Danıştay 12. Daire Başkanlığı 2022/5659 E. , 2023/1115 K.
T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No : 2022/5659
Karar No : 2023/1115
TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …
İSTEMİN KONUSU : … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:… , K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Kara Kuvvetleri Komutanlığında uzman erbaş olarak görev yapmakta iken, 19/01/2012 tarihinde yaş haddi nedeniyle sözleşmesi feshedilen, 3269 sayılı Uzman Erbaş Kanunu’nun 5. maddesi kapsamında aynı Komutanlıkta sivil memur kadrosuna atanan ve 16/08/2013 tarihinde emekliye ayrılan davacı tarafından; 5434 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Emekli Sandığı Kanunu’nun, 11/02/2014 tarih ve 6519 sayılı Kanun’la değişik, Ek 81. maddesi uyarınca Türk Silahlı Kuvvetleri personeline yapılan ek ödemeden yararlandırılması talebiyle yapılan başvurunun reddine ilişkin 04/12/2014 tarihli işlemin iptali ile yoksun kaldığı parasal hakların ödenmesine karar verilmesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: … İdare Mahkemesince; Danıştay Onikinci Dairesinin 11/11/2021 tarih ve E:2018/5991, K:2021/5673 sayılı bozma kararına uyularak, 5434 sayılı Kanun’un Ek 81. maddesiyle, Millî İstihbarat Hizmetleri ve Emniyet Hizmetleri Sınıfına dahil kadrolar ve Türk Silahlı Kuvvetlerine mensup subay, astsubay, uzman jandarma ve uzman erbaşlar ile çarşı ve mahalle bekçilerine ek ödeme yapılmasının, bu kadro unvanları esas alınmak suretiyle emekli aylığı bağlanması koşuluna bağlandığı; anılan maddede, emekliye ayrılmadan önce son defa bu kadrolarda görev yapma şartına yer verilmediği; bu kapsamda, söz konusu kadro unvanları yerine başka kadro unvanları esas alınarak emekli aylığı bağlanması halinde, söz konusu ek ödemenin yapılmasının mümkün bulunmadığı; buna göre, Kara Kuvvetleri Komutanlığında uzman erbaş olarak görev yapmakta iken, 19/01/2012 tarihinde yaş sınırı nedeniyle sözleşmesi feshedilen, 3269 sayılı Uzman Erbaş Kanunu’nun 5. maddesi kapsamında, emeklilik hakkını elde edinceye kadar aynı Komutanlıkta 20/01/2012-16/08/2013 tarihinde sivil memur olarak görev yapan ve 16/08/2013 tarihinde emekliye ayrılan davacının; sivil memur yerine, uzman erbaş kadro unvanı (bu kadronun ek göstergesi) üzerinden emekli aylığı aldığı dikkate alındığında; 5434 sayılı Kanun’un Ek 81. maddesindeki ek ödemeden yararlandırılması gerekirken, aksi yönde tesis edilen işlemde hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle, dava konusu işlemin iptali ile işlem nedeniyle davacının yoksun kaldığı parasal haklarının davalı idareye başvuru tarihi olan 30/10/2014 tarihinden itibaren (başvurudan sonraki kısımlar için tahakkuk tarihlerinden itibaren) işletilecek yasal faiziyle birlikte davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Dava konusu işlemin mevzuata uygun olarak tesis edildiği, ayrıca Sosyal Güvenlik Kurumunun her türlü harçtan muaf olmasına rağmen aleyhine yargılama giderine hükmedilmesinde hukuka uygunluk bulunmadığı belirtilerek, Mahkeme kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Dava konusu işlemde hukuka uygunluk bulunmadığı belirtilerek, temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.
DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile Mahkeme kararının düzeltilerek onanması gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:
HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 6545 sayılı Kanun ile değişik 50. maddesinin dördüncü fıkrasında, Danıştayın bozma kararına uyulduğu takdirde, bu kararın temyiz incelemesinin bozma kararına uygunlukla sınırlı olarak yapılacağı hükmüne yer verilmiştir.
Temyizen incelenen kararda, İdare Mahkemesince bozma kararında belirtilen esaslara uyulduğu anlaşılmış olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Diğer taraftan, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun, 6545 sayılı Kanun’un 22. maddesiyle değişik “Temyiz incelemesi üzerine verilecek kararlar” başlıklı 49. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinde; temyiz incelemesi sonunda kararda yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan maddi hatalar ile düzeltilmesi mümkün eksiklik veya yanlışlıklar varsa Danıştayın kararı düzelterek onayacağı kuralına yer verilmiştir.
İdare hukukunun yerleşik içtihatlarından olan “taleple bağlılık” ilkesi uyarınca, idari yargı mercilerinde açılan davalarda, idare mahkemelerinin davacının istemiyle bağlı olduğu ve bu istemi genişletecek veya daraltacak biçimde karar veremeyeceği açıktır.
Bakılan uyuşmazlıkta; davacının, dava dilekçesinde faiz istemi bulunmadığı halde, temyize konu Mahkeme kararında, davacının yoksun kaldığı parasal haklarına, davalı idareye başvuru tarihinden itibaren (başvurudan sonraki kısımlar için ise tahakkuk tarihlerinden itibaren) işletilecek yasal faiz işletilmesine karar verildiği anlaşılmaktadır.
Bu durumda, İdare Mahkemesince, dava konusu işlem nedeniyle davacının yoksun kaldığı parasal haklarının (yasal faiz işletilmeksizin) ödenmesine karar verilmesi gerekirken, “…işlem nedeniyle davacının yoksun kaldığı parasal haklarının davalı idareye başvuru tarihinden (30/10/2014) itibaren (başvurudan sonraki kısımlar için tahakkuk tarihlerinden itibaren) işletilecek yasal faiziyle birlikte davacıya ödenmesine…” şeklinde hüküm kurulmasında hukuka ve Danıştay içtihatlarına uygunluk bulunmamakta ise de; bu yanlışlık 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 49. maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmayan eksiklik ve yanlışlık kapsamında olduğundan; İdare Mahkemesi kararının “….işlem nedeniyle davacının yoksun kaldığı parasal haklarının davacıya ödenmesine…” şeklinde düzeltilmesi gerekmektedir.
KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalı idarenin temyiz isteminin reddine,
2. Yukarıda özetlenen gerekçeyle, dava konusu işlemin iptali ile işlem nedeniyle davacının yoksun kaldığı parasal haklarının davalı idareye başvuru tarihi olan 30/10/2014 tarihinden itibaren (başvurudan sonraki kısımlar için tahakkuk tarihlerinden itibaren) işletilecek yasal faiziyle birlikte davacıya ödenmesi yolundaki … İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı temyize konu kararının, yukarıda belirtilen şekilde düzeltilerek ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
5. 2577 sayılı Kanun’un (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin birinci fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren 15 (onbeş) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 13/03/2023 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.