyunca, yayınların kaynak kuruluş logosu ve kendi logosu ile “Arial Black” yazı tipinde, “Normal” yazı stilinde ve en az 15 piksel (veya görüntü yüksekliğinin % 5’i) büyüklüğünde, siyah fon üzerine beyaz veya beyaz fon üzerine siyah renkli, şeffaf olmayan ve hareketsiz “Yeniden İletim” ibaresini ekranda bulunduracakları ifade edilmiştir.
Dava konusu yönetmelik hükümlerinin, dayanağı olan üst hukuk normlarında öngörülen çerçeve ve yetkiyi aşar nitelikte bir düzenleme getirilmediği ve bu hali ile hukuka uygun bulunduğu açıktır.
Bu nedenle, davacı tarafından, 02.11.2011 günlü ve 28103 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan “Yayın Hizmeti Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik’in 5/2., 6/1., 6/3. ve 6/4. maddelerinin iptali talebinde hukuka uygunluk görülmediğinden, davanın reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onüçüncü Dairesi’nce, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
02.11.2011 tarih ve 28103 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan “Yayın Hizmeti Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik’in 5. maddesinin 2. fıkrası ile 6. maddesinin 1., 3. ve 4. fıkralarının iptali istenilmektedir.
6112 sayılı Radyo ve Televizyonların Kuruluş ve Yayın Hizmetleri Hakkında Kanun’un “Tanımlar” başlıklı 3. maddesinin 1. fıkrasında, “medya hizmet sağlayıcı; “Radyo, televizyon ve isteğe bağlı yayın hizmeti içeriğinin seçiminde editoryal sorumluluğu bulunan ve bu hizmetin düzenlenme ve yayınlanma biçimine karar veren tüzel kişisi”; yeniden iletim; Bir medya hizmet sağlayıcı tarafından sunulan yayın hizmetinin bütününün veya büyük bir bölümünün, kullanılan teknik araç ne olursa olsun alınmasını ve eş zamanlı olarak değişiklik yapılmadan iletilmesini” ifade edeceği belirtilmiş, anılan Kanun’un “Yeniden iletim” başlıklı 4. maddesinde” (1) Yayın hizmetlerinin alımı ve yeniden iletimi serbesttir. Yeniden iletim, ancak Türkiye Cumhuriyetinin taraf olduğu uluslararası sözleşmelerin ilgili hükümleri çerçevesinde sınırlandırılabilir. (2) Bir medya hizmet sağlayıcı kuruluşun aynı yayın hizmetini uydu, kablo ve karasal gibi farklı ortamlardan değişiklik yapmaksızın eş zamanlı olarak iletmesi yeniden iletim olarak kabul edilmez. (3) 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu hükümleri saklı kalmak kaydıyla yeniden iletimin usul ve esasları Üst Kurulca yönetmelikle düzenlenir.” kuralına yer verilmiştir.
02.11.2011 tarih ve 28103 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan “Yayın Hizmeti Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik’in “Tanımlar” başlıklı 4. maddesinin 1. fıkrasında “yeniden iletim; Bir medya hizmet sağlayıcı tarafından sunulan yayın hizmetinin bütününün veya büyük bir bölümünün, kullanılan teknik araç ne olursa olsun alınmasını ve eş zamanlı olarak değişiklik yapılmadan iletilmesi” şeklinde tanımlanmış, iptali istenilen 5. maddesinin 2. fıkrasında, yeniden iletilen yayın hizmeti içeriğinin Kanuna uygunluğundan yeniden iletim yapan medya hizmet sağlayıcısının sorumlu olduğu; 6 maddesinin 1. fıkrasında, 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu hükümleri saklı kalmak kaydıyla, yeniden iletim yapacak olan medya hizmet sağlayıcıların, yeniden iletim konusu yayınların kaynak kuruluşları ile yazılı sözleşme yapması ve sözleşmenin Üst Kurulca talep edildiğinde ibraz edilmesinin zorunlu olduğu; 3. fıkrasında, yeniden iletimi yapılacak yayın hizmetinin, bütünlüğü ve uyumu bozulmadan iletileceği, televizyon yayın hizmeti veren medya hizmet sağlayıcılarının yeniden iletimini yapacakları yayın hizmeti üzerinde, alt yazı ve benzeri teknikler kullanarak yayın hizmeti ile ilgili herhangi bir yorum yapamayacakları, anında ve birebir tercümelerin yorum sayılmayacağı, 4. fıkrasında, medya hizmet sağlayıcılarının, yeniden iletimi yapılacak yayın hizmetinin başında yayınların kaynak kuruluşu ile programın ismini belirteceği, ayrıca radyolarda sesli olarak yayının başında ve sonunda “Bu bir yeniden iletimdir.” ifadesini yayınlayacağı, televizyon yayın hizmetinde yeniden iletim yayınları boyunca, yayınların kaynak kuruluş logosu ve kendi logosu ile “Arial Black” yazı tipinde, “Normal” yazı stilinde ve en az 15 piksel (veya görüntü yüksekliğinin % 5’i) büyüklüğünde, siyah fon üzerine beyaz veya beyaz fon üzerine siyah renkli, şeffaf olmayan ve hareketsiz “Yeniden İletim” ibaresini ekranda bulunduracakları kurala bağlanmıştır.
Aktarılan mevzuat hükümlerinden de görüldüğü üzere yeniden iletime ilişkin yapılan tanımın gerek anılan Kanun gerekse dava konusu Yönetmelikte aynı şekilde yapıldığı ve yeniden iletimin medya hizmet sağlayıcısı tarafından yapılacağının belirlendiği, medya hizmet sağlayıcısının içeriğin seçiminde editoryal sorumluluğunun bulunduğu, davalı idarenin Fikir ve Sanat Eserleri Kanunu hükümleri saklı kalmak kaydıyla kendi görev alanı itibarıyla düzenleme yaptığı, yapılan düzenlemede, yeniden iletimin uygulamaya dönük esaslarının belirlenmesinin amaçlandığı anlaşılmaktadır.
Bu itibarla, iptali istenilen düzenleme üst hukuk normuna uygun olduğundan ve davacının iddiaları da dava konusu düzenlemeleri kusurlandırıcı mahiyette görülmediğinden yapılan düzenlemede hukuka aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır.
Açıklanan nedenlerle; davanın REDDİNE, ayrıntısı aşağıda gösterilen toplam ….- TL yargılama giderinin davacı üzerinde bırakılmasına, Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca ….-TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalı idareye verilmesine, posta gideri avansından artan tutarın kararın kesinleşmesinden sonra istemi hâlinde davacıya iadesine, bu kararın tebliğ tarihini izleyen 30 (otuz) gün içerisinde Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulu’na temyiz yolu açık olmak üzere, 13.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.